Οι πανέμορφες παραλίες και η κυκλαδίτικη αισθητική είναι αυτά που με την πρώτη ματιά σε ελκύουν στο νησί της Πάρου. Είναι όμως και ένα νησί που ξέρει να μαγειρεύει καλά. Από τις ταβέρνες στα σοκάκια της Νάουσας και τα καφενεία με τις φωνές των ντόπιων στα ορεινά χωριά, μέχρι τα προσεγμένα fine dining εστιατόρια όπου κοιτάζεις το ηλιοβασίλεμα με ένα ποτήρι Μονεμβασιά στο χέρι, η Πάρος έχει να σου διηγηθεί πολλές ιστορίες που ξεκινάνε στο τραπέζι.
Εδώ, η γαστρονομία είναι τρόπος ζωής. Είναι η γιαγιά που μαγειρεύει γεμιστά στον ξυλόφουρνο, ο ψαράς που γνωρίζει πότε «κρατάει» ο καιρός για σκορπίνα και στήρα, η μαγείρισσα που ξέρει να ισορροπεί τη φάβα με σωστό ελαιόλαδο και κρεμμύδι. Είναι οι σεφ της νέας γενιάς που πατάνε γερά στην παράδοση αλλά δεν διστάζουν να πειραματιστούν – με σεβασμό και φαντασία.
Η αυθεντική γεύση της Πάρου έχει από όλα: καφενεία με σούμα και μεζέδες που ενώνουν τις παρέες, ταβέρνες με μερίδες γενναιόδωρες αλλά και σύγχρονα εστιατόρια που επαναπροσδιορίζουν την ελληνική κουζίνα με φινέτσα και δημιουργικότητα. Το φαγητό εδώ δεν είναι ποτέ απλώς φαγητό αλλά και μια αφορμή για συνάντηση, για ιστορίες, για μνήμες. Είναι η χαρά του απλού, η θαλπωρή του γνώριμου, η ευχάριστη έκπληξη του διαφορετικού. Είτε αναζητάς μια χούφτα τηγανητές πατάτες κάτω από μια κληματαριά είτε ένα μενού γευσιγνωσίας μπροστά στο πέλαγος θα τα βρεις. Η Πάρος έχει θέση για όλους στο τραπέζι της. Και ο δρόμος προς την πιο νόστιμη πλευρά του νησιού είναι πάντα ανοιχτός.
Παλιά Αγορά: μνήμες μαμαδίστικες σε τραπέζια του χτες
Σε ένα από τα πιο όμορφα σοκάκια στην καρδιά της Νάουσας, εκεί που το σκηνικό θυμίζει εικόνες από παλιό ελληνικό σινεμά, βρίσκεται η Παλιά Αγορά – μια ταβέρνα που τιμά το όνομά της και μετατρέπει τη νοσταλγία σε καθημερινή απόλαυση. Με μακρά ιστορία και βαθιές ρίζες στην τοπική κουλτούρα, προσφέρει μια γεύση αυθεντικότητας. Σιδερένια τραπεζάκια απλωμένα στο σοκάκι, καρέκλες που θυμίζουν καφενείο άλλης εποχής, και μυρωδιές που έρχονται από την ανοιχτή κουζίνα και σου ξυπνούν παιδικές αναμνήσεις.
Εκεί μέσα, δύο μαμάδες κρατούν τις κουτάλες και μαγειρεύουν με την τέχνη και την αγάπη που μόνο η εμπειρία και η φροντίδα της παράδοσης μπορούν να προσφέρουν. Το αποτέλεσμα; Ένας κατάλογος που διαβάζεται σαν χειρόγραφο τετράδιο συνταγών. Το τηγάνι παίρνει μπρος και αμέσως χοροπηδούν τα καλαμάρια, τραγανά απ’ έξω και ζουμερά μέσα. Τα γεμιστά υμνούν το καλοκαίρι – αρωματικά, με γέμιση που μιλάει για ώρα στον ουρανίσκο, ενώ η φάβα με καραμελωμένο κρεμμύδι και ελαιόλαδο ξεδιπλώνει τη γλύκα της στο στόμα.
Οι τηγανητές πατάτες είναι «παριανές» – και αυτό τα λέει όλα. Χρυσαφένιες, κομμένες στο χέρι, με σωστή δόση αλατιού. Μαζί, έρχονται αφράτοι κολοκυθοκεφτέδες, ευωδιαστά κεφτεδάκια, ταραμοσαλάτα, ρεγγοσαλάτα, πιάτα απλά και τίμια, φτιαγμένα για να συνοδεύσουν ένα ποτηράκι σούμας και κουβέντα που κυλά εύκολα. Το σέρβις είναι ευγενικό και αποτελεσματικό και οι τιμές φιλικές. Καθόλου τυχαία η ουρά από επισκέπτες στο σοκάκι που περιμένουν να αδειάσει τραπεζάκι για να γευτούν τις νοστιμιές της κουζίνας. Εδώ, η γαστρονομία είναι μνήμη και κάθε μπουκιά ξυπνά εικόνες από τα χρόνια της αθωότητας.
