Ο Γιώργος ήρθε στην αυλόπορτα να μας υποδεχθεί, όπως κάθε καλός οικοδεσπότης. Αφού μας μύρισε –ο Γιώργος είναι σκύλος–, μας οδήγησε μέχρι την είσοδο του σπιτιού και κατόπιν ξάπλαρε στον καναπέ της βεράντας. Δεν είναι καθόλου δύσκολο να τον φανταστείς να αφαιρεί το στρες από παιδιά στο φάσμα του αυτισμού – όσοι έχουν συνυπάρξει με σκύλους γνωρίζουν από πρώτο χέρι την «ηρεμιστική» τους διάσταση. Oτι σε λίγο θα γνωρίζαμε «συναδέλφους» του θεραπευτές, από κόκορες και άλογα μέχρι γουρούνια και κατσικάκια, αυτό, όχι, δεν μπορούσαμε να το φανταστούμε. Ούτε το πόσο καλό μπορεί να βγει από τόσο πόνο.
Στο Athens Happy House στο Κορωπί ζουν αρμονικά και «συντροφικά» περί τα 70 ζώα συντροφιάς. Δεν ζουν σε κλουβιά, δεν προαυλίζονται συγκεκριμένες ώρες της ημέρας, ζουν ελεύθερα παρέα παίρνοντας την αγάπη και φροντίδα που στερήθηκαν στην υπόλοιπη ζωή τους. Η Κόνι, για παράδειγμα, είναι ένα γαϊδουράκι που ήταν πάντα στη δούλεψη ανθρώπων, κουβαλώντας πολύ βαριά αντικείμενα, όπως ψυγεία, στην πλάτη της. Η σπονδυλική της στήλη είχε σχεδόν διαλυθεί. Είναι ειρωνικό, αλλά άλλαξε η ζωή της μετά τη μεγάλη φωτιά στη Μάνδρα. «Τη βρήκαμε καψαλισμένη, σε πολύ κακή κατάσταση και την πήραμε», λέει στην «Κ» ο Νεκτάριος Παπαζαχαρίας, ιδρυτής μαζί με τον Γιάννη Κρικρή του «χαρούμενου σπιτιού». Με εμφανή τα τραύματα από εκείνη τη φωτιά κυκλοφορεί στο κτήμα κι ένας τράγος. «Είχε τη φοβερή ατυχία να πιάσει η φωτιά την ώρα που γεννιόταν. Ηταν μόλις δύο ωρών όταν τους έφτασε η πυρκαγιά. Ετρεξε κάτω από το σώμα της μαμάς του και προφυλάχθηκε, αλλά δυστυχώς έμεινε το κεφάλι του απέξω». Ενάμιση χρόνο διήρκεσε η θεραπεία του. Ευτυχώς, σήμερα δεν πονάει πια».
Μια χήνα φέρει ένα βαθούλωμα στο πίσω μέρος του κεφαλιού από χτύπημα – «τι κακό μπορεί να σου έχει κάνει για να τη χτυπήσεις τόσο;», αναρωτιέται ο Γιάννης. Σε μια άλλη, της είχαν κόψει το ράμφος γιατί λέει τσιμπούσε. Σήμερα μπορεί να φάει μόνο με σύριγγα. «Οι άνθρωποι έχουμε την πεποίθηση ότι μπορούμε να κάνουμε στα ζώα ό,τι θέλουμε. Οτι είναι αντικείμενα». Και ο Γιώργος είχε χτυπηθεί αλύπητα πριν τον πετάξουν μέσα από τη μάντρα αυτού εδώ του κτήματος το 2020. Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα.
Πώς άρχισαν όλα
Λόγω της επιδείνωσης της υγείας του πατέρα του, ο Νεκτάριος είχε αφήσει την Αυστραλία όπου ζούσε κι εργαζόταν ως φωτογράφος μόδας και είχε επιστρέψει μόνιμα στην Ελλάδα. «Θυμάμαι γυρνούσα από το αεροδρόμιο γιατί είχα πάει για δουλειά στη Βουδαπέστη και πέρασα από το κτήμα να ταΐσω τα σκυλιά μου, όταν ξαφνικά βλέπω άλλα δύο σκυλιά κάτω από το δέντρο να με κοιτάνε. Προφανώς κάποιος είπε “φιλόζωος θα είναι αυτός” και μου πέταξε μέσα τον Γιώργο και τον Μπράξτον. Ηταν πολύ άρρωστοι και οι δύο. Ο Γιώργος είχε οίδημα στον εγκέφαλο και ο Μπράξτον τελικό στάδιο καλαζάρ». Ξεκίνησε να κάνει αγωγές στα δύο σκυλιά, αλλά όσο γίνονταν αυτά καλά, γινόταν κι αυτός καλύτερα.
