13 μαγαζιά που στρώνουν λευκά τραπεζομάντηλα και μας φροντίζουν

Οι λεπτομέρειες είναι που κάνουν τη διαφορά. Καθώς περιμένεις το φαγητό σου, πίνεις άλλη μια γουλιά κρασί και περνάς το χέρι σου πάνω από το καλοσιδερωμένο λευκό τραπεζομάντηλο. Ε, όπως και να το κάνουμε είναι άλλη αίσθηση. Δείχνει πάστρα, φροντίδα, διαχωρίζει την έξοδο για φαγητό από την καθημερινότητα, στέλνει το μήνυμα ότι εδώ, μάλλον, θα φάμε καλά. Και αν τα προηγούμενα χρόνια τα λευκοστρωμένα τραπέζια ήταν ντεμοντέ (η αλήθεια είναι πως είναι «πονοκέφαλος», κόστος και σπατάλη ενέργειας, για τα εστιατόρια που πρέπει να τα καθαρίζουν και να τα σιδερώνουν κάθε μέρα), όλο και περισσότερα μαγαζιά τα επιλέγουν τελευταία αντί για τις γυμνές επιφάνειες και τα χάρτινα σουπλά που είχαν γίνει πια νόρμα. Μερικά μόνο ωραία παραδείγματα, τα 13 αθηναϊκά, παλιά και νέα, μαγαζιά που ακολουθούν. Εδώ τρώμε καλό φαγητό και νιώθουμε πως μας φροντίζουν. Τα ψιχουλάκια και οι λεκέδες από κόκκινο κρασί που θα μείνουν στο τραπεζομάντηλο είναι απτές αποδείξεις ότι περάσαμε καλά.

Ταβέρνα των φίλων: αγαπημένο από την πρώτη στιγμή

Λίγο παραπάνω από χρόνο έχει που άνοιξε η Ταβέρνα των Φίλων αλλά έχει καταφέρει να γίνει από τα πιο αγαπημένα εστιατόρια της Αθήνας, σαν να υπήρχε από καιρό. Το οποίο ισχύει εν μέρει, αφού στήθηκε στον χώρο μιας παλιάς ταβέρνας η οποία φρεσκαρίστηκε διακριτικά. Αν κοιτάξεις μέσα από τη τζαμαρία που καδράρουν τα λευκά κουρτινάκια θα δεις ετερόκλητο κόσμο στα λευκοστρωμένα τραπέζια, να περνάει ωραία. Το σωστό, περιποιητικό σέρβις βοηθάει πολύ σε αυτό. Το ίδιο και τα διαλεγμένα, προσιτά κρασιά του αποψάτου καταλόγου, όπως φυσικά και το φαγητό που αλλάζει ανάλογα με την εποχή, κρατώντας όμως πάντα το πρόσημο της απλότητας και της ελληνικότητας. Παραπούλια με πρόβειο βούτυρο ή ψητά καρότα με αμύγδαλα; Όσπρια ή ψάρια αχνιστά; Φρικασέ ή γίδα κοκκινιστή με ζυμαρικά; Κάθε μέρα έχει και από μια ωραία έκπληξη. Γεωργία Παπαστάμου

Άργους 66, Κολωνός, Τ/ 210-51.27.506

Οsteria Mamma: λίγη Ιταλία στον Κεραμεικό

Αναμμένα κεριά, λευκά τραπεζομάντηλα, πορσελάνες με ανθάκια, χειροποίητα ζυμαρικά, αλλά και πιο ιδιαίτερα πιάτα, όπως gnocco fritto («φουσκωτά» τηγανητά ζυμαράκια με grana και μορταδέλα) ή cima (λεπτές φέτες από ψητή μοσχαρίσια κοιλιά, γεμιστή με λαχανικά, σερβιρισμένη με άγρια μανιτάρια): η ρομαντική Osteria Mamma έχει μυρωδιά από Μπολόνια, Ρώμη, Μιλάνο, Πάρμα και άλλους σταθμούς του ιταλικού ταξιδιού που ακολούθησε η σεφ Ελένη Σαράντη για να εμπνευστεί όλα όσα σερβίρει σε αυτή τη «σπιτική» εσωτερική αυλή που κρύβεται σε έναν πεζόδρομο του Κεραμεικού. Θα μοιραστείτε προζυμένια φοκάτσια δύο ειδών μαζί με ποιοτική ρικότα και μέλι, κρεμώδες τυρί stracchino και πίκλες, αραντσίνο οσομπούκο μιλανέζε και ζυμαρικά όπως η διαφορετική καρμπονάρα με σπειροειδή παπαρδέλα ριπιένα και αλμυρή κρεμ ανγκλέζ ή τα λεπτεπίλεπτα «μαντηλάκια» με γενοβέζικο ραγού. Για κυρίως σερβίρουν σαλτιμπόκα, κοτολέτα bolognese με προσούτο και παρμεζάνα, φραγκόκοτα μαγειρεμένη σε κρασί με κάστανα και αρνίσιο κότσι με αέρινα νιόκι παριζιέν. Την εκτενή wine list με περισσότερα από διακόσια κρασιά έχει επιμεληθεί ο σομελιέ του διάστερου Delta, Τηλέμαχος Παπανδρέας. Γ.Π.