Νάουσα, Τ/22840-51.847
Γλαύκος: γεύση παριανή, πάνω στο κύμα
Στην καρδιά της Νάουσας, στην αγκαλιά της παραλίας του Αϊ-Δημήτρη, το εστιατόριο Γλαύκος χρόνια τώρα μαγειρεύει γεύσεις αυθεντικές και η φήμη του περνάει από στόμα σε στόμα. Ένα στέκι με ναυτική ψυχή και γευστική μνήμη, που μετρά πάνω από 15 χρόνια ζωής, κρατώντας το βλέμμα του στραμμένο στο Αιγαίο και την κουζίνα του ριζωμένη βαθιά στην παριανή παράδοση. Πίσω από το τιμόνι –κυριολεκτικά και μεταφορικά– βρίσκεται ο Νικήτας Καλαφάτης, με καταγωγή από την Πάρο και τη Σύρο. Παλαιός καπετάνιος, ο Νικήτας ταξίδεψε για λίγα χρόνια πριν ρίξει άγκυρα στο νησί του και στήσει το δικό του γαστρονομικό λιμάνι. Ο Γλαύκος, βαφτισμένος από τον μυθικό θαλάσσιο δαίμονα, συνδυάζει την απλότητα του νησιώτικου τραπεζιού με την κομψότητα της δημιουργικής ελληνικής κουζίνας.
Το μενού μιλάει ελληνικά, αλλά με την προφορά της Πάρου. Ξεχωρίζει η γούνα, τοπική σπεσιαλιτέ από ψάρι λιαστό και εξαιρετικά ψημένο, που σε γεμίζει αλμύρα και ήλιο. Τα ντολμαδάκια είναι μικρά, αρωματικά και τυλιγμένα με φροντίδα, σχεδόν με στοργή. Η σαλάτα του καλοκαιριού, με καρπούζι, ντοματίνια, κύβους φέτας και φρέσκο δυόσμο, είναι ένας ύμνος στη δροσιά – και στην απλότητα. Τα θαλασσινά παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο: φρέσκος τόνος, ψάρια ημέρας αλλά και ζυμαρικά με θαλασσινό άρωμα σέβονται τη γεύση και δεν φλυαρούν.
Η λίστα κρασιών, ισορροπημένη και με φροντίδα διαλεγμένη, περιλαμβάνει ετικέτες από τον παριανό αμπελώνα αλλά και από άλλα σημεία της ελληνικής οινοποιίας. Έχει επιλογές που συνοδεύουν ιδανικά τη θαλασσινή παλέτα. Ο Νικήτας και η γυναίκα του η Ερατώ προσφέρουν φιλοξενία που παραμένει απροσποίητη στο πέρασμα του χρόνου. Μια εμπειρία που σε αφήνει με γεύση θάλασσας, νοσταλγία καλοκαιριού και μια υπόσχεση επιστροφής.
Νάουσα, Τ/22840-52.100
Mediterraneo: γευστική πλεύση στην καρδιά της Νάουσας
 |
 |
Ο κοσμοπολίτικος αέρας της μαρίνας της Νάουσας συνδυάζεται με ατόφια, ευφάνταστη κουζίνα. Με το βλέμμα στραμμένο προς τις Κολυμπήθρες και την αύρα της μαρίνας με τα σκάφη να χαϊδεύει τα τραπέζια, το Mediterraneo είναι ταξίδι με πυξίδα τη γεύση και πλήρωμα δύο καπετάνιους: τον Γάλλο σεφ Axel και την Παριανή Νικολέτα Παρούση, που σε υποδέχονται πάντα με χαμόγελο και φροντίδα.
Η κουζίνα τους είναι μεσογειακή, με χαρακτήρα. Ξεκινάς με σαλάτες που ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα, όπως η φακοσαλάτα με ψητό χαλούμι, ρόδι, ντοματίνια, φύλλα ρόκας και σος από ταχίνι και πετιμέζι, ένα πιάτο που ισορροπεί τέλεια ανάμεσα στο δροσερό και το πλούσιο. Τα χειροποίητα τσιπς πατάτας, σαν πανιά ιστιοπλοϊκού, φλερτάρουν με την βελούδινη ταραμοσαλάτα σε μια ανεπιτήδευτη αλλά άκρως εθιστική μπουκιά. Το σαλατούρι με σκορπίνα πάνω σε ζεστή πίτα και καραμελωμένα κρεμμύδια είναι μικρός θρίαμβος υφής και γεύσης, ενώ το ψητό καλαμάρι με λεμονάτα ρεβύθια εκπλήσσει με την καθαρότητα του συνδυασμού. Για τους λάτρεις του «μερακλίδικου» υπάρχουν τα τηγανητά αυγά με πατάτες και στακοβούτυρο – ένα πιάτο που δεν κάνει συμβιβασμούς και δεν χρειάζεται να απολογηθεί.
