«Καλησπέρα στην ομάδα, ψάχνω για μόνιμη κατοικία μία ώρα εκτός Αθηνών. Κατά προτίμηση Πόρτο Γερμενό, Πόρτο Ράφτη, Λούτσα κ.λπ.». «Καλησπέρα, αναζητώ μόνιμη κατοικία για τετραμελή οικογένεια στον Ωρωπό και στο Χαλκούτσι».
Αγγελίες σαν τις παραπάνω εμφανίζονται ανάμεσα σε δεκάδες άλλες σε ομάδες ενοικιάσεων και αγορών σπιτιών στο Facebook. Στα σχόλια οι ενδιαφερόμενοι εξηγούν πως δεν αναζητούν ένα εξοχικό για Σαββατοκύριακα, αλλά ένα σπίτι για να μείνουν μόνιμα με τις οικογένειές τους. «Η αύξηση της τηλεργασίας, σε συνδυασμό με την εκτόξευση των ενοικίων στο κέντρο της Αθήνας, ωθεί πολλούς κατοίκους να αναζητούν πρώτη κατοικία σε κοντινές περιοχές όπως η Αρτέμιδα (Λούτσα), το Πόρτο Ράφτη και το Πόρτο Γερμενό», εξηγεί ο μεσίτης Παναγιώτης Μάντης.
Νοικιάζουν το σπίτι στην Καισαριανή και μένουν μόνιμα στη Λούτσα
Μια τέτοια περίπτωση είναι και η οικογένεια της Θεώνης. Οι γονείς της έχουν ένα ιδιόκτητο διαμέρισμα στα σύνορα Καισαριανής με Βύρωνα, καθώς και ένα στούντιο που έχουν διαμορφώσει ως κατοικία για την ίδια. «Ολα μου τα καλοκαίρια τα περνούσαμε στο εξοχικό μας στη Λούτσα. Ποτέ όμως δεν είχε περάσει από το μυαλό μου πως κάποιος από εμάς θα έμενε εκεί μόνιμα. Και όμως, πέρυσι, οι γονείς μου, μόλις πήραν σύνταξη, νοίκιασαν το διαμέρισμα στην Αθήνα για €700 και μετακόμισαν κανονικά στο εξοχικό. Επηρεάστηκαν από συνομηλίκους φίλους τους που πέρασαν στα εξοχικά τους την περίοδο της καραντίνας και μετά τη λήξη της δεν επέστρεψαν ποτέ στην Αθήνα».
Γιατί να το έχω το εξοχικό να κάθεται; Οποτε πρέπει να έρθω στην Αθήνα φιλοξενούμαι στον γιο μου. Εδώ περνάω καλύτερα και πιο οικονομικά.
Το ίδιο έκανε και ο Θωμάς, συνταξιούχος δικηγόρος που εδώ και πέντε χρόνια μένει μόνιμα στο πρώην εξοχικό σπίτι του στο Χαλκούτσι, με τη διαφορά πως αντί να νοικιάσει το σπίτι του στον Χολαργό το παραχώρησε στον γιο του. «Γιατί να το έχω το εξοχικό να κάθεται; Οποτε πρέπει να έρθω στην Αθήνα φιλοξενούμαι στον γιο μου. Εδώ περνάω καλύτερα και πιο οικονομικά. Εχω βρει και φίλους, είμαστε μια παρέα πέντε – έξι πρώην Αθηναίων που μετακομίσαμε σχεδόν ταυτόχρονα. Οσοι δεν έχουν παιδιά στην Αθήνα νοικιάζουν τα διαμερίσματά τους και έτσι έχουν ένα επιπλέον εισόδημα».
Ωστόσο, δεν είναι μόνο οι συνταξιούχοι που επιλέγουν τη ζωή στα πρώην εξοχικά τους. Ολο και περισσότεροι νέοι κάνουν την ίδια επιλογή – όχι απλώς επειδή κουράστηκαν από τη ζωή της πόλης, αλλά γιατί θέλουν να ξεκινήσουν μια καλύτερη. Είναι αυτοί που δεν θέλουν να παγιδευτούν σε ακριβά ενοίκια στην Αθήνα, που μπορούν να δουλεύουν εξ αποστάσεως, που αναζητούν καλύτερη ποιότητα ζωής.
Ο Νίκος, γείτονας της Θεώνης, έκανε ακριβώς αυτό. «Οι γονείς μου είχαν ένα εξοχικό στη Λούτσα, το κλασικό εξοχικό των Σαββατοκύριακων. Οταν παντρεύτηκα, σκεφτόμασταν με τη γυναίκα μου να ψάξουμε για διαμέρισμα στην Αθήνα, αλλά οι τιμές ήταν εξωφρενικές. Τότε σκέφτηκα: γιατί να μην φτιάξουμε το εξοχικό και να μείνουμε εκεί μόνιμα;».
