Μπορεί να καταλήξεις να κάνεις το σωστό κατά λάθος. Αρκεί να φροντίσεις να σου αναγνωριστεί το σωστό, χωρίς να σου καταλογιστεί το λάθος. Ο Σωκράτης Φάμελλος δεν τα κατάφερε. Το σωστό ήταν ότι το κόμμα του δεν σύρθηκε από τον συρμό του αριστερού και του δεξιού εξώστη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συνυπογράφει την πρόταση για Προανακριτική στην οποία συμπίπτουν Βελόπουλος, Ζωή, Νίκη και Κασσελάκης. Βρέθηκε όμως εκτός του αντισυστημικού νυμφώνος κατά λάθος – επειδή ο Φάμελλος είχε υπολογίσει στις ψήφους Κασσελάκη. Δεν αυτοεξαιρέθηκε από επιλογή, όσο επειδή τον εξοστράκισαν οι αδέσποτοι βουλευτές που ακολουθούν τον προκάτοχο του Φάμελλου. Εξοστρακισμός στον εξοστρακισμό. Καραμπόλα στην καραμπόλα.
Το βραχυκύκλωμα θα είχε μόνο παραπολιτικό ενδιαφέρον αν δεν ήταν ενδεικτικό της υπαρξιακής παραζάλης του πολυδιασπασμένου κόμματος. Ο εναπομείνας ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να ανταγωνιστεί τη Ζωή σε ιεροεξεταστικό αντισυστημισμό. Δεν μπορεί να πλησιάσει τα αποκόμματά του – ούτε τους ορθόδοξους της Νέας Αριστεράς, ούτε τους ανορθόδοξους του Κινήματος Δημοκρατίας. Δεν μπορεί να ρυμουλκήσει σε κεντροαριστερή ώσμωση ούτε το ΠΑΣΟΚ, που αισθάνεται ότι, δεκατρία χρόνια μετά, έχει καταφέρει επιτέλους να υποσκελίσει τον κακό του δαίμονα – κι ας μην έχει καταφέρει να υποκαταστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ ως κύριος εκφραστής του ταλανισμένου «χώρου».
Μεταβατικός πρόεδρος σε μεταβατικό κόμμα, για τη μετάβαση ενός άλλου.
Ισως το πιο ενδεικτικό για την εξάντληση του συριζαϊκού εγχειρήματος, δέκα χρόνια μετά το δημοψηφισματικό απόγειο της επιρροής του, είναι ότι δεν μπορεί να βγει από τη σκιά του Τσίπρα. Την Πέμπτη αρχίζει το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά περισσότερη σημασία έχει η ταξιθεσία στην εκδήλωση του Ινστιτούτου Τσίπρα στο Μέγαρο. Περισσότερη σημασία έχει αν θα παρευρεθεί, έστω και σιωπηλός, ο Τσίπρας στο συνέδριο, παρά το ίδιο το συνέδριο.
Ακόμη και οι μισοί απ’ όσους μένουν στον ΣΥΡΙΖΑ δεν κρύβουν ότι βλέπουν το κόμμα ως στέγαστρο αναμονής: Εχουν κάπου να βάλουν από κάτω το κεφάλι τους, μέχρι να περάσει η «βρόχα» της αβεβαιότητας και να αποφασίσει ο Τσίπρας να βγει στο ξέφωτο.
Αμέσως από την επομένη της εκλογής του, έλεγαν ότι ο Φάμελλος είναι πρόεδρος «μεταβατικός», «προσωρινός». Προσωρινός δεν είναι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το ίδιο το κόμμα. Η αποστολή του είναι να διατηρηθεί κακήν κακώς πάνω από το εκλογικό όριο, ώστε να επιτελέσει τον ρόλο της σωστικής λέμβου για την κοινοβουλευτική παρουσία του Τσίπρα.
Γι’ αυτό, μέχρι τις επόμενες εκλογές, ο Τσίπρας μπορεί να το σνομπάρει, αλλά θα ήταν απίθανο να το λυτρώσει με μια χαριστική βολή. Θα μπορούσε να κλείσει το μαγαζί αύριο το πρωί, αποσύροντας όσους του είναι ακόμη πιστοί. Αλλά αυτό δεν θα εξυπηρετούσε τη φαντασίωση της επιστροφής του. Για να φαντάζει σκόπιμη η επιστροφή, πρέπει το μαγαζί να έχει καταρρεύσει μόνο του – χωρίς δική του ευθύνη. Πρέπει ο ίδιος να είναι κάπως βουλευτής.