Από τα πιο ξεχωριστά πιάτα του καταλόγου, τα ρολάκια με αρνάκι Νάξου και σάλτσα γιαουρτιού φέρνουν τις Κυκλάδες στο πιάτο με τρόπο εκλεπτυσμένο. Ο τηγανητός μπακαλιάρος με τραγανή κρούστα, σκορδαλιά, παντζάρι και πατάτες είναι ένα από τα πιάτα που δύσκολα ξεχνιούνται – καλοφτιαγμένος και ξεχειλίζει νοστιμιά. Για φινάλε, το ρυζόγαλο με αλατισμένη καραμέλα και γκρανόλα είναι ένας ήρεμος θρίαμβος με έξυπνη ανατροπή γλύκας.
Το Mediterraneo είναι ένα σημείο όπου η θάλασσα, η δημιουργικότητα και η τοπική πρώτη ύλη συναντιούνται ιδανικά και σου θυμίζουν πως το καλό φαγητό, τελικά, είναι πάντα υπόθεση καρδιάς.
Νάουσα, Τ/22840-53.176
Mario: ελληνική κουζίνα με νέα ματιά και τη φρεσκάδα του νησιού
Σε ένα νησί που μπορεί να προβάλλει την ποιότητα πίσω από την απλότητα, το εστιατόριο Mario ξεχωρίζει με ουσία. Εκεί που η αυθεντικότητα συναντά τη δημιουργικότητα, ο Μάριος Τσαχπίνης στήνει ένα τραπέζι ελληνικό, αλλά όχι συνηθισμένο. Η φιλοσοφία της κουζίνας του είναι ξεκάθαρη: φρέσκα υλικά του νησιού, σε πιάτα που τιμούν την ελληνική παράδοση, αλλά με μια σύγχρονη ματιά. Όχι μοντερνισμός για το θεαθήναι, αλλά δημιουργικότητα με ρίζες.
Ξεκινήστε με σεβίτσε φρέσκου ψαριού με τσίλι, μοσχολέμονο, και πινελιές χειροποίητης μαγιονέζας – γεύσεις δεμένες σε μια σύνθεση που αναδεικνύει την φρεσκάδα των υλικών. Τα καλαμαράκια, διακριτικά περασμένα από το τηγάνι, βγαίνουν χρυσαφένια, ζουμερά και τους πάει η σκορδάτη μαγιονέζα. Αν σας αρέσουν τα θαλασσινά, μη χάσετε τις ψητές γαρίδες σουβλάκι με σάλτσα χρένου, η ένταση της οποίας ισορροπεί ιδανικά με τη γλύκα τους. Ένα πιάτο που έχει τόλμη αλλά και λεπτότητα είναι το φιλέτο φρέσκου τόνου που συνοδεύεται με πουρέ μελιτζάνας με σάλτσα χιουνκιάρ και γιαούρτι. Ο Μάριος σέβεται το ψάρι – και αυτό φαίνεται. Τα φρέσκα ψάρια, ημέρας, επιλεγμένα με επιμονή, ψήνονται σωστά στη σχάρα ή στο αλάτι και σερβίρονται με διακριτική συνοδεία, αφήνοντας τη γεύση της θάλασσας να κάνει τη δουλειά.
Το σέρβις είναι όπως το θες για να περάσεις καλά: διακριτικό, αποτελεσματικό και ευγενικό. Υπάρχει μια αίσθηση φροντίδας χωρίς επιτήδευση, που δένει όμορφα με τον γενικότερο ύφος του μαγαζιού. Η οινική λίστα κινείται ανάμεσα σε επιλεγμένες ετικέτες του ελληνικού και διεθνούς αμπελώνα, με ενδιαφέρουσες επιλογές για ένα δείπνο που μοσχοβολά Αιγαίο.
Το εστιατόριο Mario είναι από εκείνα τα μέρη που δείχνουν διαχρονικά την αξία τους. Κι όταν φύγεις, η γεύση του μένει στη σκέψη σου.