Ο Νεκτάριος βρισκόταν σε πολυετή μάχη με τη χρόνια κατάθλιψη, όταν συνειδητοποίησε και αυτός και οι γιατροί του ότι η επαφή με τους σκύλους του –και ιδίως τον Γιώργο– τον βοηθούσε σημαντικά. «Σκέφτηκα ότι για να τα καταφέρει κάποιος που είχε παραδώσει τα όπλα, μπορεί να τα καταφέρουν κι άλλοι». Αρχισε να μαθαίνει περισσότερα για το animal assisted therapy, τις θεραπευτικές και ψυχοκοινωνικές παρεμβάσεις με ζώα.
Στο Athens Happy House περισσότεροι από 15 επαγγελματίες ψυχικής και σωματικής υγείας εκπαιδεύονται στην επι-κοινωνία με τα ζώα.
Παράλληλη δράση
Κάπως έτσι ξεκίνησε μια παράλληλη δράση με το όνομα «Ο κύριος Ακης», στη μνήμη ενός αγαπημένου σκύλου, ένα hub για την υποστήριξη και ανθρώπων και ζώων. Σήμερα, στο Athens Happy House περισσότεροι από 15 εξειδικευμένοι επαγγελματίες ψυχικής και σωματικής υγείας –ψυχοθεραπευτές, ψυχολόγοι, ψυχίατροι, εργοθεραπευτές, λογοθεραπευτές, κοινωνικοί λειτουργοί και δασκάλες ειδικής αγωγής– εκπαιδεύονται πάνω στην επικοινωνία με τα ζώα, ώστε σύντομα να μπορούν να υποδεχθούν ωφελούμενους: από παιδιά και γυναίκες που έχουν κακοποιηθεί μέχρι πενθούντες γονείς, καρκινοπαθείς, παιδιά στο φάσμα του αυτισμού κ.ά.
«Εμείς δεν χρησιμοποιούμε τα ζώα σαν εργαλεία, αλλά σαν συνεργάτες», εξηγεί ο Νεκτάριος. «Εδώ ακολουθούμε μια πολύ διαφορετική τεχνική. Εξυπηρετούμε τα ζώα, τα ζώα δεν εξυπηρετούν εμάς. Το ζώο αποφασίζει αν θέλει να προχωρήσει τη δεδομένη στιγμή στη θεραπεία. Εννέα στις δέκα φορές θέλει».
Σημειώνεται ότι η θεραπεία προσφέρεται εντελώς δωρεάν. Το Athens Happy House, στο οποίο άνθρωποι και ζώα, ο καθένας με την ιστορία του, βοηθούν ο ένας τον άλλον, δεν επιχορηγείται από το κράτος ούτε έχει πάρει ΕΣΠΑ. Η δράση χρηματοδοτείται κατά κύριο λόγο ιδιωτικά ή από δωρεές που θα ζητηθούν από το κοινό όταν υπάρχει συγκεκριμένη ανάγκη για κάποιο ζώο.
Μια γενιά καλοσύνης
«Το πρότυπο θεραπευτικό κέντρο με ζώα του Athens Happy House είναι ένα παράδειγμα του πώς η αγάπη για τα ζώα μπορεί να μετατραπεί σε θεραπευτική δύναμη για τον άνθρωπο», λέει στην «Κ» ο ειδικός γραμματέας για την Προστασία των Ζώων Συντροφιάς Νίκος Χρυσάκης με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων. «Είναι μια έμπρακτη απόδειξη ότι η σχέση ανθρώπου και ζώου μπορεί να αλλάξει ζωές, να απαλύνει πληγές και να προσφέρει ελπίδα εκεί όπου συχνά υπάρχει σκοτάδι. Είναι χρέος μας, ως πολιτεία, να αγκαλιάζουμε τέτοιες πρωτοβουλίες. Μόνο έτσι μπορούμε να κάνουμε το όραμά μας πραγματικότητα, να δημιουργήσουμε τη “γενιά της καλοσύνης”, μια γενιά που θα βλέπει τα ζώα, όχι ως αντικείμενα, αλλά ως ζωντανούς συμμάχους στον αγώνα για έναν πιο δίκαιο και ανθρώπινο κόσμο».
Ο Γιώργος είναι εξαιρετικός με παιδιά στο φάσμα του αυτισμού, ο Μπράξτον δουλεύει με γονείς που έχουν χάσει τα παιδιά τους, η Κόνι επίσης προσφέρει συναισθηματική στήριξη σε όποιον τη ζητήσει. Ακόμη και η Μαριάνθη, ίσως το πιο κακοποιημένο ζώο του κτήματος στο Κορωπί, ένα βαριά υποσιτισμένο άλογο, που χρειάζεται να «ανυψώνεται» κάποιες ώρες της ημέρας με ένα ειδικά κατασκευασμένο επιστήθιο και μια τροχαλία, ώστε να μην επιβαρύνει τα πόδια της, ακόμη κι αυτή είναι έτοιμη να δώσει αγάπη. «Αυτά τα ζώα θα μπορούσαν να μη θέλουν κανέναν άνθρωπο. Καμιά φορά σκέφτομαι, γιατί μας έχουν συγχωρήσει;».
