Το δίλημμα είναι παλιό. Προβλημάτιζε το ΠΑΣΟΚ ήδη πριν από τις εκλογές του 2019. Και η αλλαγή ηγεσίας δεν το απλοποίησε. Το πρόβλημα ήταν ότι η βάση του κόμματος ήταν πολύ φιλομητσοτακική για να επιτρέπει στην ηγεσία να παράγει τόση ρητορική «αυτονομίας». Σε όλες τις μετρήσεις, μια καθαρή πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ δήλωνε και δηλώνει ότι αποδέχεται την κυβέρνηση και το έργο της – και ότι απ’ όλα τα πιθανά σχήματα συνεργασίας, θα προτιμούσε μια κυβέρνηση Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ. Το δίλημμα για τη Χαριλάου Τρικούπη ήταν ότι, αν προσάρμοζε τη γραμμή της στις φιλοκυβερνητικές ροπές της βάσης, θα αποξένωνε το αντιδεξιό ακροατήριο που έχει ανάγκη για να διευρύνει την εκλογική της απήχηση.
Παρότι ομοιόμορφα, τα ευρήματα είχαν φτάσει να προκαλούν τέτοιον εκνευρισμό στην πασοκική ηγεσία, ώστε να θεωρούνται υποβολιμαία. Η καχυποψία –ότι επιχειρείται τάχα να ποδηγετηθεί δημοσκοπικά το κόμμα– ήταν αντανακλαστική άμυνα απέναντι στην πραγματικότητα, που προκαλούσε στρατηγικό βραχυκύκλωμα.
Η αποκάλυψη της απόπειρας παγίδευσης του τηλεφώνου του βρήκε τον Ανδρουλάκη πιασμένο στο βραχυκύκλωμα, με τα ποσοστά του κόμματός του να καταγράφουν την αναμενόμενη άμπωτη, που πάντα ακολουθεί το κύμα του μετεκλογικού ενθουσιασμού.
Εκείνοι που αποπειράθηκαν να τον παρακολουθήσουν απέβησαν έτσι ευεργέτες του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, καθώς διάνοιξαν για λογαριασμό του το πεδίο που αναζητούσε προκειμένου να χαράξει μια καθαρή γραμμή με τη Νέα Δημοκρατία. Του έδωσαν μια θεματολογία που διεγείρει τα αντανακλαστικά των κεντρώων ψηφοφόρων, χωρίς ταυτόχρονα να τον ομαδοποιεί αντιπολιτευτικά στα μέτωπα που φαντάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Οσο κι αν προσπαθεί να βρει τον σωστό τόνο για να οικειοποιηθεί το θέμα, ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται δεύτερος.
Πώς οι επίδοξοι «κοριοί» ευεργέτησαν τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ.
Ο Ανδρουλάκης βγαίνει έτσι διπλά ενισχυμένος έναντι αμφότερων των αντιπάλων του. Γι’ αυτό θα έχει κάθε λόγο να συντηρήσει το θέμα – σε πείσμα των προσδοκιών εκείνων που πιστεύουν ότι μπορούν, βοηθούσης και της αυγουστιάτικης νωχέλειας, να το παραδώσουν πλέον στη λήθη.
Αρα; Βρήκε το ΠΑΣΟΚ το κλειδί της απόδρασής του από το μαγνητικό πεδίο της πόλωσης Ν.Δ. – ΣΥΡΙΖΑ;
Δεν θα είναι τόσο εύκολο. Η υπόθεση Predator δίνει αντιπολιτευτική πυξίδα στον Ανδρουλάκη. Αλλά η μονοθεματική αντιπολίτευση αρκεί για να κρατηθεί σε διψήφιο μέγεθος μέχρι την προεκλογική περίοδο. Μέχρι δηλαδή να αρχίσει να τίθεται το ζήτημα της κυβερνησιμότητας και της χρήσιμης ψήφου.
Η συγκεκριμένη καταγγελία έχει απήχηση στο δημοκρατικώς ευαίσθητο κοινό που ταλαντεύεται μεταξύ Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ. Είναι όμως το κοινό που στο τέλος ψηφίζει πρωθυπουργό. Που το καθοδηγεί η ανάγκη. Και όχι η συμπάθεια για ένα θύμα παρ’ ολίγον υποκλοπής.