Λιβάδια, Παροικιά T/22840-51.047
Το Μουράγιο: θαλασσινές ιστορίες στην Αλυκή, με γεύση και αυθεντικότητα
 |
 |
Στην Αλυκή της Πάρου, εκεί που η θάλασσα χαϊδεύει την ακρογιαλιά κι οι βάρκες λικνίζονται ήρεμα κάτω από το κυκλαδίτικο φως, η ψαροταβέρνα Το Μουράγιο στήνει κάθε μέρα πολλά τραπέζια πάνω στο κύμα. Εδώ, η φρεσκάδα δεν είναι απλώς υπόσχεση – είναι καθημερινότητα. Το σκηνικό; Απλό, καλοκαιρινό, με θέα στο πέλαγος και μυρωδιές αληθινής κουζίνας. Δεν χρειάζονται πολλά. Μόνο ένα τραπέζι με φίλους, λίγη σούμα, και έναν ιδιοκτήτη που έχει περάσει από το κατάστρωμα του καϊκιού στην αγάπη για το φαγητό.
Ο Γιώργος Παρούσης, ψυχή του μαγαζιού, είναι φιλόξενος οικοδεσπότης και βαθύς γνώστης της θάλασσας. Από μικρός μεγάλωσε με τα δίχτυα του πατέρα του στα χέρια, και έμαθε τα ψάρια με το όνομά τους – όχι από καταλόγους, αλλά από τις ψαριές της αυγής. Αυτό το βίωμα μεταφέρεται σήμερα σε κάθε πιάτο που βγαίνει από την κουζίνα του.
Η φιλοσοφία απλή και αληθινή: ό,τι βγάζει το καΐκι και ο παριανός μπαξές. Τα πιάτα ακολουθούν την εποχή, τη μέρα και τη φρεσκάδα, όχι την τυποποίηση. Το μενού αλλάζει διακριτικά, με βασικό πυρήνα το φρέσκο ψάρι και τα θαλασσινά κατευθείαν από τα δίχτυα. Ξεκινάς ιδανικά με γαύρο ξιδάτο, μαστορικά φτιαγμένο στο ίδιο το μαγαζί – οξύτητα ισορροπημένη, τέλεια υφή, ιδανικός σύντροφος για ένα ποτηράκι σούμας. Τα τηγανητά κολοκυθάκια και οι μελιτζάνες έρχονται τραγανά και από δίπλα το δροσερό τζατζίκι χαρίζει ένταση που κερδίζει χωρίς να κραυγάζει. Τόσο απλά, τόσο αληθινά.
Κι έπειτα, η παράσταση ανήκει στο φρέσκο ψάρι: σαργοί, φαγκριά, συναγρίδες ή σκορπίνες, όλα ψημένα με ακρίβεια, χωρίς φιοριτούρες, μόνο με λαδολέμονο και σεβασμό στην πρώτη ύλη. Μαζί, λαχανικά από τον παριανό μπαξέ, δροσερές σαλάτες, βραστά χόρτα, ντομάτες που μυρίζουν καλοκαίρι. Στο Μουράγιο, η θάλασσα δεν είναι ντεκόρ. Είναι συστατικό της εμπειρίας.
Αλυκή, T/22840- 91.165
Blue Oyster: ρεβυθάδα στου Αμπελά το λιμανάκι, με φόντο το γαλάζιο
Στο ήσυχο ψαράδικο λιμανάκι του Αμπελά, με θέα τη θάλασσα να αγκαλιάζει τις ψαρόβαρκες και τον ήλιο να λιώνει αργά στο νερό, το Blue Oyster, ένα φιλόξενο εστιατόριο που κοιτάζει κατάματα το απέραντο γαλάζιο και προσφέρει πολύ νόστιμο φαγητό, έχει βρει τον φυσικό του χώρο. Με τις παραλίες της Νάξου απέναντι, το περιβάλλον ήδη σε προετοιμάζει για κάτι αυθεντικό. Το σέρβις είναι φιλικό, διακριτικό και ουσιαστικό – εδώ νιώθεις καλεσμένος, όχι πελάτης. Κι όταν ανοίξεις τον κατάλογο, το πρώτο που νιώθεις είναι δίλημμα. Γιατί κάθε πιάτο κρύβει μια ιστορία. Η Ρίτα Ευαγγελοπούλου, ψυχή της κουζίνας, μαγειρεύει με την καρδιά της. Οι συνταγές της δεν είναι απλώς παραδοσιακές – είναι βιωματικές, περασμένες από τη γιαγιά, την μαμά, και φιλτραρισμένες μέσα από την προσωπική της αγάπη για τη μαγειρική. Τα λαχανικά και τα μυρωδικά προέρχονται από το δικό της μποστάνι, κάτι που ανακαλύπτεις σε κάθε μπουκιά.
