Φάγαμε «αιγυπτιακό» με τον Αλέξανδρο Χρυσανθόπουλο

Φάγαμε «αιγυπτιακό» με τον Αλέξανδρο Χρυσανθόπουλο

Του αρέσει να πειραματίζεται – στο φαγητό, στη ζωή, στο θέατρο. Όσο τρώμε, μας λέει την άποψή του για το «κακό άγχος» και το πώς η σχέση του με την υποκριτική έγινε τελικά «ειρηνική»

3' 15" χρόνος ανάγνωσης

O Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος θέλει να δοκιμάζει διαρκώς νέα πράγματα, γενικά, αλλά και συγκεκριμένα στο φαγητό, αφού, όπως μου λέει, του αρέσει να πειραματίζεται και να εξερευνά καινούργιες γεύσεις. Κάπως έτσι δίνουμε ραντεβού στο εστιατόριο του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων στην Ομόνοια, ένα μέρος που μοιάζει με ταξίδι στον χρόνο, για να δοκιμάσουμε μία από τις αγαπημένες του έθνικ κουζίνες. «Διάβασα στην ιστοσελίδα του συνδέσμου κάτι πολύ όμορφο, που με παρακίνησε να έρθουμε», μου λέει τρώγοντας μια μπουκιά αιγυπτιακό ρύζι. «Ο πολιτισμός δεν είναι πολυτέλεια, αλλά ανάγκη ψυχής. Αυτή η ιδέα αντικατοπτρίζει και τον τρόπο που βλέπω τη δουλειά μου». 

Ένα ωραίο φαγητό, πιστεύει, δίνει πάντα την κατάλληλη αφορμή για ωραίες συζητήσεις και ο Αλέξανδρος είναι ένας εξωστρεφής, δοτικός συνομιλητής, με απεριόριστο χιούμορ. «Έχω κάνει υπέροχες συζητήσεις με αφορμή ένα ωραίο γεύμα. Μου αρέσει το καλό φαγητό και πάντα θυμάμαι τις γεύσεις των φαγητών της Πόντιας γιαγιάς μου. Πρόσφατα έκανα ένα ταξίδι στο Βιετνάμ και έκτοτε έγινε η αγαπημένη μου έθνικ κουζίνα!» Θυμάται κι ένα ταξίδι στη Μόσχα, όπου ξετύλιξε όλο το αυτοσχεδιαστικό του ταλέντο. «Τότε συνειδητοποίησα πόσο απολαμβάνω να ταξιδεύω σε χώρες όπου δεν μιλούν αγγλικά. Θυμάμαι να πηγαίνω σε ένα βιβλιοπωλείο, γιατί ήμουν ακόμα στη δραματική σχολή και ήθελα να βρω τον Βυσσινόκηπο στα ρωσικά. Πήγα στην ταμία και της είπα “Τσέχοφ”, αλλά δεν καταλάβαινε. Άρχισα να κάνω παντομίμα όλες τις σκηνές από τον Βυσσινόκηπο, μέχρι που τελικά ένας άλλος εργαζόμενος κατάλαβε τι έψαχνα!» 

«Έχω κάνει υπέροχες συζητήσεις με αφορμή ένα ωραίο γεύμα. Μου αρέσει το καλό φαγητό και πάντα θυμάμαι τις γεύσεις των φαγητών της Πόντιας γιαγιάς μου». 

Μεγάλωσε στη Δροσιά και πέρασε όλα του τα παιδικά καλοκαίρια στον Άσσο Κορινθίας. Ηθοποιός δεν είχε σκεφτεί ποτέ να γίνει, μέχρι που στη δευτέρα Γυμνασίου γράφτηκε στη θεατρική ομάδα του σχολείου. «Ξαφνικά, με είδα να αλλάζω. Ήταν σαν ψυχοθεραπεία. Άρχισα να νιώθω άνετα με τον εαυτό μου και τους άλλους, έγινα πιο επικοινωνιακός και σταδιακά πιο εξωστρεφής», λέει. 

Η φετινή σεζόν είναι από τις πιο δημιουργικές του: πρωταγωνιστεί στη σουρεάλ κωμωδία του AΝΤ1 VIP – Καλά γεράματα, σκηνοθετεί με τον Γιώργο Τσουρή την κωμωδία του Δημοσθένη Μισιτζή Ο βαρόνος «Φ» στο Πτι Παλαί και επιστρέφει με την ομάδα των θρυλικών Παιχτών (Γιώργος Κουτλής, Γιάννης Νιάρρος, Βασίλης Μαγουλιώτης, Ηλίας Μουλάς) στο Merde!, μια μουσική σάτιρα για τα «εσωτερικά» του θεάτρου στο Δημοτικό Πειραιά. «Η σχέση μου με το επάγγελμά μου είναι πια ειρηνική», τονίζει. «Άφησα πίσω το κακό άγχος, κρατώντας μόνο τη δημιουργική ανησυχία. Παλαιότερα επικεντρωνόμουν στο αποτέλεσμα και όχι στην εξερεύνηση και στο λάθος, που γεννούν σπουδαία πράγματα. Η αλλαγή ήρθε όταν άρχισα να διδάσκω στη Δραματική του Ωδείου. Η διδασκαλία και η πρώτη μου απόπειρα να σκηνοθετήσω φέτος με δίδαξαν τη σημασία της ενσυναίσθησης. Η ουσιαστική επικοινωνία σε παρακινεί να συνδεθείς, και στις ομαδικές δουλειές ο κοινός στόχος μάς ανεβάζει πιο εύκολα στην κορυφή. Είναι ωραίο να το θυμόμαστε αυτό, γιατί, δυστυχώς, ζούμε σε μια εποχή όπου η μοναξιά εντείνεται». 

Ανυπομονεί για την πρεμιέρα του Merde!, ενός έργου που χαρακτηρίζει ως «ένα ερωτικό ποίημα προς το θέατρο, με όλα τα θετικά και αρνητικά ενός έρωτα». «Αρχικά απολαμβάνω που δουλεύω με καλούς φίλους, έχει μια ασφάλεια που σε βοηθά να είσαι πιο δημιουργικός. Είναι μια παράσταση που αποτυπώνει την έντονη, συχνά άγαρμπη αγάπη μας προς το θέατρο, λέγοντας αλήθειες ωμές, αλλά ουσιαστικές. Αναδεικνύει τα κακώς κείμενα της δουλειάς μας, την οποία, τελικά, την αγκαλιάζουμε με τα καλά και τα κακά της». 

Όσο για το 2025; «Εκτός από υγεία, εύχομαι φως και ηρεμία στο μυαλό μας. Βιώνουμε μια καθημερινή υπερφόρτωση αρνητικών ειδήσεων, κι αυτό συχνά μας δυσκολεύει. Χρειάζεται μια απεμπλοκή από αυτή την αρνητική υπερπληροφόρηση που λαμβάνουμε, χωρίς όμως να χαθεί και η συμμετοχή μας στην κοινωνία».

Το Merde! του Suyako, σε σκηνοθεσία Γ. Κουτλή και Β. Μαγουλιώτη και μουσική 
Γ. Νιάρρου και Γ. Παπαδόπουλου, ανεβαίνει από 24/01 στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. 
Η παράσταση Ο βαρόνος «Φ» (Φιάκας), σε σκηνοθεσία Γ. Τσουρή και Α. Χρυσανθόπουλου, παίζεται στο θέατρο Πτι Παλαί μέχρι 26/01. Προπώληση: more.com

comment-below Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή

Editor’s Pick

ΤΙ ΔΙΑΒΑΖΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΔΡΟΜΗΤΕΣ

MHT