Σαλαμίνος 64, Κεραμεικός, κρατήσεις μέσω sevenrooms.com

Αίγλη Ζαππείου: το κλασικό στο σήμερα

Στο κέντρο, αλλά τόσο μακριά από τον θόρυβο και την κίνηση, τυλιγμένος σε φυτικό «κουκούλι», ο ιστορικός χώρος επέστρεψε πριν από λίγο καιρό με νέα ταυτότητα, έτοιμος να γράψει τα επόμενα κεφάλαια στο πυκνό βιβλίο του· να φέρει αυτό το μεγάλο παρελθόν στο σήμερα. Στο εστιατόριο με τους ημικυκλικούς βελουτέ καναπέδες, το μαρμάρινο μπαρ (τρως και εκεί), τα τραπέζια με τα κολλαριστά τραπεζομάντηλα και τα νεονοσταλγικά πιάτα που γράφουν «Αίγλη» τα μάτια χορταίνουν πράσινο και ο Δήμος Μπαλόπουλος και ο Γιώργος Κηρύκος ξετυλίγουν μια αστική κουζίνα με ελληνικές και διεθνείς σπεσιαλιτέ, που και με τις μικρές ανανεωτικές πινελιές τους πολλές φορές μοιάζουν να ήταν εκεί από πάντα – στο μενού συναντάς από αθηναϊκή σαλάτα με το ψάρι στην πιατέλα σκεπασμένο με μπόλικα τραγανά λαχανικά και μοσχάρι ταρτάρ με κλασικά αρτύματα μέχρι λαχανοντολμάδες με ένα ελαφρύ κάπνισμα στο λάχανο, σατομπριάν και μπιτόκ αλά ρους. Τα γλυκά του Αλέξανδρου Κόνιαρη (ταρτ τατέν, προφιτερόλ, εκμέκ κανταΐφι) κλείνουν όμορφα το δείπνο, ενώ πέρα από τα κρασιά της λίστας αξίζει να δοκιμάσετε τα κοκτέιλ του Δημήτρη Ρούσσου, όπως το Gimlet με τα αρώματα της χωριάτικης σαλάτας και το νόστιμο rum punch. Άντζελα Σταματιάδου

Κήπος Ζαππείου, T/ 214-40.99.800

Cookoovaya: μια κουζίνα φρέσκια και απέριττη

Με τραπεζομάντηλα ξεκίνησε το εστιατόριο των Ιλισίων σε μια εποχή που δεν φοριόντουσαν και τόσο πολύ, κι έτσι συνεχίζει, κι ας έχει αλλάξει στο ενδιάμεσο και όσον αφορά τον χώρο και όσον αφορά το φαγητό, περιποιητικό και καλοκουρδισμένο. Λευκοστρωμένα είναι πάντα τα τραπέζια κάτω από τα μοντέρνα χρυσαφί φωτιστικά που μοιάζουν με διπλωμένους κύκλους. Αν καθίσεις απέναντι από την ανοιχτή κουζίνα που είναι λίγο… σαν σκηνή, βλέπεις τον Περικλή Κοσκινά με την ομάδα του, να ετοιμάζουν ωμά ένα κι ένα (σαν εκείνο το απίθανο μαγιάτικο, πασπαλισμένο με σούπερ αρωματική γύρη άγριου μάραθου, ελαιόλαδο και yuzu), να ψήνουν κολάρα στα κάρβουνα και να μαγειρεύουν κορφιάτικο ψάρι με μελωμένες πατατούλες και σκόρδο – ο σεφ πάντα έχει αναφορές από την ιδιαίτερη πατρίδα του στο μενού. Μπιάνκο είναι, του πάει το λευκό. Όχι ότι και οι κοπές που προτείνουν (έχει και αρκετά κρεατικά ο κατάλογος) δεν δείχνουν ωραιότατες σε άσπρο φόντο. Α.Σ.

Χατζηγιάννη Μέξη 2A, Ιλίσια, Τ/210-72.35.005

L’ Abreuvoir: το κλασικό γαλλικό της Αθήνας

Τι και αν οι μόδες άλλαξαν, πήγαν και ήρθαν; Το πιο κλασικό γαλλικό της πόλης σερβίρει όπως πάντα σε λευκά τραπεζομάντηλα και μάλιστα με όλες τις μικρές «περφόρμανς» που κάνουν τα παλιά εστιατόρια εμπειρία, όπως η αποκάλυψη του φαγητού με ανασήκωμα της ασημένιας καμπανούλας ή το θεϊκό steak tartare που ετοιμάζεται δίπλα στο τραπέζι σου με μουστάρδα, κρόκο αυγού, αγγουράκι τουρσί, Worcestershire sauce και λίγες σταγόνες Calvados να νοστιμίζουν το κρέας. Διαχρονικά λαχταριστή και η κρεμμυδόσουπα, η entrecôte Café de Paris με τα τραγανά στικάκια πατάτας που τσαλαβουτάνε στην σάλτσα, το φιλέτο au poivre, η γλώσσα meunier… Τα κόκκινα κρασιά μπορεί να λεκιάσουν λίγο το τραπεζομάντηλο, αλλά αυτό είναι μέρος της γοητείας του. Γ.Π.

