Σύμφωνοι. Ηταν μετά την ομώνυμη ταινία του 1963 που η αίγλη της Κλεοπάτρας και οι γνώσεις του κοινού για τη θρυλική βασίλισσα της Αιγύπτου διευρύνθηκαν. Ρόλο έπαιξε η πειστική ερμηνεία της Ελίζαμπεθ (Λιζ) Τέιλορ, όπως και του μοναδικού, στεγνού, Ρίτσαρντ Μπάρτον που υποδύθηκε τον άτυχο Μάρκο Αντώνιο. Η «Κλεοπάτρα» απέσπασε τέσσερα Οσκαρ αλλά κανένα ερμηνείας.
Ο βίος και η πολιτεία της αληθινής Κλεοπάτρας επέφεραν εμφυλιοπολεμικές δονήσεις στην κραταιά Ρώμη, παρότι η υψηλότητά της την επισκέφθηκε μόνο μία φορά εις το όνομα του Ιουλίου Καίσαρα· δεν του έφερε γούρι, αλλά κι αυτής η μοίρα υπήρξε κατά συρροήν δραματική.
Κοντά τρεις αιώνες αργότερα, γεωγραφικώς παραδίπλα, εκεί όπου σήμερα κείται η Συρία, έλαμψε μια άλλη σπουδαία γυναίκα των αιώνων όλων, η ομορφιά της οποίας καθιστούσε απονενοημένη κάθε απόπειρα περιγραφής. Ευφυής μαζί, δυναμική, φιλόδοξη, με ευρύτατη παιδεία, πολύγλωσση και παθιασμένη με τον πολιτισμό – πρωτίστως το θέατρο. Την έλεγαν Ζηνοβία. Σεπτιμία Ζηνοβία. Βασίλευσε στην Παλμύρα, τη νύμφη της ερήμου, πόλη-φιλέτο. Μάθαμε για την παλαίφατη ιστορία της και με αφορμή την επέλαση των νεοβανδάλων του ISIS, όταν (2015) μετέτρεψαν σε ερείπια τα αρχαία μνημεία που πρόσβαλλαν την αισθητική και τα πιστεύω τους.
Η Ζηνοβία λοιπόν –ένας θηλυκός Σπάρτακος πολυτελείας– τρόμαξε τη Ρώμη με την επεκτατική πολιτική της, ανακηρύσσοντας την επικράτειά της με πρωτεύουσα την Παλμύρα ανεξάρτητο βασίλειο. Είχε προηγηθεί η δολοφονία του πιστού συζύγου της, υποχείριου των Ρωμαίων, Οδαίναθου, από το χέρι ευέλικτου ανιψιού του. Η Ζηνοβία, που διατυμπάνιζε ότι καταγόταν από την Κλεοπάτρα, με ομάδα αίματος Πτολεμαίων, αρχικώς κατήγαγε σπουδαίες νίκες, ώσπου ανέλαβε δράση με σκουριασμένες λεγεώνες αυτοπροσώπως ο αυτοκράτορας Αυρηλιανός, σφαγέας με βαρύ βιογραφικό. Αιχμαλώτισε τη Ζηνοβία, σέρνοντάς την αλυσοδεμένη ως λαμπρό πετράδι στην πορεία θριάμβου στη Ρώμη, αλλά σε μια στιγμή αδυναμίας, υποκύπτοντας στην ομορφιά και στο θάρρος της, την ελευθέρωσε. Κάποιοι λαϊκιστές συγκλητικοί μίλησαν για σκάνδαλο. Αυρηλιανός και Ζηνοβία πέθαναν το ίδιο έτος, 275 μ.Χ. Εκείνος δολοφονήθηκε εν ώρα στρατιωτικού καθήκοντος, εκείνη από μαράζι, χαμένη στη δόξα των αναμνήσεων, στην έπαυλη του πάμπλουτου ευγενούς Ρωμαίου συζύγου της.
Λίγα χρόνια μετά, επί διωγμών Διοκλητιανού, δύο αδέλφια ενάρετων χριστιανών από την Κιλικία της Μικράς Ασίας υπέστησαν φρικτά βασανιστήρια πριν αποκεφαλιστούν. Είχαν προλάβει ωστόσο ν’ αφιερώσουν τη ζωή τους σε φιλανθρωπίες, μοιράζοντας όλα τα υπάρχοντά τους (κατάγονταν από πλούσια οικογένεια) σε φτωχούς, φροντίζοντας ορφανά, παρηγορώντας κατατρεγμένους. Η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη των Αγίων Ζηνόβιου και Ζηνοβίας την 30ή Οκτωβρίου. Εμείς, το λιγότερο που έχουμε να κάνουμε είναι να μην ξεχνάμε την ημέρα εκείνη να δίνουμε ευχές σε φίλους, συναδέλφους, ακόμα και μακρινούς γνωστούς, που φέρουν τα ονόματά τους.
