Μακάρι να υπήρχε έστω ένας λόγος για να πιστέψουμε πως η 80ή Εβδομάδα Υψηλού Επιπέδου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ θα συμβάλει ώστε να αποκτήσει γνωρίσματα οικουμένης, ειρηνικής, φιλοδίκαιης, οικολογικά φρόνιμης και αλληλέγγυας προς τους αδύναμους, ο κατακερματισμένος κόσμος μας. Ενας πλανήτης που διαθέτει πολύ περισσότερα τείχη απ’ όσα τον χώριζαν όταν οι άνθρωποι έκλειναν σε κάστρα τις πόλεις τους ή ύψωναν τείχη σαν το Σινικό ή του Αδριανού στη Βρετανία.
Απαγορευμένες, δυστυχώς, οι προσδοκίες. Στην ιστορία της ανθρωπότητας, γεμάτη παντοδύναμους Αθηναίους και αδικούμενους πλην ασθενείς Μηλίους, η μόνη άθικτη δεσποτεία είναι του δόγματος «νόμος είναι το δίκαιο του ισχυρότερου». Η εποχή μας ωστόσο ανήκει σ’ εκείνες όπου η λατρεία του νόμου αυτού δηλώνεται ωμά, υλοποιείται δε με ιταμή αναλγησία. Τέτοια αφθονία «σκαιών τεράτων» σπάνια παρατηρείται, τέτοια πληθύς απολυταρχικών ηγετών. Χακί στολή φορούν κατάσαρκα όλοι, παρότι κοστουμαρισμένοι. Τραμπ, Πούτιν, Σι, αλ Σίσι, αλ Σαράα, Κιμ Γιονγκ Ουν, Μιλέι, Μόντι, Ερντογάν, Νετανιάχου, με άρβυλα στρατιωτικά καταπατούν τα δικαιώματα άλλων λαών ή και του δικού τους.
Με τη Διακήρυξη της Χιλιετίας, το 2000, ορίστηκαν οι εξής δεσμευτικοί στόχοι για τα κράτη-μέλη του ΟΗΕ: ειρήνη, ασφάλεια, αφοπλισμός, ανάπτυξη, εξάλειψη της φτώχειας, σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, προώθηση του κράτους δικαίου, προστασία του περιβάλλοντος, ενίσχυση του ΟΗΕ, κάλυψη των αναγκών της Αφρικής, για να μη μαστίζεται από την πείνα και τους εμφυλίους, αναγκάζοντας τους λαούς της να προσφυγεύουν. Σήμερα είμαστε πολύ πιο μακριά από τους στόχους αυτούς απ’ ό,τι το μιλένιουμ. Λαοί σφάζονται λάιβ, όπως ο παλαιστινιακός, τα σύνορα αναθεωρούνται διά της βίας, όπως στην Ουκρανία, εμφύλιοι μαίνονται για χρόνια, όπως στο Σουδάν, τα κύματα των μεταναστών και των προσφύγων χάνουν και τα λείψανα των δικαιωμάτων τους, όπως και στην Ελλάδα, ο ΟΗΕ περιφρονείται, η αντιμετώπιση της κλιματικής κατάρρευσης αναβάλλεται επ’ αόριστον, διότι για την οικουμενικώς άρχουσα νεοδεξιά δεν υπάρχει καν.
Ζούμε στην Εποχή Τραμπ. Και τίποτε δεν αποκαλύπτει πιο γλαφυρά το νήπιο πνεύμα της από τη διαβεβαίωση του πλανητάρχη, και μάλιστα δις, ότι σταμάτησε εφτά πολέμους, ανάμεσά τους και «τον πόλεμο του Αμπερμπαϊτζάν με την Αλβανία». Τον πόλεμο Αζερμπαϊτζάν – Αρμενίας εννοούσε. Από τέτοια ηθικώς ακατοίκητα μυαλά κρέμεται η μοίρα της ανθρωπότητας.