Η ρεβυθάδα, ψημένη υπομονετικά στον ξυλόφουρνο, σχεδόν «ψιθυριστά», βγαίνει αχνιστή, με βαθιά, γήινη νοστιμιά. Τα ντολμαδάκια, αρωματισμένα με μπόλικο δυόσμο, αλλά και ο εκπληκτικός μουσακάς στο πήλινο μοσχοβολούν οικογενειακό τραπέζι. Η σαλάτα με φρέσκα αμπελοφάσουλα και ντοματίνια τρώγεται χωρίς δεύτερη σκέψη – είναι η καλοκαιρινή φρεσκάδα στο πιάτο. Μαζί με τις παραδοσιακές γεύσεις, ξεχωριστή μνεία αξίζουν τα ωμά ψάρια, μαριναρισμένα με εσπεριδοειδή. Πιάτα κομψά, ισορροπημένα, που παντρεύουν την ελληνική πρώτη ύλη με τεχνική και φαντασία, χωρίς να χάνεται ποτέ η καθαρότητα της γεύσης.
Και στο φινάλε; Ένα γαλακτομπούρεκο επικό, με τραγανό φύλλο και κρέμα βελούδινη, ελαφριά, τόσο όσο, για να αφήσει γλυκιά ανάμνηση και υπόσχεση επιστροφής. Στο Blue Oyster, όλα μοιάζουν γνώριμα αλλά τίποτα δεν είναι κοινότυπο. Είναι το φαγητό που θα ήθελες να σου φτιάχνει η γιαγιά σου αν είχε θέα θάλασσα και άγγιγμα σεφ.
Αμπελάς, T/22840-52.707
Καλλιτεχνικό Καφενείο: στο πλακόστρωτο του Πρόδρομου, μια σκηνή γεμάτη γεύσεις
 |
 |
Στην καρδιά του χωριού Πρόδρομος, ενός από τα πιο αυθεντικά και ήσυχα χωριά της Πάρου, εκεί που ο χρόνος μοιάζει να έχει σταματήσει για λίγο, κρύβεται ένα μικρό διαμαντάκι. Το Καλλιτεχνικό Καφενείο δεν έχει τη φασαρία των παραλιών, ούτε τη φανταχτερή λάμψη των κοσμοπολίτικων προορισμών. Αντίθετα, έχει κάτι σπάνιο: ψυχή, ατμόσφαιρα και σπιτική νοστιμιά.
Τα τραπεζάκια απλώνονται σε ένα λιλιπούτειο πλατεάκι, κάτω από ανθισμένες μπουκαμβίλιες, με παιδιά να παίζουν και περαστικούς να χαιρετούν – σαν σκηνικό από θεατρικό έργο. Αυτή η αύρα δεν είναι τυχαία. Εδώ όλα μοιάζουν σκηνοθετημένα με φροντίδα, αλλά παίζονται αυθόρμητα, με φιλότιμο και χαμόγελο. Η Μαρία Ραγκούση, ψυχή του μαγαζιού, μαγειρεύει με την άνεση εκείνης που ξέρει πώς να σε κάνει να νιώσεις σπίτι σου, ακόμα κι αν είναι η πρώτη φορά που περνάς το κατώφλι. Η κουζίνα της αλλάζει ανάλογα με τη φρεσκάδα της αγοράς και τα κέφια της μαγείρισσας. Αυτό κάνει κάθε πιάτο μοναδικό, αληθινό και αφοπλιστικά νόστιμο.
Η παριανή φάβα με το έντονο κίτρινο χρώμα και το σωστό λεμόνι είναι από εκείνα τα πιάτα που δύσκολα μοιράζεσαι. Τα κεφτεδάκια, φρέσκα, τραγανά απ’ έξω και αφράτα μέσα, έρχονται τσιτσιριστά κατευθείαν από το τηγάνι στο τραπέζι. Ο ντάκος με ντομάτα και ξυνομυζήθρα, τα παριανά λουκάνικα και το εθιστικό τηγανόψωμο με φέτα είναι λιχουδιές που ζητούν δεύτερη –και τρίτη– παραγγελία. Και όσο σουρουπώνει, κάποιος θα πιάσει την κιθάρα, ένα μπουζούκι θα μπει στην κουβέντα, και οι παρέες θα στήσουν αυθόρμητο γλέντι με φόντο τα άστρα και τις ευωδιές του γιασεμιού. Στο Καλλιτεχνικό Καφενείο, η παράδοση είναι ζωντανή, σερβίρεται ζεστή και έχει πάντα θέση για έναν ακόμη στο τραπέζι.
