Είναι αλήθεια ότι, για πολλούς και διάφορους λόγους, η έξοδος για φαγητό έχει γίνει πια ακριβό σπορ. Υπάρχουν ωστόσο ακόμη μέρη, άλλα σε γνώριμες πιάτσες κι άλλα λίγο πιο απόμερα, που συνδυάζουν το νόστιμο με το οικονομικό – κάτι που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο προσπαθούμε να έχουμε συχνά στις λίστες μας. Αυτή τη φορά κάνουμε μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας και τα πέριξ σταματώντας σε μαγαζιά παλιά και πιο καινούργια, που μας χορταίνουν χωρίς να μας βγάζουν εκτός προϋπολογισμού. Απλά είναι όλα, κάποιες φορές και λίγο «αγυάλιστα». Κλασικά μαγέρικα που μετράνε πολλές δεκαετίες, καφενεία κοντά στην αγορά, στέκια που έστησαν άνθρωποι που βρήκαν στην Ελλάδα τη νέα τους πατρίδα, ωραίες νέες προσθήκες στον χάρτη της πόλης που δεν θα το πολυσκεφτείς να πιάσεις ένα από τα τραπέζια τους. Μαγειρεύουν νόστιμα, καθένα τα δικά του: η λίστα που ακολουθεί έχει από γεωργιανό μέχρι ταϊλανδέζικο, από πίτσα μέχρι φαλάφελ, και από ζουμερά μπιφτεκάκια μέχρι λαχανοντολμάδες και σούπες καταπραϋντικές.
Σύνδεσμος Αιγυπτιωτών Ελλήνων: στο Κάιρο μέσω 3ης Σεπτεμβρίου
 |
 |
Θα ανεβείτε τη σκάλα, θα περάσετε το σαλόνι με τις βιβλιοθήκες και την προτομή του Καβάφη και θα βρεθείτε στο εστιατόριο του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων με τη ζεστή ατμόσφαιρα και τις λιχουδιές. Στην κόλλα χαρτί που θα σας δώσουν για την παραγγελία μην παραλείψετε να βάλετε γραμμούλα δίπλα στο πιλάφι με βουτυράτο ρύζι, καβουρδισμένο φιδέ, κάσιους, σταφίδες, κουκουνάρι και κιμά, στο ταμπουλέ και στα χρυσαφένια κουμπέμπα (τηγανητοί κεφτέδες από πλιγούρι, γεμιστοί με μοσχαρίσιο κιμά και κουκουνάρι). Η κουζίνα μαγειρεύει και άλλα ωραία: φαλάφελ με φούλια (μικρά κουκιά), σούπα μολοχία (με μολόχα, σκόρδο και κόλιανδρο), ομελέτες με παστουρμά, χουμουσία (χούμους), συκωτάκια ψιλοκομμένα, με καυτερή πιπεριά και σκόρδο… Για το τέλος, κανταΐφι απλωτό στο ταψί, ελαφρύ και τραγανό. Γ.Π.
3ης Σεπτεμβρίου 56, 1ος όροφος, Ομόνοια, Τ/210-82.28.150
Καστέλλο: το καρπαθιώτικο καφενείο της Ευριπίδου
 |
 |
Καφενές με απλούς και ωραίες μεζέδες, το Καστέλλο, χαμηλά στην Ευριπίδου, έχει δεσμούς με την Κάρπαθο. Κάποια από τα προϊόντα έρχονται από το νησί, άλλα από την Κεντρική Αγορά παραδίπλα. Εκεί τρώμε τηγανητά με τραγανή κρούστα, ντάκο με κρίταμο, παστά και μαρινάτα, χορτόπιτα τηγανητή με μυρώνια και φρέσκιες τηγανητές πατάτες, μεταξύ άλλων. Η πελατεία ανάμεικτη. Ντόπιοι και ξένοι επισκέπτες που ψάχνουν τα «αυθεντικά» μαγαζιά τσουγκρίζουν ποτήρια σε κλίμα χαλαρό. Γ.Π.
