Τόσες και τόσες φορές μας έχουν βγάλει για φαγητό (ασχέτως αν τις μισές, ως παιδιά, καταλήγαμε να μας παίρνει ο ύπνος στην καρέκλα…), τώρα θέλουμε να τους περιποιηθούμε και εμείς. Το Σαββατοκύριακο που έρχεται είναι η τέλεια αφορμή να δώσουμε ραντεβού με τους γονείς για φαγητό και κουβεντούλα. Πού όμως; Μαγαζιά με αέρα κλασικό είναι τα πρώτα που μας έρχονται στο μυαλό, αλλά όχι αποκλειστικά. Ένα ολοκαίνουργιο ιταλικό ή ένα καλό κρεατάδικο είναι μερικές ακόμα από τις ιδέες που πέφτουν στο τραπέζι. Είναι θέμα γούστου. Πέρα από το καλό φαγητό, ζητούμενα είναι η ζεστή ατμόσφαιρα και το άνετο περιβάλλον – καλύτερα να μη στριμώξουμε τους γονείς σε άβολες καρέκλες, πάγκους και μπάρες και να μπορέσουμε να τα πούμε με την ησυχία μας.
Pino: για ιταλικό στη Γλυφάδα
 |
 |
Το Pino στη Γλυφάδα είναι το πρώτο προσωπικό εγχείρημα του Ρωμαίου σεφ Luca Piscazzi, που αφήνει για λίγο το βραβευμένο Pelagos για να μαγειρέψει όπως στο σπίτι της γιαγιάς του, της Nonna Filomena. Εδώ δεν κυνηγά αστέρια, αλλά τη γεύση, την απλότητα και τη φροντίδα. Ο χώρος είναι λιτός και φωτεινός, γεμάτος οικογένειες και φασαρία με την καλή έννοια, σαν Κυριακή μεσημέρι στη Ρώμη. Ξεκινήστε με τα suppli al telefono, τραγανά και γεμιστά με γλυκιά σάλτσα ντομάτας και μοτσαρέλα που λιώνει όπως πρέπει, και burrata με σύκα και προσούτο με πλούσια γεύση. Συνεχίστε με cacio e pepe με ροζ γαρίδες και λάιμ, που είναι δείγμα της μαγειρικής με ακρίβεια του Πισκάτσι – δεμένη, φίνα, με οξύτητα που της δίνει μια ωραία σπιρτάδα. Η carbonara, πιο «σπιτική» και λιγότερο σχολαστική, έχει για τον σεφ συναισθηματική αξία: δεν είναι τέλεια γιατί είναι όπως εκείνη που έφτιαχνε η γιαγιά του στη Ρώμη. Στο Pino θα φάτε νόστιμα, θα χαλαρώσετε και θα θυμηθείτε γιατί η ιταλική κουζίνα είναι τόσο αγαπητή. Μια τρατορία που έλειπε από την Αθήνα – και που, σίγουρα, οι γονείς θα λατρέψουν. Μ.Π.
Κύπρου 18, Γλυφάδα, Τ/ 210-89.41.777
Base Grill: οικογενειακή κρεατοφαγία
 |
 |
Από το 2005 που άνοιξε, αυτό το εστιατόριο έγινε προορισμός. Το αγαπήσαμε από την αρχή ως κρεατοταβέρνα με εξαιρετικές τιμές σε σχέση με την ποιότητα των προϊόντων του. Πηγαίναμε για τη σπαλομπριζόλα, την πικάνια και το μοσχαρίσιο συκώτι, ψημένα στην εντέλεια στα κάρβουνα και κομμένα μπροστά μας από τους έμπειρους σερβιτόρους. Και για το καρπάτσιο τυλιγμένο σε ρόκα και την διάσημη τηγανίτα από τριμμένες πατάτες, σαν ένα μεγάλο hashbrown ή ελβετικό ρόστι, με μελάτα αυγά στην κορυφή, που έχει πρωταγωνιστήσει σε άπειρα stories. Το αγαπάμε και τώρα που έχει εξελιχθεί σε high-end κρεατοεστιατόριο, έχει κρατήσει τα κλασικά του πιάτα, προσθέτοντας όμως και καινούρια, όπως τα δικά τους αλλαντικά χωρίς συντηρητικά και κρέατα ωρίμανσης. Πλέον, πηγαίνουμε με την οικογένεια ή φίλους πιο αραιά, σε ιδιαίτερες περιστάσεις. Μ.Π.