Πρόδρομος, Τ/22840-42.033
Βερβέρας: στον κήπο της απλότητας, με θέα τον μπλε τρούλο
 |
 |
Στην άκρη του χωριού Μάρμαρα, με τον χρόνο να κυλάει ακόμα νωχελικά ανάμεσα σε πεύκα και παρτέρια, ο Βερβέρας στήνει κάθε βράδυ ένα τραπέζι με απλότητα, γεύση και παριανή φιλοξενία. Το σκηνικό μοιάζει να έχει βγει από καλοκαιρινή καρτ ποστάλ: μια μικρή αυλή κάτω από τα πεύκα, με φόντο την λευκή εκκλησούλα και τον μπλε τρούλο, και γύρω πολύχρωμα τραπέζια και καρέκλες που σου φτιάχνουν τη διάθεση πριν ακόμα διαβάσεις τον κατάλογο. Οι γιρλάντες με λαμπιόνια που κρέμονται από τα δέντρα φωτίζουν τη βραδιά με μια ανεπιτήδευτη, σχεδόν παιδική χαρά. Τίποτα το δήθεν, τίποτα στημένο. Εδώ τα πράγματα είναι όπως φαίνονται: απλά, γνήσια και ζεστά.
Πίσω από τον Βερβέρα βρίσκονται δύο αδέλφια, ο Αντώνης και ο Δημήτρης. Ο ένας στην κουζίνα –ο «μάστορας της φωτιάς»–, ο άλλος στο σέρβις –με αμεσότητα και χιούμορ–, φροντίζουν με τρόπο φυσικό να σε κάνουν να αισθανθείς σαν στο σπίτι τους. Δεν είναι απλώς ευγενικοί, είναι παρόντες. Κι αυτό κάνει τη διαφορά.
Ο κατάλογος είναι μικρός αλλά στοχευμένος. Εστιάζει στα κρεατικά, που ψήνονται σωστά, με νοστιμιά και χωρίς υπερβολές: χυμώδεις μπριζόλες, ζουμερά πρόβεια μπιφτέκια, σουβλάκια μοσχαρίσια αλλά και αρνίσια, κεμπάπ και καπνιστή πανσέτα. Όλα έρχονται στο τραπέζι σε γενναιόδωρες μερίδες και από δίπλα σαλάτα χωριάτικη. Για το ξεκίνημα, βγάζουν φέτα τυλιγμένη σε φύλλο χωριάτικο με σουσάμι. Καμία επίδειξη, καμία φιοριτούρα – μόνο αληθινή απόλαυση, σε ένα περιβάλλον που αποπνέει ξεγνοιασιά και αυθεντικότητα. Και όταν ξεκινήσεις με μπίρα περιμένοντας να έρθει η παραγγελία σου, θα προσφέρουν μια γενναιόδωρη ποσότητα από ντόπια τυριά για να τη συνοδεύσεις.
Ο Βερβέρας είναι το μέρος που θα πας μετά τη θάλασσα, με αλάτι στο δέρμα και ήλιο στα μάτια. Και θα ξαναπάς, γιατί εκεί, θα βρεις γεύση και χαμόγελο σε μεγάλες ποσότητες.
Μάρμαρα, Τ/ 6907-207.196
Κλαρίνος: παράδοση και μεράκι στην πιο αρχοντική αυλή των Λευκών
 |
 |
Όταν επισκεφτείς τις Λεύκες, το πιο όμορφο και ορεινό χωριό της Πάρου, με τα γραφικά σοκάκια και τα ολόλευκα σπίτια, θα ακούσεις σίγουρα κάποιον να σου ψιθυρίζει: «να πας στον Κλαρίνο για φαγητό». Και δεν θα έχει άδικο. Η ταβέρνα, με μακρά ιστορία στο χωριό, βρίσκεται τώρα στα χέρια της δεύτερης γενιάς που συνεχίζει με αγάπη αυτό που ξεκίνησαν οι παλαιότεροι: καλό φαγητό, ζεστή φιλοξενία και γνήσια παριανή γεύση. Μόλις ανέβεις τα μαρμάρινα σκαλοπάτια, ανοίγεται μπροστά σου μια καταπράσινη αυλή, με βασιλικούς, γαρδένιες και την κληματαριά να απλώνει τα φύλλα της σαν φυσική στέγη. Η αίσθηση είναι νοικοκυρεμένη, ήρεμη, σχεδόν αυτονόητα όμορφη – σαν να είσαι στο εξοχικό κάποιου συγγενή που μαγειρεύει υπέροχα.
Ο κατάλογος δεν κάνει εκπλήξεις, και αυτό είναι το καλό του. Εδώ, η παράδοση είναι πρωταγωνίστρια: μερίδες γενναιόδωρες, υλικά ντόπια και φρέσκα, μαγείρεμα χωρίς φτιασίδια. Η σαλάτα –είτε χωριάτικη είτε με αμπελοφάσουλα– φτάνει στο τραπέζι δροσερή και αρωματική. Οι χειροποίητες τυρομπουκιές με παριανά τυριά είναι τραγανές, ζεστές, σχεδόν εθιστικές. Όμως αυτό που ξεχωρίζει πραγματικά είναι οι καράβολοι (έτσι λένε οι ντόπιοι τα σαλιγκάρια) που μαγειρεύονται με μαεστρία και σερβίρονται με σκορδαλιά που έχει ακριβώς την ένταση που πρέπει.