Ευριπίδου 88, Αθήνα, Τ/210-32.12.789
Armando: για πίτσα στον πεζόδρομο
Εδώ θα βρείτε δέκα πίτσες – πέντε κλασικές και πέντε signature. Από τη μαργαρίτα και την all-time classic πεπερόνι μέχρι τις πιο ιδιαίτερες: σπιανάτα με κίμτσι, πικάντικη αματριτσιάνα και πέστο. Το ζυμάρι, νεο-ναπολιτάνικης σχολής, ωριμάζει για 72 ώρες και ψήνεται σε επαγγελματικό ξυλόφουρνο. Παρότι φτιάχνεται από την αρχή με κάθε παραγγελία, μέσα σε λίγα λεπτά είναι έτοιμη. Το στεφάνι φουσκωτό και τραγανό, η ζύμη νόστιμη, οι επικαλύψεις ταιριαστές. Μπορείτε να την απολαύσετε στο μαγαζί με κρασί (φιάλη ή ποτήρι, σε καλές τιμές), με μπίρα, ή να τη συνοδεύσετε με κρύα πιάτα – μπουράτα, πατατάκια με καυτερή σος, μορταδέλα και παρμεζάνα, πίκλες, τσορίθο, μαριναρισμένες ελιές. Αν προτιμάτε take away, θα τη βρείτε στο χαρακτηριστικό μπλε κουτί με το πορτρέτο του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, όπου η πίτσα παίζει τον ρόλο του φωτοστέφανου! Μ.Π.
Σαλαμίνος 43, Κεραμεικός
Δίπορτο: σταθερή αξία
Υπάρχει ένα κόλπο για να ζήσεις το Δίπορτο όπως ήταν πριν καταλήξει σε κάθε ινσταγκραμική foodie λίστα: να πας πρωί. Από τις 11:00 ανοίγει η κουζίνα του κυρ Μήτσου, αλλά κι αν φτάσεις νωρίτερα, το μαγαζί λειτουργεί και πάντα θα βρει κάτι να σου σερβίρει. Το σήμα κατατεθέν είναι η αχνιστή ρεβυθάδα, που έρχεται στο τραπέζι με το στρωμένο λαδόχαρτο· ζεστή, πυκνή και γεμάτη νοστιμιά, δίπλα μια σαλάτα με χοντροκομμένα λαχανικά και ελιές. Είναι το πιάτο που μένει ίδιο εδώ και δεκαετίες, αναπόσπαστο κομμάτι του μαγαζιού. Θα βρείτε ακόμη φασολάδα και αυτές τις μέρες και πατατόσουπα. Όταν κρυώσει ο καιρός, θα βγάζει και τραχανά. Μ.Π.
Σωκράτους 9 και Θεάτρου, Ομόνοια, Τ/210-32.11.463
Falafel Bahar: το φαλάφελ της Νεάπολης
Για τον Αμίν Φαρατζί το φαλάφελ είναι προσωπική υπόθεση. Θέλει να φτιάχνει αυθεντική ανατολίτικη vegan κουζίνα, χωρίς «μοντέρνες» προσαρμογές. Διαλέγει ο ίδιος τα μπαχαρικά του –αλάτι, πιπέρι, κάρι, κύμινο, κόλιανδρο– και δεν βάζει κρεμμύδι ή μαϊντανό στο μείγμα που ετοιμάζεται κάθε πρωί. Ούτε αλεύρι, φρυγανιά ή αυγό βάζει. Προσθέτει σουσάμι, μερικές φορές και ολικής, όπως και το ταχίνι που χρησιμοποιεί. «Το καλό φαλάφελ θέλει μόνο ρεβύθι και μπαχαρικά. Αν το τηγανίσεις σωστά, δεν χρειάζεται τίποτα άλλο. Μία φορά τηγάνισμα αρκεί», λέει. Η υφή, το πλάσιμο και η θερμοκρασία του λαδιού είναι για εκείνον το παν. Στην αραβική πίτα βάζει χούμους, αγγούρι, ντομάτα, μαρούλι, λίγο λάχανο, σουμάκ, ταχίνι ολικής, σος γιαουρτιού και μια σος μάνγκο – πινελιά από το Ιράν που δίνει ένταση. Όλα είναι φτιαγμένα στο χέρι, και το τυλιχτό του μένει στη μνήμη για τη φρεσκάδα και την ισορροπία του. Δίπλα στα φαλάφελ, σερβίρει μελιτζανοσαλάτα με μελάσα ροδιού, φατούς, ταμπουλέ και μερικές καλές craft μπίρες από μικρούς Έλληνες παραγωγούς. Μ.Π.
