Γάτα, σκύλο, πτηνό ή κάποιο εξωτικό είδος; Σύμφωνα με νέα έρευνα, όποιο κατοικίδιο κι αν επιλέξει κανείς, μπορεί να ενισχύσει την ψυχοσωματική κατάσταση του με τον ίδιο τρόπο όπως ένας γάμος ή οι συχνές συνάξεις με φίλους και συγγενείς.
Η έρευνα που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Social Indicators Research, καταδεικνύει πως η ύπαρξη μιας τετράποδης, φτερωτής ή υδρόβιας συντροφιάς αξίζει έως 90.000 δολάρια ετησίως σε επίπεδο ικανοποίησης, μία μέτρηση που χρησιμοποιούν οι οικονομολόγοι για να ποσοτικοποιήσουν τη μη μετρήσιμη «τιμή» των κατά τα άλλα άυλων πραγμάτων.
Ο αριθμός αυτός είναι περίπου ίδιος με τη θεωρητική αύξηση του εισοδήματος που θα είχε κανείς με έναν σύζυγο ή τις τακτικές συναντήσεις με φίλους και συγγενείς, εξηγούν οι ερευνητές, συγκρίνοντας τα ευρήματά τους με άλλες μελέτες που χρησιμοποίησαν την ίδια στατιστική μέθοδο.
Τα ευρήματα της μελέτης εξέπληξαν ακόμη και τους ερευνητές. «Αρχικά, όταν έλαβα τις τιμές, εξεπλάγην- σκέφτηκα ότι είναι πολλά χρήματα ακόμη και για μένα που αγαπώ (τα κατοικίδια)», δήλωσε η Αντελίνα Γκσβάντνερ, καθηγήτρια οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Κεντ και συν-επικεφαλής της εργασίας.
Στη συνέχεια, όπως παραδέχεται η ίδια στο CNN, «σκέφτηκα πως οι περισσότεροι άνθρωποι υποστηρίζουν πως τα κατοικίδιά τους είναι σαν φίλοι ή μέλη της οικογένειάς τους, κάτι που θέτει βάσεις σύγκρισης».
«Αν τα κατοικίδια είναι πράγματι σαν φίλοι και οικογένεια, γιατί να μην είναι συγκρίσιμο ως μέγεθος με το να μιλάμε με φίλους και οικογένεια μια φορά την εβδομάδα; Εσύ έχεις το κατοικίδιό σου κάθε μέρα μαζί σου» προσθέτει.
Παρότι τα ψυχικά και σωματικά οφέλη ενός οικόσιτου σκύλου είναι γνωστά, υπάρχει περαιτέρω δημόσια συζήτηση μεταξύ των επιστημόνων για τη συνολική επίδραση των κατοικιδίων στην ευημερία των κηδεμόνων τους.
«(Είναι) λίγο πιο περίπλοκο από ό,τι νομίζουν οι άνθρωποι», λέει η Μέγκαν Μίλερ, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Tufts, η οποία μελετά τη σχέση μεταξύ ανθρώπων και ζώων – και δεν συμμετείχε σε αυτή τη μελέτη.
«Πολλοί από εμάς αντιλαμβανόμαστε ότι τα κατοικίδιά μας συμβάλλουν στην ικανοποίηση στη ζωή μας, κάτι όμως που αποτυπώνεται με διαφορετικούς τρόπους, αναλόγως των μετρήσεων μιας έρευνας», σημειώνει, προσθέτοντας ότι δεν της ήταν οικεία η συγκεκριμένη στατιστική ανάλυση που χρησιμοποίησε η Γκσβάντνερ σε αυτή τη μελέτη.
Στην έρευνά τους, η Γκσβάντνερ και ο συνάδελφός της, Μάικλ Γκμάινερ, βοηθός καθηγητή οικονομικών στο London School of Economics, χρησιμοποίησαν στοιχεία που συλλέχθηκαν σε μακροχρόνια έρευνα σε 2.500 βρετανικά νοικοκυριά.
Αντί να συγκρίνουν απλώς την ικανοποίηση από τη ζωή και την κατοχή κατοικίδιων ζώων, κάτι που θα αποκάλυπτε μόνο μια συσχέτιση μεταξύ των δύο μεταβλητών, οι οικονομολόγοι προσπάθησαν να αποδείξουν μια αιτιώδη σχέση.
Για να το κάνουν αυτό, χρησιμοποίησαν ένα περίπλοκο στατιστικό εργαλείο γνωστό ως προσέγγιση με οργανικές μεταβλητές (instrumental variables).
Αυτό λειτουργεί με την εύρεση «μιας τρίτης μεταβλητής που συσχετίζεται στην περίπτωσή μας με τα κατοικίδια ζώα, αλλά δεν συσχετίζεται με την ικανοποίηση από τη ζωή», εξηγεί η Γκσβαντνερ.
«Έτσι, αυτό που επιχειρεί να συλλάβει αυτή η μεταβλητή είναι δυνητικά παραλειπόμενες μεταβλητές», προσθέτει η ίδια.
Αν τα κατοικίδια ζώα βελτιώνουν την ικανοποίηση από τη ζωή τόσο πολύ όσο καταδεικνύει η μελέτη, η Γκσβάντνερ καλεί τους ηγέτες χάραξης πολιτικής να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για ευκολότερη υιοθεσία κατοικιδίων – όπως η χαλάρωση των κανονισμών ενοικίασης.
Ωστόσο, από την πλευρά της η Μίλερ προειδοποιεί κατά του υπερβολικού «εξανθρωπισμού των οικοσίτων» και της εξίσωσης των ανθρώπινων σχέσεων έναντι εκείνων ανθρώπου και ζώων.
«Υπάρχουν κάποια στοιχεία κοινά. Γνωρίζουμε ότι η κοινωνική και η συναισθηματική υποστήριξη είναι πραγματικά βασικές πτυχές των σχέσεων ανθρώπου-ζώου και ομοιάζουν με εκείνες που λαμβάνουμε από τις κοινωνικές μας συναναστροφές. Και παρότι τα ζώα συνδέονται μαζί μας με ισχυρούς δεσμούς, δεν είναι οι ίδιοι με τους ανθρώπους» σημειώνει.
Πηγή: CNN