Και μετά έρχονται τα δυνατά: κοκορέτσι, κοντοσούβλι μελωμένο, παϊδάκια, μπιφτέκια, μπριζόλες – όλα καλοψημένα, χυμώδη, και συνοδευμένα με χρυσαφένιες τηγανητές πατάτες. Το φαγητό είναι τίμιο, αυθεντικό και χορταστικό, όπως του πρέπει σε ένα χωριό με τόσο δυνατό χαρακτήρα. Ο Κλαρίνος είναι από εκείνα τα μέρη που τιμούν την έννοια της ελληνικής ταβέρνας. Για την αξία του μιλάνε η γεύση, η απλότητα και η παραδοσιακή φροντίδα.
Λεύκες, T/22840-41.608
Καφενείο Ο Κώστος: εκεί που η Πάρος κρατάει χαρακτήρα
Στην καρδιά του μικρού, ορεινού χωριού Κώστος, μακριά από την τουριστική βοή και τα κοσμικά στέκια της Πάρου, υπάρχει ένας τόπος αυθεντικός που σε υποδέχεται σαν να ήσουν από πάντα εκεί. Το Καφενείο Ο Κώστος, σκαρφαλωμένο πάνω στη γραφική πλατεία του χωριού, είναι ένα από εκείνα τα μέρη που δεν φτιάχτηκαν για να εντυπωσιάσουν, αλλά για να κρατήσουν ζωντανή την παράδοση.
Η κληματαριά προσφέρει σκιά τις ώρες του ήλιου, τα τραπέζια απλώνονται ανέμελα κάτω από τα δέντρα και οι δύο ασπρισμένες εκκλησιές που πλαισιώνουν την πλατεία ενισχύουν το σκηνικό απλότητας και ομορφιάς. Το πρωί, ο καφές σερβίρεται σε ωραία ηρεμία με άκουσμα το κελάηδισμα των πουλιών. Το απόγευμα, η σούμα ή μια παγωμένη μπίρα συνοδεύεται από μεζεδάκια που φτιάχνονται εκείνη την ώρα και σκορπούν μυρωδιές σε όλο το χωριό.
Από την κουζίνα ξεπροβάλλουν κεφτεδάκια λαχταριστά, χρυσαφένιες τηγανητές πατάτες, χοιρινή τηγανιά και πάντα μια πληθωρική χωριάτικη σαλάτα με ντομάτα που μυρίζει ήλιο. Όμως, αυτό που κλέβει τις εντυπώσεις –και σε κάνει να ξεχάσεις τις θερμίδες– είναι ένα βαθύ πιάτο γεμάτο τηγανητές πατάτες, από πάνω μοσχομυριστός κιμάς και στην κορυφή ένα τηγανητό αυγό, με τον κρόκο να σπάει και να τα δένει όλα μαζί. Είναι σκέτη «αμαρτία». Ένοχα απολαυστικό, αδύνατο να το ξεχάσεις. Τα βράδια, η πλατεία γεμίζει με ντόπιους αλλά και κάποιους επισκέπτες του νησιού. Αν πετύχεις και τους παριανούς μουσικούς, και βρεθείς εκεί μια τέτοια στιγμή, γίνεσαι αυτόματα κομμάτι της παρέας. Οι φωνές, τα τραγούδια, το τσούγκρισμα των ποτηριών και οι μυρωδιές από την κουζίνα συνθέτουν μια εμπειρία γνήσια παριανή και γεμάτη ψυχή. Το Καφενείο Ο Κώστος είναι από εκείνα τα μέρη που ξεχνάς να τα φωτογραφήσεις γιατί οι εικόνες και οι γεύσεις του μένουν χαραγμένες στη μνήμη σου.
Κώστος, T/22840-29.000
Kima: όταν το φαγητό συναντά την ακτή και τη δημιουργία
Αν ψάχνεις για δροσιά, ρομάντζο, ηρεμία και φαγητό με θαλασσινή αύρα, τότε η απάντηση βρίσκεται στο Kima, ένα εστιατόριο κυριολεκτικά πάνω στην παραλία του Δρυού. Εδώ, τα τραπέζια σχεδόν αγγίζουν το βοτσαλάκι και η μουσική υπόκρουση είναι ο παφλασμός της θάλασσας – αληθινός ήχος ευζωίας. Η λιτή αισθητική του χώρου –με φυσικά υλικά, ήρεμα χρώματα και αίσθηση διακριτικής πολυτέλειας– εναρμονίζεται απόλυτα με το τοπίο. Τίποτα κραυγαλέο, όλα ήρεμα, φροντισμένα, σαν μια ανάσα δροσιάς μέσα στο κυκλαδίτικο τοπίο.
