Μέσα από συνεντεύξεις και άρθρα επιδραστικοί άνθρωποι από τον χώρο του κρασιού έχουν καταθέσει στις σελίδες του περιοδικού που συμπληρώνει 20 χρόνια τις σκέψεις, τους προβληματισμούς και τις προβλέψεις τους, που συχνά αποδείχθηκαν προφητικές. Αυτές οι φωνές, άλλοτε τολμηρές και άλλοτε διορατικές, με την αυθεντία τους μας άνοιξαν δρόμους στον παγκόσμιο αμπελώνα και στις αγορές του κόσμου.
Κατά βάθος πιστεύω ότι μιλάμε πολύ για το κρασί προσπαθώντας να το ερμηνεύσουμε, αλλά η μαγεία του κρασιού είναι αυτό που δεν ερμηνεύεται! Για τον καθένα η ποιότητα μετριέται ανάλογα με την ευχαρίστηση που προκαλεί, και σίγουρα το καλό κρασί είναι αυτό που σας αρέσει! Michel Rolland, οινολόγος στο Μπορντό – τεύχος 2, Απρίλιος 2005
Η Ευρώπη έχει όλα τα ατού για να παράγει κρασιά με τυπικότητα, που μπορούν να προσελκύσουν τον σημερινό καταναλωτή. Denis Dubourdieu, οινοποιός και καθηγητής οινολογίας στη Γαλλία – τεύχος 3, Ιούνιος 2005
Δεν σας κρύβω ότι το ελληνικό κρασί ταιριάζει με τα προσωπικά μου γούστα, λόγω της μεταλλικότητας, της φρεσκάδας, της οξύτητας αλλά και της γενικότερης προσωπικότητάς του. Jancis Robinson MW, Βρετανίδα οινοκριτικός και οινογράφος – τεύχος 11, Δεκέμβριος 2006
photo credit: Εφη Παρούτσα
Το κρασί στην Κίνα προβάλλεται σαν το ποτό που συμβαδίζει με το νέο lifestyle της χώρας και το άνοιγμά της στον υπόλοιπο κόσμο. Huiqin Ma, καθηγήτρια στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Κίνας – τεύχος 15, Αύγουστος 2007
Η φύση απαιτεί δραματικά να της φερθούμε με σεβασμό. Κι εμείς πρέπει, έστω και τώρα, να ευαισθητοποιηθούμε και να αποκτήσουμε περιβαλλοντική και φυσική κουλτούρα. Miguel Torres Jr, οινοπαραγωγός – τεύχος 14, Ιούνιος 2007
«Δεν μπορείς να διευθύνεις αν δεν γνωρίζεις τη δουλειά σε κάθε της λεπτομέρεια. Πέρα απ’ αυτό, περνάμε καλά με τους εργάτες. Εκεί είναι η αληθινή ζωή». Πριγκίπισσα Coralia Pignatelli della Leonessa, ελληνικής καταγωγής, που ασχολείται με την παραγωγή κρασιού στο Chianti – τεύχος 39, Οκτώβριος 2011
Ο αμπελουργός και ο οινοποιός δεν έχουν την πολυτέλεια των βραχυπρόθεσμων στόχων. Φυτεύεις ένα αμπέλι και πρέπει να περιμένεις τουλάχιστον έξι-επτά χρόνια για να δεις κάποιο αποτέλεσμα. Μαρκήσιος Πιέρο Αντινόρι, o Magnifico του ιταλικού κρασιού της θρυλικής οινοπαραγωγικής οικογένειας – τεύχος 40, Δεκέμβριος 2011
Το αμπέλι είναι ένα φυτό που συνομιλεί με το σύμπαν. Enzo Nastati, διευθυντής του Ινστιτούτου Eureka στην Ιταλία και βιοδυναμιστής – τεύχος 6, Φεβρουάριος 2006
Οι οινολόγοι έχουν καταλάβει από καιρό ότι χρειάζονται «μεγάλα» σταφύλια για να κάνουν «μεγάλα» κρασιά. Κυριάκος Κυνηγόπουλος, οινολόγος και αμπελουργός – τεύχος 12, Φεβρουάριος 2007
Πρέπει να μάθουμε να χρησιμοποιούμε τη ζωή. Έτσι λοιπόν εμείς φροντίζουμε κι εναρμονίζουμε τις κινήσεις μας σύμφωνα με αυτές της φύσης. Δεν της πηγαίνουμε κόντρα, αλλά συμβαδίζουμε. Michel Chapoutier, βιοδυναμιστής οινοπαραγωγός – τεύχος 19, Απρίλιος 2008
Οινοχόος. Τι όμορφη και μελωδική λέξη. Αν είναι δυνατόν να έχει αντικατασταθεί από το «sommelier»… Peter Femfert, γκαλερίστας, Stefania Canali Nittardi, οινοπαραγωγός της Ιταλίας – τεύχος 45, Δεκέμβριος 2013
Υπάρχουν πολλά πράγματα που ο κόσμος δεν αναγνωρίζει έξω από την Ελλάδα. Αυτή η άγνοια είναι σύνθετη, λόγω και των γλωσσικών φραγμών. Ας πούμε, έχετε πολλές ποικιλίες με διαφορετικές ονομασίες και ορθογραφία από ό,τι χρησιμοποιείται στα αγγλικά. Θεωρώ όμως πως όλα τακτοποιούνται με τον χρόνο. Πριν από είκοσι χρόνια, κανείς στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν είχε ακούσει για το Ασύρτικο. Θυμάμαι ότι έγραψα ένα άρθρο γι’ αυτό –ίσως πριν από δεκαέξι χρόνια– και με κατηγόρησαν ότι ήμουν εκκεντρικός. Αλλά αυτά τα πράγματα χρειάζονται καιρό. Πριν από είκοσι χρόνια, αν ήθελες ελληνικά κρασιά, έπρεπε να πας στην Aστόρια. Αυτό δεν ισχύει πλέον. Τώρα μπορείς να βρεις ελληνικά κρασιά παντού. Έρικ Ασίμοφ, οινοκριτικός και οινογράφος για τους NYT – τεύχος 62, Ιούνιος 2022
