Χάνονται οι γιορτινές στιγμές; Αν κάνεις αυτό που αγαπάς, τότε όχι. Η Χρύσα Νταή κάθε χρόνο τέτοιες μέρες αφήνει το σπίτι της και τα γιορτινά τραπέζια για να δώσει τον καλύτερό της εαυτό πάνω στη σκηνή. Δεν είναι λίγες οι φορές που επέστρεψε στο μέσον κάποιας εκδρομής ή που άφησε ένα τραπέζι στη μέση για να βρεθεί ανήμερα των Χριστουγέννων ή της Πρωτοχρονιάς μπροστά στα παιδιά και να τους μοιράσει χαμόγελα. Μέσα από θεατρικές χριστουγεννιάτικες ιστορίες, η ηθοποιός τους μεταδίδει μηνύματα αγάπης, συμπερίληψης και σεβασμού.
«Είναι ό,τι πιο ωραίο να βλέπεις τα παιδικά βλέμματα από κάτω να φωτίζονται μέσα από τις ιστορίες που τους αφηγείσαι. Οπωσδήποτε, μου λείπουν τέτοιες μέρες οι στιγμές με την οικογένεια και τους φίλους μου, αλλά με κάποιο μαγικό ραβδί όταν βρίσκομαι πάνω στη σκηνή, οι θεατές και οι συνοδοιπόροι μου στο θεατρικό ταξίδι γίνονται αυτόματα η οικογένειά μου», λέει η ίδια στην «Κ».
Τις μέρες αυτές, όλα είναι πιο λαμπερά. Με έναν απίθανο τρόπο, ένα απλό θεατρικό δρώμενο θα «αγγίξει» ακόμη και εκείνους που δεν πιστεύουν στη μαγεία των Χριστουγέννων. Η Χρύσα Νταή, ως ηθοποιός έχει πάρει μέρος σε πολλές χριστουγεννιάτικες παραστάσεις τόσο σε θεατρικές σκηνές όσο και σε υπαίθριους χώρους, συμμετέχοντας σε ομάδες διαδραστικού και αυτοσχεδιαστικού θεάτρου.
«Αυτές τις μέρες νιώθεις ότι μικροί και μεγάλοι περιμένουν από εσένα να τους επιβεβαιώσεις ότι υπάρχει το θαύμα των Χριστουγέννων. Για να το μεταδώσεις στα παιδιά, πρέπει να το πιστεύεις κι εσύ γιατί τα παιδιά έχουν τη φοβερή ικανότητα να διαχωρίζουν την αλήθεια από το ψέμα», μας λέει η νεαρή ηθοποιός.
Εχει συμβεί ένα κορίτσι ύστερα από παράσταση να με καλέσει στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι που θα έκαναν στο σπίτι του.
Εκείνη, όπως φαίνεται, το έχει καταφέρει. «Εχει συμβεί ένα κορίτσι ύστερα από παράσταση να με καλέσει στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι που θα έκαναν στο σπίτι του. Υπάρχουν παιδιά που με παίρνουν αγκαλιά και μου λένε ότι με αγαπούν. Τέτοιες στιγμές για εμένα είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή», λέει, προσθέτοντας ότι τις περισσότερες φορές εισπράττουν και από τους γονείς τον ίδιο ή και μεγαλύτερο ενθουσιασμό.
«Ερχονται πολλοί γονείς για να μας μεταφέρουν ότι μαζί με τα παιδιά διασκέδασαν κι εκείνοι ή ότι το είχαν ανάγκη να περάσουν τόσο καλά. Θυμάμαι μια φορά είχε έρθει μια μαμά συγκινημένη για να μας ευχαριστήσει που τέτοιες μέρες δουλεύουμε κάνοντας χαρούμενα τα παιδιά της».
Μέσα στις γιορτές η Χρύσα κάνει πρόβες για την παράσταση “Tabula Rasa”, ένα έργο του Βασίλη Μαγγείρου που θα ανεβεί στο θέατρο «Μικρός Κεραμεικός» μετά τις γιορτές. Ακόμη μία ευχάριστη προσθήκη, λέει η ίδια, στο ήδη φορτωμένο πρόγραμμα των γιορτών.
«Νιώθω ότι προσμένω κάτι πολύ όμορφο που θα με ανταμείψει αμέσως μετά τις γιορτές και αυτό με κάνει πολύ χαρούμενη. Ούτε στιγμή δεν νιώθω ότι χάνω τον χρόνο μου».
«Νιώθω ότι πρέπει να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό»
Για τον ηθοποιό Μιχαήλ Μελίσση, η μέρα των Χριστουγέννων είναι μία ξεχωριστή μέρα του χρόνου πάνω στη σκηνή. Οχι γιατί εκείνος παίζει διαφορετικά από ό,τι τις υπόλοιπες μέρες, αλλά γιατί η γιορτινή ατμόσφαιρα μέσα στο θέατρο δημιουργεί ένα κλίμα ενθουσιασμού και αγάπης που μεταδίδεται σε ηθοποιούς και θεατές.
«Το θέατρο είναι πάντα υπέροχα στολισμένο τα Χριστούγεννα και η ατμόσφαιρα είναι μοναδική. Ειδικά στις παιδικές παραστάσεις, βλέπεις κορίτσια και αγόρια που έρχονται ντυμένα με τα καλά τους ρούχα και αυτό είναι πολύ όμορφο. Είναι η εποχή που είναι αφιερωμένη στα γλυκά και τα δώρα και νιώθεις ότι κι αυτό που κάνεις εσύ εκεί είναι ένα κομμάτι προσφοράς προς τα παιδιά», λέει στην «Κ» και μιλά για τη συγκίνηση που νιώθει ειδικά αυτές τις μέρες πάνω στο θεατρικό σανίδι.