Στο Kima θα σε υποδεχτεί ένα ευγενικό και φιλόξενο σέρβις, που σε κάνει να χαλαρώσεις από την πρώτη στιγμή. Στο τραπέζι σου έρχονται πιάτα δημιουργικής ελληνικής κουζίνας με έμπνευση από την παράδοση. Ο σεφ τιμά τις ρίζες, αλλά προσθέτει τη δική του δημιουργική πινελιά σε κάθε συνταγή.
Ξεκινήστε με μαστιχωτό ψητό χταπόδι, ιδανικό πρώτο βήμα για να μπείτε στο νησιώτικο πνεύμα. Οι σαρδέλες, ψητές και ενισχυμένες με ντοματούλα και φρέσκο μαϊντανό, είναι λιτές αλλά πληθωρικές σε γεύση. Ύστερα έρχεται μια καλοκαιρινή σαλάτα-έκπληξη, με αμπελοφάσουλα, φέτες ροδάκινου, λευκό τυρί και μια διακριτική πινελιά τσίλι – δροσιστική, αξέχαστη. Για κυρίως, το φιλέτο λαβράκι, ιδανικά ψημένο, σερβίρεται πάνω σε καλομαγειρεμένα ρεβύθια. Πιάτο που ενώνει την παράδοση με τη μοντέρνα αισθητική του πιάτου, χωρίς να προδίδει καμία από τις δύο.
Η λίστα κρασιών, που δίνει βάρος στην τοπική παραγωγή, έχει εκλεκτές ετικέτες από την Ελλάδα. Το φινάλε είναι όσο γλυκό πρέπει: μια λεμονόπιτα με τραγανή βάση και δροσερή, ξινούτσικη κρέμα – ιδανική για να «σβήσει» τη θάλασσα στον ουρανίσκο. Το Kima είναι ένα μέρος για να αφεθείς στη γεύση και στην αύρα των Κυκλάδων.
Δρυός, Τ/2840-41.180
Crios: γαστρονομικό καταφύγιο στην άκρη της αμμουδιάς
Αυθεντική παραθαλάσσια αύρα με υψηλή κουζίνα καταφέρνει να συνδυάσει το Crios Beach Bar and Restaurant, στην φερώνυμη παραλία, μόλις μια ανάσα από την Παροικιά. Εδώ το φαγητό δεν έρχεται απλώς να πλαισιώσει τη θέα, γίνεται λόγος από μόνος του να πας, να μείνεις, να επιστρέψεις.
Ο χώρος είναι ντυμένος με φυσικά υλικά και χτισμένος σε πλήρη αρμονία με το τοπίο. Η απλότητα γίνεται φόντο για κάτι πολύ πιο ουσιαστικό: μια γαστρονομική εμπειρία με βάθος, χαρακτήρα και έμπνευση. Η κουζίνα του Crios εκφράζει τη σύγχρονη μορφή της γαστρονομίας του νησιού. Υπό την επιμέλεια των σεφ Ιπποκράτη Αναγνωστέλη και Σπύρου Δήμητσα, στήνεται ένα μενού με μεσογειακή καρδιά και διεθνές φλερτ. Υλικά φρέσκα, πιάτα με καθαρές γεύσεις και πινελιές που κάνουν διαφορά.
Από τον αφράτο ζυμωτό πρόλογο –μια λαδένια με βούτυρο ελαιόλαδου– μέχρι το σεβίτσε με μαγιάτικο, yuzu και miso, το φαγητό έχει άποψη, αλλά χωρίς έπαρση. Μικρά αριστουργήματα παρελαύνουν διακριτικά από το τραπέζι: καραβίδες με lime και μυρώνια, γαύρος περασμένος ιδανικά από το τηγάνι με μηλόξιδο, καλαμάρι τηγανητό όπως δεν το έχεις ξαναφάει, που ξεπερνά τα κλισέ της θαλασσινής τηγανιάς. Τα λιγκουίνι με κυδώνια μοσχοβολούν θάλασσα και το κουσκουσάκι με μύδια έχει comfort γεύση και φινέτσα. Τα επιδόρπια, με την υπογραφή του γνωστού ζαχαροπλάστη Δημήτρη Χρονόπουλου, δεν είναι το τέλος – είναι νέα αρχή: σοκολατένιες μους με toffee και παγωτό, τραγανά κουρκουμπίνια με παγωτό κανέλα που δεν θέλεις να τελειώσει και υπέροχα παγωτά ξυλάκι που θυμίζουν καλοκαίρια χωρίς τέλος. Την οινική εμπειρία αναλαμβάνει η σομελιέ Μαρία Λιάτη, με ευρηματικά ταιριάσματα που αναδεικνύουν τη μαγειρική φιλοσοφία του εστιατορίου.
Παραλία Κριού, Τ/6989.000.555