Λεωφ. Κωνσταντινουπόλεως 64, Περιστέρι, T/210-57.57.455
Βλάσσης: ένα εστιατόριο για όλους
 |
 |
Και γονείς και παππούδες και εγγόνια και ζευγάρια και παρέες και μονά τραπέζια. Όλοι χωράνε και όλοι, νομίζω, νιώθουν άνετα στον Βλάσση. Από τα λίγα κλασικά, αστικά εστιατόρια που έχουμε στην Αθήνα, στρώνει λευκά τραπεζομάντηλα, καλομαγειρεύει την παραδοσιακή ελληνική κουζίνα (από λαδερά μέχρι πιο λιχούδικα πιάτα, όπως τα φημισμένα φρυγαδέλια του) και λειτουργεί σαν καλοκουρδισμένο ρολόι που σου επιτρέπει να χαρείς το φαγητό και να χαλαρώσεις. Στα Ιλίσια, στο ψηλοτάβανο καθιστικό με τους πίνακες που καλύπτουν τους τοίχους μέχρι πάνω, επιστρέφουμε ξανά και ξανά για σπέσιαλ λαχανοντολμάδες, σοφρίτο, μουσακά, κατσίκι στη λαδόκολλα και όχι μόνο. Στα συν και τα ωραία, προσιτά κρασιά του καταλόγου. Στο τέλος, απαραιτήτως, ψητό κυδώνι με γιαούρτι. Γ.Π.
Μαιάνδρου 15, Ιλίσια, Τ/210-72.56.335
Zohόs: φαγητό σε έναν κρυμμένο κήπο στην Πλάκα
 |
 |
Στην καρδιά της Αθήνας, το Zohós, στην αυλή του ξενοδοχείου Electra Palace Athens, είναι ο ιδανικός προορισμός για μια έξοδο με ηρεμία και κομψότητα. Ο σεφ Σάκης Βενέτης αναδεικνύει τη σύγχρονη ελληνική κουζίνα, ετοιμάζοντας πιάτα που βασίζονται στην παράδοση, αλλά με τη δική του σύγχρονη ματιά. Αν ψάχνετε για τον ιδανικό χώρο για έξοδο με τους γονείς, το Zohós είναι μια επιλογή που συνδυάζει ποιότητα και οικογενειακή ατμόσφαιρα. Τα πιάτα μοιράζονται στο τραπέζι, ώστε να τα απολαύσει όλη η παρέα: από την αρωματική κρεμμυδόπιτα με τυροβολιά Μυκόνου και μελάσα μέχρι το τηγανητό γαριδάκι Κοιλάδας με λεμόνι και μπαχαρικά. Μην παραλείψετε τους κεφτέδες μόσχου σχάρας με καπνιστή σάλτσα ντομάτας και γιαούρτι, καθώς και το ψητό καλαμάρι που συνοδεύεται από σιφνέικη ρεβυθάδα. Η μακαρονάδα με κόκκινη σάλτσα και προβατίνα και το σιγομαγειρεμένο κατσικάκι Κιμώλου είναι πιάτα που δεν πρέπει να χάσετε. Η γευστική εμπειρία ολοκληρώνεται με το φρεσκοψημένο ψωμί και τις χειροποίητες αλοιφές, ενώ τα επιδόρπια, όπως η μους λεμόνι με μαρέγκα, άνηθο και σορμπέ αγγούρι, προσφέρουν ένα ευχάριστο κλείσιμο. Η λίστα ποτών περιλαμβάνει περισσότερες από 60 ετικέτες κρασιών από όλη την Ελλάδα και signature cocktails με βάση το ούζο και την τσικουδιά. Μ.Π.
Electra Palace Hotel, Ναυάρχου Νικοδήμου 18-20, Πλάκα, Τ/210-33.70.035
Valtezziana 2.0: για πίτσα στον πεζόδρομο
Χαλαρή ατμόσφαιρα, περατζάδα και καλοφτιαγμένη πίτσα με την υπογραφή της ομάδας του Black Salami. Όταν οι γονείς θέλουν να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό (αλλά όχι και τόσο διαφορετικό…) η πίτσα είναι πάντα μια καλή λύση, ειδικά όταν πρόκειται για την πανάλαφρη πίτσα της Valtezziana 2.0, που φτιάχνεται με τρία διαφορετικά είδη προζυμιών και διαλεγμένα υλικά. Κάντε την αρχή με το ωραίο vitello tonnato (μοσχαρίσιο φιλέτο με κρέμα τόνου, τηγανητή κάππαρη, παντζάρι και λάδι ρόκας) και συνεχίστε με όποια πίτσα λέει η καρδιά σας: από Marinara, με σκόρδο κονφί, ελιές θρούμπες, ελαιόλαδο και τηγανητή κάππαρη, μέχρι πίτσα με με λουκάνικο Τζουμαγιάς, κρέμα γκοργκοντζόλας, χόρτα και ξύσμα λεμονιού. Γ.Π.
