Πόλη

Οι διαδρομές που μας μαθαίνουν να κοιτάμε αλλιώς την πόλη: ιστορικά κτίρια, βιωματικές αφηγήσεις και το παρελθόν που ζει ακόμα ανάμεσά μας.

Υπάρχει μια αίσθηση δροσιάς και σιωπής που σε τυλίγει όταν περνάς μια είσοδο πολυκατοικίας στην Αθήνα.

Ενα από τα πιο γοητευτικά σπίτια της Αθήνας βρισκόταν στη γωνία Πατησίων και Χαλκοκονδύλη. Αν μιλάμε σήμερα γι’ αυτό, είναι γιατί έχει γεννηθεί μια νέα ανάγκη σύνδεσης με το αστικό παρελθόν της πόλης, όπως και μια επιθυμία αναβάπτισης της ιδέας της Αθήνας.

Η μελέτη για την αναγέννηση του κτιριακού συγκροτήματος βρίσκεται στο τελικό στάδιο επεξεργασίας, σε συνεργασία του Δήμου Αθηναίων με το υπουργείο Πολιτισμού. Η αρχιτέκτων μηχανικός, Ναστάζια Δρέττα περιγράφει τις «χειρουργικές» παρεμβάσεις.

Το «ραντεβού στου Μπακάκου» ηχούσε οικείο για πολλές δεκαετίες στα αυτιά Αθηναίων και επαρχιωτών.

Από τα καφενεία του Συντάγματος και τις μάντρες των συνοικιών μέχρι τις πλωτές προβολές στη Θεσσαλονίκη στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, η ιστορία του θερινού σινεμά στη χώρα μας ακολουθεί με τον «sui generis» τρόπο της αυτή του ίδιου του σινεμά αλλά και της ιστορίας της Ελλάδας

Η ραγδαία και άναρχη αστικοποίηση παρέχει τις ιδανικές συνθήκες για την ανάπτυξη των πληθυσμών τους, λένε οι ερευνητές.

Η Νέα Ιωνία είναι σαν μια ήπειρος από μόνη της μέσα στην Αθήνα. Διαβάζω σε ένα ρεπορτάζ του 1935, δημοσιευμένο στην «Καθημερινή», τις εντυπώσεις του υπογράφοντος Δ. Σ. Δεβάρη, ότι η Νέα Ιωνία έχει την αίσθηση μιας επαρχιακής πόλης, η οποία προσεγγίζεται μετά από ένα ολόκληρο ταξίδι.

Σε ποιους δρόμους θα απαγορευτεί η κυκλοφορία, οι ζώνες με όριο ταχύτητας τα 6 χιλιόμετρα την ώρα, η δημιουργία θέσεων στάθμευσης. H Μάρω Ευαγγελίδου, αντιδήμαρχος Αστικής Αναζωογόνησης και Ανθεκτικότητας και ο Κωνσταντίνος Κουρέτας, συγκοινωνιολόγος – μηχανικός, μιλούν στην «Κ» για τα βασικά σημεία του κανονιστικού σχεδίου που ετοιμάζει ο δήμος.

Τι εντύπωση να έκαναν άραγε στην εποχή τους, πριν από 100 χρόνια, τα δίδυμα σπίτια στην οδό Ιουλιανού 15 – 15Α;

Στα στενά δρομάκια του κέντρου, εκεί όπου δεν μπορούν να παρκάρουν αυτοκίνητα, «πλαγιοδετούν» παρανόμως (σε στυλ πλεούμενου σε μόλο) χιλιάδες μηχανάκια στη σειρά. Είναι τόσο ασφυκτικά στοιβαγμένα μεταξύ τους, που είναι ανθρωπίνως αδύνατον να ανέβει κανείς στο πεζοδρόμιο χωρίς να σκοντάψει σε κάποια εξάτμιση.