Το ότι αποφάσισαν να αφήσουν το σπίτι τους και να πάρουν τα παιδιά τους να έρθουν να μας δουν στη σκηνή, προσωπικά με γεμίζει με πολύ μεγάλη ευθύνη.
«Σκέφτομαι πολλές φορές ότι αυτοί οι γονείς είπαν “τι θα κάνουμε ανήμερα των Χριστουγέννων με τα παιδιά μας; Θα πάμε να δούμε μια παράσταση”. Εμένα αυτό μου δημιουργεί ένα δέος, μια δυνατή συγκίνηση. Το ότι αποφάσισαν να αφήσουν το σπίτι τους και να πάρουν τα παιδιά τους να έρθουν να μας δουν στη σκηνή, προσωπικά με γεμίζει με πολύ μεγάλη ευθύνη. Νιώθω ότι πρέπει να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό για να τους ανταμείψω».
Αυτήν την περίοδο, ο Μιχάηλ Μελίσσης, απόφοιτος της δραματικής σχολής Θεάτρου «Κάρολος Κουν», συμμετέχει στην παράσταση «Μετά το πάρτι», στην εφηβική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Για ακόμη μία χρονιά, θα αποφύγει ευγενικά τα καλέσματα των φίλων του στα γιορτινά τραπέζια και τα πάρτι.
«Ποτέ δεν θυμάμαι τα Χριστούγεννα να είμαι ελεύθερος, να μπορώ να πάω ξένοιαστος σε κάποια γιορτή. Φέτος για παράδειγμα με κάλεσε ο κουμπάρος μου σε ένα μεγάλο τραπέζι όπου θα μαζευτούν όλοι οι φίλοι. Το ίδιο βράδυ έχω παράσταση, δεν θα μπορούσα να πάω να φάω, να πιω μπύρες και μετά να πάω να παίξω. Υπάρχει το κομμάτι της εσωτερικής προετοιμασίας πριν από την παράσταση, ακόμη και ότι η φωνή μου θα πρέπει να είναι καλά. Εχει τύχει να πάω σε τέτοια καλέσματα και να φύγω μέσα σε μια ώρα. Ημουν μαζί τους αλλά ούτε έτρωγα, ούτε έπινα, σαν να μην ήμουν εκεί. Επομένως είναι προτιμότερο σε αυτές τις περιπτώσεις να μην πηγαίνω καθόλου», μας εξηγεί.
Γύρισα και κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέπτη και είπα “αλήθεια, τι ωραία δουλειά που κάνεις!”
Οπως για τους περισσότερους ηθοποιούς, το χειροκρότημα, ειδικά των παιδιών, είναι εκείνο που τους δίνει τη δύναμη να ξεπερνούν τις δυσκολίες αυτού του σκληρού επαγγέλματος. Να ξεχνούν ότι είναι Χριστούγεννα και ότι δεν είναι στο ίδιο τραπέζι με τους δικούς τους. Χάνεις κάτι, αλλά κερδίζεις κάτι άλλο.
«Εχω γυρίσει στο καμαρίνι μου ύστερα από μία πολύ ηλεκτρισμένη παράσταση και ένιωσα ότι λίγο νωρίτερα στη σκηνή είχα μία φοβερή σύνδεση με το κοινό. Κάτι είχε κουνηθεί μέσα μας. Τότε γύρισα και κοίταξα τον εαυτό μου στον καθρέπτη και είπα “αλήθεια, τι ωραία δουλειά που κάνεις!”»
«Τι ωραία που τα ετοίμασες»
Αυτή την περίοδο, ο Γιάννης Βαρβαρέσος συμμετέχει στην παράσταση «Περιμένοντας τον Γκοντό» στο Θέατρο Πόρτα. Εχοντας κι εκείνος –τα τελευταία χρόνια– την εμπειρία της χριστουγεννιάτικης ατμόσφαιρας πάνω στο σανίδι, γεμίζει με ενέργεια όταν βλέπει τους καλοντυμένους θεατές και την εορταστική διάθεση παντού μέσα στον χώρο. Για τον ίδιο, με έναν τρόπο, το γιορτινό τραπέζι «στήνεται» εκεί, μέσα στη θεατρική αίθουσα.
«Θα έρθουν και θα μας πουν “μπράβο που δουλεύεις τέτοιες μέρες” και θα μας ευχαριστήσουν. Οπως στο γιορτινό τραπέζι που έρχονται οι καλεσμένοι και λένε στον οικοδεσπότη “τι ωραία που τα ετοίμασες”, αλλά μετά θα τελειώσουν οι φιλοφρονήσεις και θα περάσουν στο γεύμα, έτσι και στο θέατρο.Θα μας δώσουν συγχαρητήρια που δουλεύουμε και μετά θα περιμένουν να τους ψυχαγωγήσουμε, που αυτό είναι και το όμορφο για εμένα».
Ο ίδιος, μέσω της «Κ» στέλνει ένα μήνυμα σε όλους όσοι αυτές τις μέρες, είτε στο δικό του επάγγελμα είτε σε άλλο, γιορτάζουν τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά μακριά από τα οικογενειακά τραπέζια.
«Εύχομαι να νιώθουν όμορφα και να χαίρονται αυτές τις λίγες στιγμές που έχουν μείνει μέχρι να αλλάξει ο χρόνος και μπούμε από την αρχή σε μια καινούργια πάλη».
Κεντρική φωτογραφία: Τάσος Θώμογλου