Βαλτετσίου 41, Εξάρχεια, T/ 212-10.73.755
Μεσημέρι στο Fatsio
 |
 |
Δεν είναι λίγοι αυτοί που έχουν συνδέσει την κυριακάτικη οικογενειακή έξοδο με το Fatsio. Μου αρέσει πού και πού να παίρνω μέρος σε αυτή την αθηναϊκή παράδοση δίνοντας ραντεβού με τους γονείς στο βίντατζ εστιατόριο του Παγκρατίου. Το ντεκόρ, απαράλλαχτο από το 1969, όταν ο Κωνσταντινουπολίτης κ. Φάτσιο άνοιξε το ρεστοράν, είναι μοναδικό: ζωγραφισμένα ταβάνια, πορτατίφ στα τραπέζια, απλίκες, ξύλινα τρόλεϊ για το φαγητό – ένα γοητευτικό σκηνικό που δεν θυμίζει κανένα άλλο μαγαζί της Αθήνας. Το μενού (και αυτό βίντατζ) έχει, μεταξύ άλλων, αθηναϊκή με σφυρίδα και σπιτική μαγιονέζα, πουγκάκια μελιτζάνας με μοσχαράκι, κρέπες με σπανάκι και παρμεζάνα, σνίτσελ με πατατοκροκέτες και μουσακά ενώ για επιδόρπιο σερβίρουν ρυζόγαλο φούρνου, κρέμα αμυγδάλου, σεκέρ παρέ και τσάι σε γυάλινα σερβίτσια. Γ.Π.
Ευφρονίου 5, Παγκράτι, Τ/ 210-72.17.421
Cookoovaya: αφοσιωμένος σεφ, αφοσιωμένο κοινό
 |
 |
Όταν θέλεις βγάλεις κάποιον κάπου λίγο πιο καλά, να τον περιποιηθείς –το έτερον ήμισυ, δυο συνεργάτες, ξένους φίλους που βρέθηκαν στην Αθήνα, τους γονείς– το μυαλό, νομίζω, πάει σχεδόν αυτόματα στην Cookoovaya. Έχει γίνει κλασικό το εστιατόριο της Χατζηγιάννη Μέξη, και δικαίως. Τσεκάρει πολλά κουτάκια: είναι άνετο, φωτεινό, με σύγχρονο αστικό χαρακτήρα, έχει σέρβις περιποιητικό και καλοκουρδισμένο, και στο φαγητό του ποντάρει πρώτα από όλα στην καλή πρώτη ύλη, που ο Περικλής Κοσκινάς μαζί με την υπόλοιπη ομάδα της κουζίνας «φωτίζει» στοργικά με τεχνικές και συνοδευτικά. Ό,τι φτάνει στα λευκοστρωμένα τραπέζια, είναι προσεγμένο. Οι σαλάτες και οι πίτες με το ζυμάρι τους ελαφροκαψαλισμένο από τον ξυλόφουρνο, τα ωραία ωμά, τα κορφιάτικα, όπως το μπουρδέτο, το μπιάνκο με τις μελωμένες πατατούλες και τα μακαρόνια μπούρου μπούρου, όσα βάζουν τα λαχανικά και τα χόρτα της κάθε εποχής στην κατσαρόλα. Και στα πιο κλασικά, και στα τόσο-όσο ασυνήθιστα, και στα διάφορα ωραία «μαγικά» που κάνει ο σεφ με κάθε κομμάτι του ψαριού (κεφάλια, κολάρα κ.ά), φροντίζει τα πιάτα να είναι λιγομίλητα, ουσιαστικά. Στην οικογένεια είμαστε ορκισμένοι ψαροφάγοι, αλλά μια που το μενού έχει και ωραιότατα κρεατικά, λοξοδρομούμε προς τα εκεί καμιά φορά. Α.Σ.
Χατζηγιάννη Μέξη 2A, Ιλίσια, Τ/210-72.35.005
Κυριακάτικο τραπέζι στον Αορίτη
Έχει γονείς πιο κλασικούς και γονείς πιο μοντέρνους, αλλά νομίζω ότι ένα μαγαζί σαν την ταβέρνα του Αορίτη τους πιάνει όλους. Είναι μια χαρά για οικογενειακή έξοδο και μεσοβδόμαδα –αν ταιριάξουν τα προγράμματα– και μεσημέρι Κυριακής, που συνήθως όλοι είναι πιο χαλαροί. Και έξω κάθεσαι ακόμα, στα τραπέζια στον πεζόδρομο που βλέπουν στο παρκάκι, και μέσα όμως, απέναντι από τη ρετρό βεραμάν κουζίνα, με παλιές φωτογραφίες, καρτούτσα και μπακιρένια σκεύη τριγύρω, έχει ωραίο vibe. Στο μενού, που είναι κλασικό αλλά περιέχει και κάποια πιάτα κατά τι πιο σύγχρονα, όλοι θα βρουν κάτι να τους αρέσει. Από πιπεράκια ψητά ή μελιτζάνα στα κάρβουνα και πίτες ημέρας –σπανακόπιτα, πρασόπιτα, μπατζίνα– μέχρι κροκέτες με τη γεύση των γεμιστών, κι από μουσακά παραδοσιακότατο και μοσχαρίσιο μπιφτέκι μέχρι αρνί λεμονάτο στον φούρνο με πατάτες ή μοσχαράκι σιγομαγειρεμένο με παπαρδέλες, πασπαλισμένο με τριμμένη ξερή μυζήθρα. Μπορείτε κάλλιστα να τα βάλετε στη μέση και να δοκιμάσετε πιο πολλά. Α.Σ.
Μαιάνδρου 15, Ιλίσια, Τ/210-72.55.699
