Ανώδυνα ανέκδοτα και επικίνδυνα παραμύθια

6' 30" χρόνος ανάγνωσης

Πριν πάμε στα σοβαρά θέματα θέλω να σας χαλαρώσω με ένα ανέκδοτο. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό που θα διαβάσετε είναι η δική μου παραλλαγή.

Μια φορά κι έναν καιρό περπατούσαν στο δάσος ο Σούπερμαν, η Χιονάτη και ο Πινόκιο. Ξαφνικά βλέπουν μπροστά τους μια πινακίδα που λέει ότι κάπου εκεί κοντά γίνεται διαγωνισμός για τον πιο δυνατό άνδρα στον κόσμο. «Πετάω», λέει ο Σούπερμαν, και μέσα σε λίγα λεπτά γυρίζει πετώντας, φορτωμένος μετάλλια και κύπελλα. Χαρούμενη η παρέα συνεχίζει την περιπλάνησή της στο δάσος, όταν βλέπει μια άλλη πινακίδα που λέει ότι γίνεται διαγωνισμός για την ωραιότερη γυναίκα στον κόσμο. «Σειρά μου, αφού το λέει και ο καθρέφτης θα κερδίσω σίγουρα», λέει η Χιονάτη. Πράγματι, σε λίγο γυρίζει καταχαρούμενη, με την τιάρα στο κεφάλι, την κορδέλα στο στήθος και πολλά δώρα. Τώρα πια είναι ενθουσιασμένοι με τις επιτυχίες και συνεχίζουν. Για καλή τους τύχη βλέπουν άλλη μια πινακίδα που λέει ότι γίνεται διαγωνισμός για τον μεγαλύτερο ψεύτη του κόσμου. Καταχαρούμενος ο Πινόκιο που βλέπει ότι μπορεί και αυτός να κερδίσει, τους ανακοινώνει: «Τρέχω με χίλια, είναι η δική μου ευκαιρία». Πέρασε αρκετή ώρα και γύρισε ο Πινόκιο με κατεβασμένα τα μούτρα. «Τι έγινε;», ρωτάνε με περιέργεια οι φίλοι του. «Εχασα», τους απαντά σκυθρωπός. «Βασικά κέρδιζα έναν έναν όλους μου τους αντιπάλους, μέχρι την τελευταία στιγμή, όταν εμφανίστηκε από το πουθενά ένας… Τσίπρας και μου έκλεψε τη δόξα».

Αρχισα να γράφω το σημερινό κείμενο στις 27 Ιουνίου 2025, όταν πληροφορήθηκα ότι ο Πινόκιο, συγγνώμη ο Τσίπρας, έστειλε επιστολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με αίτημα να δοθούν στη δημοσιότητα τα πρακτικά της κρίσιμης σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών, την επομένη μέρα του δημοψηφίσματος. Αξίζει τον κόπο να τη διαβάσετε ολόκληρη, γιατί αποτελεί μνημείο παραπληροφόρησης.

«Προς τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνο Τασούλα

Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε,

Σε λίγες ημέρες συμπληρώνονται δέκα χρόνια από το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015 και την κρίσιμη Σύνοδο των Πολιτικών Αρχηγών την επομένη της λαϊκής ετυμηγορίας.

Το αποτέλεσμα της ελεύθερα εκφρασμένης βούλησης του ελληνικού λαού όσο και η δυνατότητα διαμόρφωσης μιας ενιαίας εθνικής γραμμής από τους πολιτικούς αρχηγούς αποτέλεσαν, εκείνες τις ιστορικές στιγμές για τον τόπο μας, κρίσιμο παράγοντα για την τελική έκβαση των δύσκολων διαπραγματεύσεων και τη συμφωνία με τους δανειστές μας.

Μια συμφωνία που εν τέλει άνοιξε την προοπτική εξόδου της χώρας από την κρίση με αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους και εγγυημένη χρηματοδότηση για την αποπληρωμή των δανειακών της υποχρεώσεων, την ανάκτηση της διεθνούς της αξιοπιστίας, την επιστροφή στις αγορές και την επαναφορά της πατρίδας μας στην οικονομική, δημοκρατική και εθνική κανονικότητα, απαλλάσσοντάς την από την ασφυκτική επιτροπεία τρίτων.

