Δίνω ραντεβού με τον Αιμίλιο Χειλάκη στα στούντιο της Bookvoice, της επιτυχημένης πλατφόρμας με ηχητικά βιβλία στα ελληνικά, που ζωντανεύουν μέσα από τη φωνή αγαπημένων καλλιτεχνών. «Στην Bookvoice έχουν ήδη ηχογραφηθεί μερικοί από τους σημαντικότερους τίτλους βιβλίων Ελλήνων και ξένων συγγραφέων», μου λέει ο Αιμίλιος, ο οποίος αυτό το διάστημα ηχογραφεί το Μαχάτμα Γκάντι – Το δώρο του θυμού του Αρούν Γκάντι. «Είναι ωραίο που μπορούμε να μοιραζόμαστε την αγαπημένη μας συνήθεια, το διάβασμα, με έναν νέο, ψηφιακό τρόπο», λέει για τη νέα τάση των audiobooks, που είναι ιδανικά όχι μόνο για όσους αντιμετωπίζουν πρακτικά προβλήματα ανάγνωσης, αλλά και για όσους έχουν έλλειψη χρόνου – πράγματι, ένα audiobook το «διαβάζεις» ευχάριστα κολλημένος στην κίνηση!
Ο Αιμίλιος είχε ανέκαθεν τεράστια αγάπη στο διάβασμα. «Έγινα ηθοποιός γιατί διάβασα τα ποιήματα του Μπρεχτ. Ερωτεύτηκα γιατί διάβασα Καβάφη. Κατάλαβα τη σημασία της συντροφικότητας μέσα από τον Σεφέρη και γνώρισα την παράνοια του λογικού έρωτα μέσα από τον Ελύτη. Με τον Γιώργο Μπλάνα αντιλήφθηκα τι σημαίνει η ποίηση της πολιτικής. Από πλήθος ποιητών συνειδητοποίησα ότι μια λέξη μπορεί να κρύβει αναρίθμητους έρωτες. Η ποίηση και η λογοτεχνία με βοήθησαν τόσο, ώστε να μπορώ, από σκηνής, να σας μιλώ σήμερα σωστά. Ξέρετε, δεν είναι μόνο το όμορφο ηχόχρωμα της φωνής μου. Έχω εκπαιδευτεί αρκετά, ώστε να κατανοώ με ακρίβεια τι σας λέω. Και τότε είναι που η φωνή ακούγεται πραγματικά όμορφη: όταν ξέρει τι εκφράζει», λέει.
Η φωνή του Αιμίλιου ήταν πάντα το σήμα κατατεθέν του. «Χτύπα ξύλο, αν ερχόταν ποτέ η στιγμή που δεν θα μπορούσα ξανά να μιλήσω, θα ήθελα να πω ένα τεράστιο “σ’ αγαπώ” στην Αθηνά, τη σύζυγό μου», λέει. «Όταν έχεις βιώσει απώλειες δύσκολες και απότομες –κι εγώ έχω ζήσει τέτοιες–, πάντα μένει μέσα σου το ερώτημα: Του είπα ότι τον αγαπώ;”».
Πέρασε το καλοκαίρι του Μόνος με τον Άμλετ, ερμηνεύοντας επί σκηνής όλους τους βασικούς ρόλους του σαιξπηρικού δράματος, σε μια συναρπαστική παράσταση, την οποία παρουσιάζει αύριο για μια τελευταία βραδιά στο Θέατρο Λυκαβηττού. «Το έργο αναρωτιέται για την ύπαρξη. Σκεφτόμαστε ωραία και αναλύουμε τα πάντα, όμως γιατί δεν πράττουμε; Ο καθένας στη μικρή του ζωή –συμπεριλαμβανομένου και εμένα– προσπαθεί να επιβιώσει μέσα στο πλήθος των προβλημάτων. Και αυτή η προσπάθεια επιβίωσης μας έχει κάνει παθητικούς. Αυτή η παράσταση σου ζητάει να κάνεις πράξη όσα λες. Στο ερώτημα “να ζει κανείς ή να μη ζει”, εμείς ερχόμαστε να απαντήσουμε “πώς να ζεις”».
Ανυπομονεί να ανέβει και στη σκηνή του Θεάτρου Αθηνών, εκεί όπου από τον Οκτώβριο θα αναμετρηθεί με το #Cancel, μια μαύρη κωμωδία που εξερευνά τα όρια της πολιτικής ορθότητας και την κουλτούρα της ακύρωσης. «Στις μέρες μας, το διαφωνώ σημαίνει σε ακυρώνω, δεν θέλω να υπάρχεις», τονίζει ο Αιμίλιος. «Το βλέπεις καθημερινά στα σόσιαλ μίντια αυτό το κύμα να “ακυρωθεί” ένας άνθρωπος, επαγγελματικά, ψυχολογικά, ακόμα και στη φυσική του υπόσταση. Δεν είναι τυχαίες όλες αυτές οι γυναικοκτονίες. Ξεκινούν από την πεποίθηση ότι μπορώ να ακυρώσω τη ζωή κάποιου. Προσωπικά, έχω υπάρξει θύμα αυτής της κουλτούρας: μου έχουν ευχηθεί από “cancel Χειλάκης” μέχρι θάνατο. Επιλέγω πάντα να απαντώ ευγενικά, γιατί η κακολογία γεννά μόνο κακό. Είναι ένα έργο που θα ήθελα να δουν όσο περισσότεροι νέοι άνθρωποι γίνεται, γι’ αυτό και τις Παρασκευές θα έχουμε μεταμεσονύκτιες παραστάσεις!»
Αν κάτι, λέει, εύχεται στον εαυτό του, είναι να μπορεί να επανεκκινεί διαρκώς τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τα πράγματα στη ζωή. «Στα 55 μου, δεν σκέφτομαι πότε θα πάρω σύνταξη, αλλά πώς θα εναρμονίζομαι με τη νέα προοπτική», μου λέει πριν πούμε αντίο. «Ξέρεις τι είναι προοπτική; Είναι το πώς κοιτάς μπροστά σου. Και εγώ θέλω να κοιτάω μόνο μπροστά».
*Μόνος με τον Άμλετ, σε σκηνοθεσία-διασκευή Μανώλη Δούνια, Αιμίλιου Χειλάκη. Δευτέρα 1/9 στις 21.00 στο Θέατρο Λυκαβηττού. Προπώληση: ticketservices.gr
Η παράσταση #Cancel του Ντέιβιντ Άιρλαντ θα κάνει πρεμιέρα στο Θέατρο Αθηνών στις 2/10. Ανακαλύψτε αγαπημένα audiobooks στο bookvoice.gr