Πόρτο Ράφτη όπως κέντρο Αθήνας
Εκαναν κάποιες ανακαινίσεις, αναβάθμισαν τη θέρμανση και μετακόμισαν. «Είμαστε εδώ και τρία χρόνια μόνιμοι κάτοικοι. Δουλεύουμε και οι δύο εξ αποστάσεως. Αποκτήσαμε πρόσφατα και την κόρη μας. Χαιρόμαστε που θα μεγαλώσει δίπλα στη θάλασσα και όχι αποκλειστικά σε παιδικές χαρές. Πέρυσι εγκαινιάστηκε και ένα νέο νηπιαγωγείο κοντά μας, δεν θεωρούμε πως θα στερηθεί το παραμικρό. Οι γονείς μου έρχονται μόνο το καλοκαίρι και είναι όλοι ευχαριστημένοι».
Η Θεώνη βλέπει τέτοιες περιπτώσεις γύρω της και το σκέφτεται όλο και περισσότερο. «Σε κάθε μου επίσκεψη βλέπω πόσο έχει αλλάξει η περιοχή σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία, πόσα καινούργια μαγαζιά έχουν ανοίξει. Αν οι συνθήκες ευνοούσαν, θα πήγαινα. Βασικά, αν είχα 2-3 δικούς μου ανθρώπους εκεί. Σκέφτομαι και πως θα είχα καλύτερο επίπεδο ζωής, αλλά και πως το studio στην Αθήνα θα το νοίκιαζα, και θα είχα ένα μικρό εισόδημα».
Σε κάθε μου επίσκεψη βλέπω πόσο έχει αλλάξει η περιοχή σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία, πόσα καινούργια μαγαζιά έχουν ανοίξει.
Το παρατημένο εξοχικό που ανακαινίστηκε
Η Ιωάννα και ο Πέτρος έψαχναν τρόπο να γλιτώσουν το συνεχώς αυξανόμενο ενοίκιο στην Αθήνα. Και η λύση βρέθηκε σχεδόν μπροστά τους: το παλιό εξοχικό της οικογένειας της Ιωάννας στο Πόρτο Ράφτη. Ενα σπίτι που ανήκε σε συγγενείς της, σχεδόν εγκαταλελειμμένο και το απέκτησαν σε χαμηλή τιμή. «Υπήρξαμε τυχεροί», παραδέχονται.
Η απόσταση από το κέντρο της Αθήνας είναι για την Ιωάννα η μεγαλύτερη πρόκληση. «Τα πρωινά που χρειάζεται να πάω στο γραφείο, μπορεί να χρειαστώ μία ώρα και κάτι».
«Στην αρχή το βλέπαμε σαν μια οικονομική λύση», λέει η Ιωάννα. «Καλύτερα να επενδύσουμε σε αυτό, παρά να πληρώνουμε ενοίκιο για πάντα». Η απόσταση από το κέντρο της Αθήνας είναι η μεγαλύτερη πρόκληση. «Τα πρωινά που χρειάζεται να πάω στο γραφείο, μπορεί να χρειαστώ μία ώρα και κάτι. Το άλλο που μ’ ενοχλεί είναι πως όταν βρέχει οι δρόμοι εδώ πλημμυρίζουν για πλάκα. Αυτό που συζητάμε μεταξύ μας είναι πως οι τοπικές αρχές καλούνται να ανταποκριθούν με καλύτερες υποδομές (δρόμους, συγκοινωνίες) και υπηρεσίες σε έναν πληθυσμό που διαρκώς αυξάνεται».
Αυτό που συζητάμε μεταξύ μας είναι πως οι τοπικές αρχές καλούνται να ανταποκριθούν με καλύτερες υποδομές (δρόμους, συγκοινωνίες) και υπηρεσίες σε έναν πληθυσμό που διαρκώς αυξάνεται.
Στη γειτονιά τους βλέπουν όλο και περισσότερους νέους να κάνουν το ίδιο. «Δεν νιώθουμε απομονωμένοι. Το αντίθετο», λέει η Ιωάννα. Για τον Πέτρο, που εργάζεται εξ αποστάσεως, η ζωή στο Πόρτο Ράφτη είναι αυτό που πάντα ήθελε. «Δουλεύω από το σπίτι, και το απόγευμα βγαίνω για περπάτημα στην παραλία. Εχω την ηρεμία μου, αλλά και όλα όσα χρειάζομαι. Σούπερ μάρκετ, καφέ, εστιατόρια – το Πόρτο Ράφτη ζει και τον χειμώνα».
