Επτακόσια εκατομμύρια δεν είναι λίγα λεφτά. Τόσα λένε ότι ήταν τα χρήματα που αποσπάστηκαν με «μαϊμού» δηλώσεις για αγροτικές επιδοτήσεις την προηγούμενη χρονιά. Αν το σύστημα που έχει διαπραγματευτεί ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης με την Κομισιόν λειτουργήσει –αν προλάβει ο ΟΠΕΚΕΠΕ να μετασχηματιστεί σε κλάδο της ΑΑΔΕ, με όλες τις επιπλέον δικλίδες ασφαλείας που ζητούν οι δύσπιστοι Ευρωπαίοι– αυτά τα χρήματα θα λείψουν από την ύπαιθρο. Ορθώς; Μεταρρυθμιστικώς; Σίγουρα. Πάντως, ένα όχι αμελητέο μέρος του πρωτογενούς τομέα θα κληθεί απότομα να ζήσει με λιγότερα. Η κυβέρνηση λέει ήδη ότι αυτοί είναι λίγοι – μια μικρή διεφθαρμένη μειοψηφία, που είχε, βέβαια, τη συνέργεια όλου του πολιτικού συστήματος προκειμένου να διαφθαρεί. Μένει να φανεί αν ο ηθικολογικός ρομαντισμός ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Μένει να φανεί κατά πόσον όλος ο κλάδος είχε εθιστεί σε ένα σύστημα «χαλαρών» δηλώσεων και ανύπαρκτων ελέγχων, που «αναβάλλονταν» όποτε χρειαζόταν με ένα βουλευτικό τηλεφώνημα.
Ο πρωθυπουργός απέδωσε τη δυσκολία της μεταρρύθμισης στη λογιστική πλευρά της – στον πολύ λίγο χρόνο που έχει η κυβέρνηση προκειμένου να ολοκληρώσει ένα διοικητικό άθλο, χωρίς να χαθούν χρήματα μέχρι το τέλος του χρόνου. Η πολιτική δυσκολία της αλλαγής θα είναι απείρως μεγαλύτερη, καθώς δύσκολα θα καταφέρει μέσα σε αυτές τις συνθήκες η Ν.Δ. να ανακτήσει τα ερείσματά της στη Θεσσαλία και στην Κρήτη – δύο περιφέρειες εκλογικά κρίσιμες.
Μεταρρυθμίσεις χωρίς πατέρες.
Το κλίμα δεν αποτυπώνεται μόνο στις ανακοινώσεις των αγροτοσυνδικαλιστών. Το μεταφέρουν και οι συμπολιτευόμενοι βουλευτές της επαρχίας, οι οποίοι δεν έχασαν την ευκαιρία να παροχετεύσουν τη δυσαρέσκεια που εισπράττουν από τους ψηφοφόρους τους και στο θέμα των ζημιογόνων υποκαταστημάτων των ΕΛΤΑ.
Η νεομητσοτακική Ν.Δ., όπως έχει συγκροτηθεί ως μετα-Ν.Δ. των αμφίπλευρων ανοιγμάτων, καλείται πάλι, κατά τη δεύτερη τετραετία της, να ισορροπήσει πάνω στην εσωτερική συνοριογραμμή που χωρίζει τη μητρόπολη από την περιφέρεια. Για το αστικό σκέλος του ακροατηρίου της, ο ΟΠΕΚΕΠΕ είναι ένα πολιτικό σκάνδαλο που ζητεί επειγόντως εκκαθάριση. Για τον εκτός Αθηνών κόσμο –όχι μόνο των κατά κύριο επάγγελμα αγροτών, αλλά και των φορέων της «πολυσθένειας», που εμφανίζονται να ασκούν συμπληρωματικά και αγροτική δραστηριότητα– ο ΟΠΕΚΕΠΕ είναι ζήτημα οικονομικά ζωτικό. Το ίδιο και τα ταχυδρομεία: Ο κάτοικος της πόλης δεν τα έχει ανάγκη. Τα έχει κιόλας ξεχάσει και πολιτικά είναι έτοιμος να τα αντιμετωπίσει ως μαύρη τρύπα διοικητικής ανεπάρκειας. Στο χωριό, το ταχυδρομείο είναι θεσμός της κοινότητας – κι ας έχει πάψει να είναι χρήσιμο. Αρκεί που υπάρχει ως πυλώνας επιβίωσης.
Κανένα από τα δύο εγχειρήματα –ΟΠΕΚΕΠΕ και ΕΛΤΑ– δεν είναι λάθος. Το άγος των επιδοτήσεων είναι εντέλει καθηλωτικό για την ίδια την πρωτογενή παραγωγή, που έχει σπαταλήσει πολλά δισ. για να μείνει ίδια. Ομως το σωστό δεν κερδίζει εκλογές. Γι’ αυτό δεν έχει πολλούς πατέρες. Το κόστος το φορτώνεται ένας. Οι πολλοί κάνουν τζάμπα αντιπολίτευση.
