Καμία κάλπη δεν είναι αδιάφορη. Ούτε καν αυτή που τα μέλη του ΠΑΣΟΚ θα έχουν να επιλέξουν μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΠΑΣΟΚ. Το αποτέλεσμα της αναβάπτισης του κόμματος θα είναι σίγουρα ένας αναπασοκισμός κάποιας μορφής· ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, ΠΑΣΟΚ – Δημοκρατική Παράταξη, ΠΑΣΟΚ Μη-με-λησμόνει. Είναι όμως βέβαιο ότι το παλιό όνομα θα αποκατασταθεί. Ο ήλιος θα παλινορθωθεί. Ολα τα κουμπάκια της συναισθηματικής επανασύνδεσης θα ενεργοποιηθούν στο ταμπλό της κομματικής σημειολογίας.
Η σημασία της κάλπης για όνομα και συνέδρους δεν έγκειται, πάντως, τόσο στο ίδιο το αποτέλεσμα, όσο στη συμμετοχή. Η Χαριλάου Τρικούπη θα θεωρούσε, λένε, επιτυχία έναν αριθμό συμμετεχόντων κοντά στις 100.000. Εκτιμάται ότι θα είναι ένα νούμερο που θα σηματοδοτεί καθαρή υπεροχή έναντι της συριζαϊκής κάλπης του επόμενου Σαββατοκύριακου – για πρόεδρο και μέλη της Κεντρικής Επιτροπής. Εκεί δεν αναμένεται το σκορ της συμμετοχής να υπερβεί το μητρώο των ήδη εγγεγραμμένων μελών του κόμματος που, σύμφωνα με την ίδια την αξιωματική αντιπολίτευση, είναι 65.000. Η σύγκριση των δύο σωμάτων θα γίνει, ούτως ή άλλως, αυτόματα.
Είναι μια σύγκριση πολλαπλώς καθοριστική, που ξεπερνάει κατά πολύ τον ανταγωνισμό για τη μαζικότητα των κομματικών μηχανισμών. Το ΠΑΣΟΚ υπό τη νέα ηγεσία του έχει ως ζωτικό στόχο να εμπεδώσει την εντύπωση ότι είναι η νέα και ανερχόμενη δύναμη, έναντι ενός ηττημένου ΣΥΡΙΖΑ, που έχει 15 χρόνια τον ίδιο πρόεδρο. Για να επιτευχθεί εκλογικά αυτή η ανάνηψη –του παλαιού που προβάλλει ως νεότερο του αντικαταστάτη του– θα πρέπει να προετοιμαστεί, πολιτικά και συμβολικά.
Οι παράλληλες κάλπες του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Βήματα προετοιμασίας θα γίνουν και στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Θα γίνει προσπάθεια να προβληθούν πρόσωπα που είτε είχαν αγγίξει κάποτε το βεληνεκές της ευρύτερης επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ – όπως ο επανακάμψας ως επικεφαλής τώρα του πασοκικού think tank, Νίκος Χριστοδουλάκης· είτε είχαν φτάσει να πολιτευθούν υπό τον Τσίπρα, όπως ο πρώην ευρωβουλευτής Κώστας Χρυσόγονος. Το μήνυμα είναι ότι το ΠΑΣΟΚ πια επαναπατρίζει και προσελκύει στελέχη. Δεν χάνει.
Το πρόσωπο, βέβαια, στη σκηνή του συνεδρίου θα είναι ένα: Ο πρόεδρος. Εχοντας για μήνες αντιμετωπίσει την κριτική ότι ασφαλίζεται στην ασάφεια, ο Ανδρουλάκης θα χρειαστεί να ξεκαθαρίσει όχι μόνο το προγραμματικό του στίγμα (αυτό είναι ήδη μισοδιατυπωμένο)· θα χρειαστεί πρωτίστως να δώσει χαρακτήρα στην υπέρ ΠΑΣΟΚ ψήφο.
Οπως κι αν ξανα-ονομαστεί, το κόμμα του Ανδρουλάκη πρέπει να αυτοπροσδιοριστεί ως εκλογικό προϊόν. Θα είναι κόμμα αμφίπλευρης διαμαρτυρίας – ούτε Μητσοτάκη, ούτε Τσίπρα; Ή κόμμα που είναι σε θέση να περιγράψει μια λειτουργική μετεκλογική διέξοδο – μια βιώσιμη διακυβέρνηση;
Αυτός είναι ο δύσκολος συνεδριακός γρίφος. Οχι τα σύμβολα. Αν βρεις το σωστό νταούλι, τους ήλιους τούς μεθάς εύκολα.