Ιπποκράτους 98, Εξάρχεια, Τ/ 211-001.67.97
Στο Mirlo για γιαουρτλού και μπαμπαγανούς
Στην πλατεία Κουλούρη, στο Γκάζι, η ομάδα του Mirlo κοιτάζει προς τις γαστρονομικές παραδόσεις της Ανατολής, πειραματίζεται, δοκιμάζει ιδέες και, πάνω απ’ όλα, προσφέρει νόστιμο και προσιτό φαγητό. Από το μενού του σύγχρονου κεμπαμπτζίδικου έχουμε ξεχωρίσει το γιαουρτλού με κεμπάπ από 100% πρόβειο κρέας, γιαούρτι χτυπημένο με κεφίρ, ντομάτα και χειροποίητη πιτούλα, όπως και το κοτόπουλο στο μαγκάλι με φατούς και σάλτσα κόλιανδρου. Συνοδεύουμε με μπαμπαγκανούς με ολόκληρη καπνιστή μελιτζάνα και διπλοψημένες πατάτες με αληθινά καυτερή τυροκαυτερή με πάστα χαρίσα. Γ.Π.
Ελασιδών 5, Γκάζι, Τ/ 216-10.04.220
Tuk tuk: το ταϊλανδέζικο της Βεΐκου
 |
 |
Στο μικρούλι ταϊλανδέζικο Tuk Tuk ξέρω ότι «ρυθμίζουν» τα καυτερά τους ανάλογα με το πώς θα τα ζητήσει ο πελάτης. Ξέρω όμως και ότι εκεί μπορώ να φάω πραγματικά καυτερές γεύσεις. Το Nam Tok που πρόσθεσε τελευταία στο μενού του ο ιδιοκτήτης Μπάμπης Ασκερίδης ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Πρόκειται για μια ζεστή κρεατοσαλάτα με λεπτοκομμένο χοιρινό, που το μαρινάρει σε ένα μείγμα από bird eye πιπεριά, oyster sauce, λάιμ, κόλιανδρο, δυόσμο και καβουρδισμένο sticky rice. Το σερβίρει με φρέσκο κόλιανδρο και δυόσμο. Είναι μια συνταγή από την περιοχή Issan της Ταϊλάνδης, με φρεσκάδα, κάψα, και αρώματα που σκάνε συνεχώς στο στόμα όσο τρως. Μ.Π.
Βεΐκου 40, Κουκάκι, Τ/211-40.51.947
Στο Lushnu για πελμένι στο πήλινο
 |
 |
Σε μια άκρη της πλατείας Αγίου Παντελεήμονα το Lushnu απλώνει τραπέζια και σερβίρει κλασικά γεωργιανά πιάτα, νόστιμα και οικονομικά. To highlight είναι τα χινκάλι, εκείνα τα πουγκάκια από λεπτό ζυμάρι που κλείνουν στο εσωτερικό τους αρωματικό, ελαφρώς πικάντικο κιμά αλλά και ζουμάκι ζεστό–γιατρικό. Τα ζυμάρια έχουν γενικώς την τιμητική τους. Το χατσαπούρι (μαλακό και αφράτο ψωμάκι με πλούσια γέμιση τυριού) αλλά και τα πελμένι (γεμιστά ζυμαρικά, σαν τορτελίνια) αξίζουν δοκιμή. Τα τελευταία τα μαγειρεύουν με διάφορους τρόπους αλλά ο αγαπημένος μου είναι σε πήλινο, σκεπασμένο με ένα άλλο κομμάτι ζυμάρι για να κρατάει την υγρασία, μαζί με τυρί σουλγκούνι και ιμερούλι, γιαούρτι, άνηθο και σκόρδο. Με γεωργιανή μπίρα και την χαρούμενη φασαρία από τα παιδιά που παίζουν στην πλατεία για υπόκρουση. Γ.Π.