Είναι εύλογο, τα κρίσιμα εκείνα γεγονότα που επηρέασαν τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων, να απασχολούν ακόμα και σήμερα τον δημόσιο διάλογο. Κι αυτό καθιστά ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη να ριχτεί άπλετο φως σε όλες τις πτυχές τους, καθώς η αλήθεια για το χθες μάς εξοπλίζει για το σήμερα και το αύριο.

Αυτός είναι ο λόγος που σας ζητώ, σήμερα, με τη συμπλήρωση δέκα χρόνων, να δώσετε στη δημοσιότητα τα πρακτικά του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών, το οποίο συγκλήθηκε μετά από αίτημά μου, από τον τότε Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο, την επομένη του δημοψηφίσματος.

Πρακτικά στα οποία περιέχονται οι απόψεις όλων των κομμάτων, οι εκτιμήσεις τους για το δημοψήφισμα και το αποτέλεσμά του, αλλά και για τη στρατηγική που θα έπρεπε να ακολουθήσει η ελληνική κυβέρνηση για την έξοδο της πατρίδας από το τέλμα της χρεοκοπίας.

Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό ό,τι είναι αληθινό, είπε ο Διονύσιος Σολωμός. Με τη βεβαιότητα ότι συμμερίζεστε αυτή την άποψη, αναμένω ότι θα πράξετε το δημοκρατικό και θεσμικό σας χρέος απέναντι στην αλήθεια.

Με εκτίμηση

Αλέξης Τσίπρας».

Τώρα βλέπετε ολοκάθαρα γιατί έχασε ο Πινόκιο. Τέτοιο τερατώδες ψέμα δεν έχει λεχθεί ξανά. Παρακαλώ την προσοχή σας: «[…] Μια συμφωνία που εν τέλει άνοιξε την προοπτική εξόδου της χώρας από την κρίση με αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους και εγγυημένη χρηματοδότηση για την αποπληρωμή των δανειακών της υποχρεώσεων, την ανάκτηση της διεθνούς της αξιοπιστίας, την επιστροφή στις αγορές και την επαναφορά της πατρίδας μας στην οικονομική, δημοκρατική και εθνική κανονικότητα, απαλλάσσοντάς την από την ασφυκτική επιτροπεία τρίτων.[…]». Ετσι ακριβώς περιγράφει το τρίτο μνημόνιο που ο ίδιος υπέγραψε μετά την περίφημη διαπραγμάτευση των 17 ωρών, που κατέληξε στη διεθνώς πλέον αναγνωρισμένη «kolotumba».

Το διάβαζα και το ξαναδιάβαζα γιατί δεν πίστευα τα μάτια μου. Το κλείσιμο των τραπεζών περιγράφεται σαν την «επαναφορά της πατρίδας μας στην οικονομική, δημοκρατική και εθνική κανονικότητα». Η δέσμευση των περιουσιακών στοιχείων της χώρας μας για 99 χρόνια και τα επιπλέον 100 δισ. που μας φόρτωσε, περιγράφεται σαν «αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους και εγγυημένη χρηματοδότηση». Τι να σου κάνει ο Πινόκιο; Πού να βρει τέτοια ψέματα να πει; Ξέρετε ποιο είναι το εντυπωσιακό στην ιστορία αυτή; Πέρασαν μόλις δέκα χρόνια από τότε και πιστεύει ο άχαστος ότι έχουμε μνήμη χρυσόψαρου! Ολοι θυμόμαστε τι έγινε τότε. Ολες οι εφημερίδες είχαν αφιερώματα για την επέτειο του δημοψηφίσματος, αλλά καμία δεν έφτασε σε τέτοια τερατώδη ψέματα. Ειδικά, μια εφημερίδα που στηρίζει τον Σύριζα, αφιέρωσε ένα πενιχρό μονόστηλο για το θέμα.

Το ζητούμενο πάντως είναι να προσπαθήσουμε να καταλάβουμε τι επιδιώκει με τη δημοσιοποίηση των πρακτικών. Υποθέτω ότι θέλει να ελαφρύνει τη θέση του, παρουσιάζοντας τις απόψεις των υπολοίπων αρχηγών κομμάτων. Δεν γνωρίζω τι έγινε σε εκείνη τη μοιραία σύσκεψη. Το μόνο που όλοι μάθαμε είναι ότι τη διέκοψε ο γνήσιος κομμουνιστής Παναγιώτης Λαφαζάνης για να μιλήσει ο Τσίπρας με τον Πούτιν, ώστε να λυθούν τα προβλήματα της χώρας. Αυτός, λοιπόν, ήταν υπουργός Ενέργειας στο τσίρκο που μας κυβερνούσε τότε και έκανε τη δουλική υπόκλιση στον Πούτιν κατά την επίσκεψή τους στο Κρεμλίνο. Θεέ μου, από ποιους γλιτώσαμε.

