Η φωτογραφία είναι γνώριμη. Είναι το άγαλμα του Σωκράτη σκεπτόμενου μπροστά από την Ακαδημία Αθηνών. «Ο Σωκράτης», λέει με τα σπαστά Αγγλικά του ο χρήστης του «Χ» που ανέβασε την εικόνα, «εκτελέστηκε από τους αρχαίους Αθηναίους για την κριτική που ασκούσε στη θρησκεία». Απόγονοι των Αθηναίων είναι οι Ευρωπαίοι και οι Γερμανοί. Η Γερμανία καταδιώκει τους πολέμιους του Ισλάμ. «Γι’ αυτό το γερμανικό έθνος είναι υπεύθυνο για τον θάνατο του Σωκράτη».
Η ανάρτηση θα είχε περάσει στη λήθη σαν σταγόνα μέσα στον ωκεανό της ασυναρτησίας που εκλύεται κάθε μέρα από τα κοινωνικά δίκτυα. Η σύνδεση Σωκράτη – Ισλάμ – Γερμανίας δεν έμελλε όμως να μείνει απαρατήρητη γιατί προέρχεται από το χέρι του Ταλέμπ Αλ Αμπντουλμοχσέν – του 50χρονου που οδήγησε το μαύρο SUV σαν θεριστική μηχανή ενάντια στο πλήθος της χριστουγεννιάτικης αγοράς του Μαγδεμβούργου, το βράδυ της Παρασκευής.
Προσπαθούμε να καταλάβουμε τον τρόμο, με τα μέσα του ορθού λόγου. Ψάχνουμε το «προφίλ» και τα «κίνητρα» του δράστη, για να εξηγήσουμε και να μεταβολίσουμε την πράξη του – να δούμε από «πού» ήρθε. Στις πρώτες ώρες μετά το χτύπημα, οι αυτόματοι «εξορθολογισμοί» ήταν κιόλας έτοιμοι – ο μοναχικός τζιχαντιστής από αυτούς που επιτρέψαμε να εμφωλεύσουν στην καρδιά της Ευρώπης, «άκουσε φωνές» εκδίκησης κατά των απίστων. Ομως, ο γιατρός που ζούσε από το 2006 στη Γερμανία, δεν κούμπωνε με το στερεότυπο. Ηταν φανατικός αντι-ισλαμιστής και οπαδός του ακροδεξιού AfD.
Ποιος δημιουργεί το περιβάλλον που νομιμοποιεί τη μισαλλόδοξη ασυναρτησία;
Ε, και; Θα αφήσουμε την πραγματικότητα να χαλάσει το δόγμα; Είναι εντυπωσιακή η στροφή που κατάφεραν μέσα σε λίγες ώρες τα στελέχη της «Εναλλακτικής για τη Γερμανία». Τα αρχικά πυρά για «αυτό που θα ήταν αδιανόητο πριν από το 2015» (των μεγάλων προσφυγικών ροών), έδωσαν τη θέση τους στην πολεμική κατά των αρχών ασφαλείας: Εκείνες φταίνε που δεν είχαν εντοπίσει αυτόν τον επικίνδυνο άνθρωπο. Εκείνες φταίνε που παρακολουθούν τους «ακτιβιστές» στον ιδεολογικό περίγυρο της AfD, αντί να παρακολουθούν τους τρελούς που εκφράζουν βίαιες φαντασιώσεις στα κοινωνικά δίκτυα.
Ποια όμως είναι εκείνη η πολιτική δύναμη που νομιμοποιεί και υποδαυλίζει τον λόγο του μίσους στην ψηφιακή σφαίρα; Ποιος καλλιεργεί συστηματικά αυτή την τοξική ατμόσφαιρα –της τυφλής άρνησης του άλλου– στη δημόσια ζωή της Γερμανίας;
Η υποκουλτούρα που επώασε την AfD και την έφερε να πλασάρεται ως δεύτερο κόμμα στις δημοσκοπήσεις, είναι η ίδια που «ριζοσπαστικοποίησε» και τον Ταλέμπ Α. – παρά το αραβικό του όνομα. Αυτό δεν σημαίνει ότι το κόμμα θα χρεωθεί το Μαγδεμβούργο. Κάθε άλλο. Η πρωτεϊκή ακροδεξιά –που την ονομάζουμε «ακροδεξιά» επειδή δεν έχουμε καταφέρει να βρούμε όνομα πιο ταιριαστό στο συνωμοσιολογικό κοκτέιλ που της εξασφαλίζει δημαγωγική υπεροπλία– θα βρει τρόπο να εκμεταλλευτεί τον φόβο και την ανασφάλεια. Θα βρει τρόπο να τραφεί από το περιρρέον μίσος – ανεξαρτήτως χρώματος. Τρώει από την ίδια ρίζα.