Αγορακρίτου 11, Άγιος Παντελεήμονας, Τ/ 211-40.20.110
Mangal: στο κούρδικο ταβερνάκι των Εξαρχείων
 |
 |
Και μικρές και μεγάλες παρέες πιάνουν τα τραπέζια του Mangal, και μέσα, κι έξω στο πεζοδρόμιο, με φόντο τον ζωγραφιστό τοίχο και τις κολώνες με τα γκραφίτι. Απλό, πάναπλο είναι το ταβερνάκι που άνοιξε στα Εξάρχεια ο Ισμαήλ που τον φωνάζουν Ίσμο, πολιτικός πρόσφυγας από την Τουρκία – εδώ και λίγο καιρό το «τρέχει» μαζί με τον Βολκάν, φίλο του από τα παλιά. Στο μενού, που μπλέκει στοιχεία κούρδικα, τούρκικα, ελληνικά, βρίσκεις από συμπαθητικές αλοιφές, κρύους μεζέδες και σαλάτες, μέχρι λαχματζούν, κεφτεδάκια και κεμπάπ, και οι μπίρες και οι ρακές δίνουν και παίρνουν. Από τα πιο ωραία είναι το συκώτι, που έρχεται περασμένο σε μακριές μεταλλικές βέργες πάνω σε λεπτή πίτα, με λίγο λεπτοκομμένο κρεμμύδι στο πλάι (η μπόλια που βάζουν ανάμεσα στα κομματάκια του συκωτιού το κάνει σούπερ λιχούδικο), και το βουτυράτο μπάφρα πιντέ, ένα μακρόστενο πεϊνιρλί που μοιάζει με ζυμαρένιο… κανό, γεμιστό με κιμά. Το τελευταίο το όνομά του το παίρνει από την πόλη Μπάφρα, 20 χιλιόμετρα από τη Μαύρη Θάλασσα – έτσι, για την ιστορία, πρόσφυγες από εκεί ίδρυσαν το χωριό Νέα Μπάφρα στις Σέρρες. Α.Σ.
Σολωμού 12, Εξάρχεια, Τ/213-0991652
Για μπιφτεκάκια στον Νικήτα
Από το 1967 η ίδια οικογένεια κρατάει το ψητοπωλείο-μαγειρείο στον πολυσύχναστο πεζόδρομο του Ψυρρή. Είναι από τα λίγα κλασικά στέκια της γειτονιάς που απευθύνονται όχι μόνο στον τουρίστα αλλά και στον ντόπιο, τον εργαζόμενο κ.ο.κ. Τα φαγητά απλά και σπιτικά. Στανταράκι τα μοσχαρίσια μπιφτεκάκια με τις κριτσανιστές άκρες, όπως και το περιποιημένο κοντοσούβλι. Ωραία και τα ντολμαδάκια, τα σωστά βρασμένα χόρτα, τα παντζάρια και η χειροποίητη τυρόπιτα. Γ.Π.
Αγίων Αναργύρων 19, Πλ. Ψυρρή, Τ/ 210- 32.52.591
Ήπειρος: οι κατσαρόλες της Κεντρικής Αγοράς
 |
 |
Έχει στρώσει πολλούς ξενύχτηδες, έχει στυλώσει ανθρώπους που πιάνουν δουλειά πριν χαράξει, έχει ταΐσει κόσμο και κοσμάκη αυτό το μαγειρείο στην Κεντρική Αγορά της Αθήνας. Και συνεχίζει, στα χέρια του Βασίλη Ακρίβου πια (βλ. Ψάριστον και Γίδι). Τώρα λειτουργεί από τις 7 το πρωί ως τις 7 το βράδυ. Ο πατσάς και η μαγειρίτσα που η οικογένεια Καρατζένη, που είχε για πολλά χρόνια το μαγαζί, σέρβιρε καθημερινά, είναι πάντα εκεί, μαζί με γίδα σούπα, ψαρόσουπα και γιουβαρλάκια. Στο κατάλογο βέβαια, υπάρχουν πολλά ακόμη, που συμπληρώνονται από πιάτα ημέρας – μια ματιά στη βιτρίνα κάνει πιο εύκολη την απόφαση. Εργαζόμενοι στο κέντρο και τουρίστες που τριγυρνώντας περνάνε από τη Βαρβάκειο κάθονται στα τραπέζια για ένα πιάτο φαγητό: γίγαντες, κουνέλι στιφάδο, κόκορα κρασάτο, χοιρινό με σέλινο, λαχανοντολμάδες κι άλλα της εποχής. Ακόμη και μοσχαροκεφαλή στον φούρνο μπορεί να πετύχεις – ταιριαστή με τα τσιγκέλια των κρεοπωλών της αγοράς που διαλαλούν την πραμάτεια τους ακριβώς απέξω. Ιδίως όταν οι τζαμαρίες είναι ανοιχτές θέλει να αντέχεις τη μυρωδιά της αγοράς. Αλλά αυτό είναι η Ήπειρος, ένα εθιμικό μαγέρικο στο «στομάχι» της Αθήνας. Α.Σ.
Φιλοποίμενος 4, Αθήνα (εντός Δημοτικής Αγοράς), Τ/ 210-32.40.773