Προσωπικά πιστεύω ότι το αίτημά του είναι προσχηματικό και είναι μέρος του rebranding που επιχειρεί. Ξέρετε γιατί; Επειδή γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να ικανοποιηθεί. Το ίδιο αίτημα είχε υποβάλει και η Ζωή Κωνσταντοπούλου στην προηγούμενη Πρόεδρο της Δημοκρατίας, η οποία το απέρριψε με την αιτιολογία ότι «τα πρακτικά είναι απόρρητα». Εν γνώσει του κάνει άλλη μια μπλόφα ελπίζοντας να κερδίσει πόντους. Οπως αναμενόταν, ο Πρόεδρος απέρριψε το αίτημά του για τον ίδιο λόγο. Και εδώ παραμύθι. Τι να σου κάνει ο ερασιτέχνης Πινόκιο μπροστά στον επαγγελματία Τσίπρα!

Ο πρωτεργάτης του τρίτου μνημονίου και του δημοψηφίσματος προσπαθεί να εξιλεωθεί με την επίκληση των πρακτικών της περίφημης σύσκεψης.

Με ανέκδοτο ξεκινήσαμε και με μύθο του Αισώπου θα τελειώσουμε. Κάποτε ο Δίας αποφάσισε να βραβεύσει το ωραιότερο πουλί. Ολα, λοιπόν, τα πουλιά πήγαν στο ποτάμι να πλυθούν και να καλλωπιστούν. Η κακάσχημη καλιακούδα αναγνωρίζοντας ότι δεν έχει καμία τύχη, πήγε στο ποτάμι και μάζευε τα φτερά από τα άλλα πουλιά. Τα κόλλησε πάνω στα δικά της φτερά και παρουσιάστηκε στα καλλιστεία. Οταν την είδαν τα άλλα πουλιά άρχισαν να φωνάζουν «αυτά είναι δικά μου φτερά» και τα ξεκολλούσαν από την καλιακούδα. Και ο Αίσωπος καταλήγει: «Και η καλιακούδα έγινε πάλι καλιακούδα»!

Κάπως έτσι θα καταλήξει και το περίφημο rebranding του «άχαστου», ο οποίος φαίνεται ότι ετοιμάζεται να κάνει κόμμα για να μαζέψει τα απομεινάρια από το σκορποχώρι της Αριστεράς. Δεν έχει καμία τύχη. Δοκιμάστηκε, έχασε έξι εκλογικές αναμετρήσεις, παραιτήθηκε, τα διέλυσε όλα όταν σιωπηλά στήριξε τον Κασσελάκη και τώρα τι ελπίζει; Αβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.

ΥΓ: Την Κυριακή 29 Ιουνίου 2025 οι σοβαρές εφημερίδες που διάβασα είχαν εκτεταμένα αφιερώματα στην περίοδο εκείνη και στο δημοψήφισμα. Ολοι ανεξαιρέτως συμφωνούν ότι περάσαμε την κρισιμότερη περίοδο μετά τη μεταπολίτευση και είναι ευτύχημα ότι δεν καταστράφηκε η χώρα. Τώρα, ο πρωτεργάτης αυτής της περιπέτειας να προσπαθεί να εξιλεωθεί με την επίκληση των πρακτικών της περίφημης σύσκεψης, αποτελεί θράσος απύθμενο. Ο,τι και να ειπώθηκε στη σύσκεψη δεν έχει απολύτως καμία σημασία, γιατί το δημοψήφισμα ήταν μια διαστημική ανοησία ενός άπειρου πολιτικού που λέγεται Τσίπρας και ο οποίος επιχειρεί rebranding. Οπως λέει και ο Αίσωπος: «Και ο Τσίπρας έγινε πάλι Τσίπρας».

Από την εμπειρία μου, συστηματικό και επιτυχημένο rebranding γίνεται μόνο στις οδοντόκρεμες!

*Ο κ. Ανδρέας Γ. Δρυμιώτης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων.

comment-below Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή

Editor’s Pick

ΤΙ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΕΣ

MHT