Πόλη

Η πρόσφατη εξέλιξη αλλάζει και πάλι την προοπτική του Παλαιού Εθνικού Τυπογραφείου, που θα στεγάζει πλέον υπηρεσίες του ΣτΕ.

Από τον πέμπτο όροφο της «Καθημερινής» αγναντεύω τη θέα. Το βλέμμα απλώνεται προς την άλλοτε παραλία του Νέου Φαλήρου, το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και τον λόφο της Καστέλλας. Ο ήλιος χρυσίζει τη θάλασσα.

Η κατεδάφιση του Δημοτικού Θεάτρου Αθηνών, νεοκλασικού μεγάρου σχεδιασμένου από τον Ερνέστο Τσίλλερ, στην επιφάνεια της πλατείας που σήμερα ονομάζουμε Κοτζιά, είναι ένα από τα τραύματα της νεότερης Αθήνας.

Ένα μεγάλο αστικό πανηγύρι, το Σάββατο 4 Οκτωβρίου στην Πειραιώς 260

Το Ωδείο Αθηνών μοιάζει με χωματερή και εσύ που κινείσαι με τα πόδια (και που γι’ αυτόν τον λόγο προλαβαίνεις και βλέπεις), απογοητευμένος, απευθύνεσαι στις δημοτικές υπηρεσίες.

Στη γωνία της Μιχαήλ Βόδα 129 με την οδό Περγάμου στέκεται ακόμη όρθιο ένα παλιό σπίτι.

Στο νέο βίντεο της «Κ» για την Αθήνα η καθηγήτρια Μάρω Καρδαμίτση-Αδάμη ξεδιπλώνει μικρά και μεγάλα μυστικά του έργου του Ερνέστου Τσίλλερ, του Γερμανού αρχιτέκτονα που συνέβαλε καθοριστικά στη διαμόρφωση της αθηναϊκής αρχιτεκτονικής. Μια οπτική περιήγηση από τη μεσοαστική κατοικία μέχρι τις πρώτες πολυκατοικίες, αλλά και τα μέγαρα και τους ναούς που σχεδίασε.

Είχα διακρίνει από μακριά την κεραμοσκεπή του, ένα πυργάκι χαμηλό, μέσα σε ανθισμένες περικοκλάδες. Από μακριά ήταν μια αναπάντεχα ρομαντική εικόνα που έδινε όλες εκείνες τις πληροφορίες για το πώς ήταν η κλίμακα και το ύφος της γειτονιάς όταν τα χέρσα οικόπεδα είχαν αρχίσει να χτίζονται.

Τι είναι, πότε συμβαίνει και γιατί δεν είναι ορατό.

Η Φοιτητική Εστία όρισε αμέσως ένα νέο κλίμα στην προδικτατορική μοντέρνα Αθήνα. Απηχούσε εκείνο το ρεύμα ανανέωσης, που από το 1955 έως το 1967 άλλαζε τα πάντα.

Σε πολλά παλιά σπίτια στις πυκνοχτισμένες αθηναϊκές συνοικίες, στέκομαι να παρατηρήσω, όσο μπορώ να διακρίνω, τις πλαϊνές ή τις πίσω αυλές, που ορισμένες φορές είναι μικροί κήποι με χώμα και δέντρα.