Στη σκηνή Δ της Πειραιώς 260, στο 2ο Food Talk της μεγάλης γιορτής του Γαστρονόμου, οι γιαγιάδες της ελληνικής γαστρονομίας συγκεντρώθηκαν για να μας υπενθυμίσουν την αξία της παράδοσης και όλα όσα αξίζει να διασωθούν – σήμερα και στο μέλλον.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η Μαρία Αναγνωστοπούλου-Κατσουνά, η “Σάντα Μαρία” της Παριανής γαστρονομίας, η Μαργαρίτα Καλογεροπούλου από το Κλεισίδι της Ανάφης, η Σοφία Καραπαναγιώτου, αγρότισσα και τεχνίτρια από την Ορεστιάδα, η Ρωξάνη Μάτσα, κυρά του Σαββατιανού και μητέρα της Μαλαγουζιάς και η Ντίνα Συκουτρή, λουκουμοποιός και διασώστης μιας τέχνης που ταξίδεψε από τη Σμύρνη στη Χίο και από εκεί στη Σύρο, μίλησαν για τις προκλήσεις του να ζεις και να παράγεις σε τόπους όπου ο υπερτουρισμός και η σύγχρονη βιομηχανία σβήνουν τα ίχνη μιας μακράς ιστορίας.


«Ενα μπουκέτο με καταπληκτικές γυναίκες», όλες τους παλιές βραβευμένες του Γαστρονόμου, συμμετείχαν σε μια ειλικρινή και συγκινητική συζήτηση που συντόνισαν η Αγγελική Γιαννακίδου, ιδρύτρια και πρόεδρος του Εθνολογικού Μουσείου Θράκης και η δική μας Μαργαρίτα Πουρνάρα. Το «παρών» έδωσε και η πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κατερίνα Σακελλαροπούλου, δίπλα στον διευθυντή της Καθημερινής, Αλέξη Παπαχελά, «ως μια ακόμη Θρακιώτισσα στην παρέα», όπως σημείωσε η Μαργαρίτα Πουρνάρα.

«Αν υποθέσουμε πως μας χωρίζουν περίπου 90 παππούδες, όπως λένε, από τον Ομηρο, με τον ίδιο τρόπο μας χωρίζουν άλλες τόσες γιαγιάδες. Ας αναρωτηθούμε, λοιπόν, πώς η παράδοση μπορεί να σερβιριστεί στο πιάτο μας και ας δούμε το φαγητό ως ένα είδος εργόχειρου». Οι χειροποίητες αλήθειες των πέντε αυτών γυναικών, αποτυπώθηκαν με συγκίνηση σε μια σειρά απαντήσεων και προβληματισμών επί των επιπτώσεων του τουρισμού και της αποκοπής της νέας γενιάς από μια μακρά αλυσίδα γενεών και παραδοσιακών τεχνικών. Η αισιοδοξία τους διαπερνούσε τη σκηνή Δ, με όλες τους να συμφωνούν πως απαιτείται κρατική μέριμνα προκειμένου να διασωθεί κάθε τέχνη που χάνεται. «Πρέπει να αναγνωρίσουμε όχι μόνο τη θερμιδική και διατροφική αξία του φαγητού, αλλά και την πολιτιστική του αξία. Η γεύση είναι μνήμη. Μας θυμίζει ποιος, από που και πώς το έφτιαξε. Τα τραπέζια μας είναι επικοινωνία και αυτό είναι που πρέπει να διασωθεί», σημείωσε η Αγγελική Γιαννακίδου. Κλείνοντας, η Μαργαρίτα Καλογεροπούλου τόνισε πως «αν οι νέοι δούλευαν όπως δουλεύουν τα παιδιά στον Γαστρονόμο τα πράγματα θα πήγαιναν πολύ καλύτερα όσον αφορά στην παράδοσή μας» και η συνονόματη, Μαργαρίτα Πουρνάρα, ευχαρίστησε τις γιαγιάδες μας με την ελπίδα να τις χαιρόμαστε όλο και πιο πολύ.

