Τραγανά, σχεδόν «καραμελωμένα» φύλλα, βουτηγμένα σε πυκνό σιρόπι, σπάνε στο στόμα και απελευθερώνουν την κρέμα, τρυφερή και γαλατένια, χωρίς πολλά πολλά, ίσως μόνο ένα τσικ λεμόνι ή λίγη βανίλια, αλλά πάντα με την πλούσια γεύση του γάλακτος να κυριαρχεί.
Δεν έχει πολλά υλικά το γαλακτομπούρεκο. Για να πετύχει, όμως, θέλει προσοχή στις λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά: την επιτυχημένη κρέμα που δεν σβολιάζει και βγαίνει απαλή και όχι πολύ σφιχτή, την επιλογή του γάλακτος που θα δώσει χαρακτήρα και βάθος στο γευστικό αποτέλεσμα, το σωστό σιρόπιασμα, το πάντα επιθυμητό κρατς στο δάγκωμα, χωρίς φύλλα που έμειναν άψητα σε σημεία… Περίτεχνο και αρκετά δύσκολο γλυκό, το γαλακτομπούρεκο θέλει μελέτη.
Μιλήσαμε με τη σεφ Νένα Ισμυρνόγλου και τον ζαχαροπλάστη Μηνά Γαλυφιανάκη και κρατήσαμε σημειώσεις.
Διαβάστε τη συνέχεια στον Γαστρονόμο.