Ξενοκράτους 51, Κολωνάκι, Τ/210-72.29.106

Atelier Papaioannou: φουλ της θάλασσας στη στοά

Τα άψογα ωμά, η βελούδινη, πυκνή σε γεύση ταραμοσαλάτα, η εξαιρετική σουπιά τηγανισμένη στο μελάνι της, ένα χυμώδες ψάρι ψητό… Είναι εγγύηση ποιοτικής ψαροφαγίας ο Παπαϊωάννου, από τότε που ξεκίνησε σε ένα πειραιώτικο στενάκι, πριν ακόμη βγει στο Μικρολίμανο, μέχρι τώρα που αριθμεί αρκετά μαγαζιά σε διάφορα σημεία της πόλης. Το Atelier του, που άνοιξε πριν από λίγο καιρό στη στοά Σπυρομήλιου, ακολουθεί τον ίδιο θαλασσινό δρόμο· μόνο που το γευστικό σενάριο είναι λίγο διαφορετικό. Δίπλα στα κλασικά του Γιώργου Παπαϊωάννου, έχουν πάρει θέση και μια σειρά από σύγχρονης αντίληψης «μαγειρευτά». Το σέρβις είναι ευγενικό και κατατοπισμένο, ο ανιψιός του, Κωνσταντίνος Παππάς κάνει πολύ καλή δουλειά στην κουζίνα και στα λευκοστρωμένα τραπέζια του ντεκ κάτω από στέγαστρο της στοάς, μεσημέρι ή βράδυ, πριν ή μετά από μια παράσταση στα γύρω θέατρα, τρως κεμπάπ τόνου τυλιγμένα με κρέμα από πιπεριά Φλωρίνης, σκορπίνα με χόρτα τσιγαριαστά, μπακαλιάρο ψητό με τραγανή πετσούλα παρέα με μια τραγανή ρεβυθάδα με σέσκουλα ή μια τέλεια ψημένη «μπριζόλα» τόνου με παραπούλια, συνοδεύοντάς τα με ένα ωραίο κρασί από την πλούσια σε προτάσεις λίστα του. Α.Σ.

Βουκουρεστίου 3, Στοά Σπυρομήλιου City Link, Σύνταγμα, T/ 210-32.11.315

Gorlomi: Διακριτική πολυτέλεια και αυθεντικές γεύσεις

Είναι μια εξαιρετική επιλογή για όσους θέλουν ένα κομψό δείπνο με ιταλικό χαρακτήρα. Σε έναν ζεστό χώρο με διακριτική πολυτέλεια, ο σεφ Luca Piscazzi, με καταγωγή από τη Ρώμη και αστέρια Michelin στο ενεργητικό του, ετοιμάζει πιάτα που συνδυάζουν παράδοση και σύγχρονη τεχνική. Ξεκινήστε με το βιτέλο τονάτο που, ελαφρύ και ντελικάτο, λιώνει στο στόμα, και συνεχίστε με τα σαλτσάτα κεφτεδάκια, μαγειρεμένα με συνταγή της γιαγιάς του σεφ. Αυτά τα πιάτα αποπνέουν τη θαλπωρή ενός οικογενειακού τραπεζιού, ενώ η κοτολέτα α λα μιλανέζε με χρυσαφένια κρούστα και ζουμερό εσωτερικό εντυπωσιάζει με την απλότητά της. Για το φινάλε, το τιραμισού που φτιάχνεται μπροστά σου, σαν μικρό τελετουργικό, κλείνει ιδανικά το δείπνο με την αέρινη υφή και τις ισορροπημένες γεύσεις του. Το Gorlomi προσφέρει επίσης μια εντυπωσιακή λίστα κρασιών με περισσότερες από 200 επιλογές από τον ιταλικό και τον ελληνικό αμπελώνα, ιδανικές για να συνοδεύσουν κάθε πιάτο. Μαρίνα Πετρίδου

Πλουτάρχου 9, εμπορικό κέντρο Λαιμού, Κολωνάκι, T/ 210-72.51.855

Βλάσσης: νόστιμη, σπιτική ελληνική κουζίνα στα Ιλίσια

Στον Βλάσση σερβίρουν πάντα σε λευκά τραπεζομάντηλα και δεν έχουν μόνο μια σπεσιαλιτέ. Το κατσικάκι ή το αρνάκι στον φούρνο με πατάτες πάντα υπάρχει στο μενού και το προσφέρουν σε πιατέλα, σαν κυριακάτικο σπιτικό φαγητό. Ο κατάλογος αλλάζει συχνά και η ποικιλία είναι μεγάλη. Κάνουν σοφρίτο και παστιτσάδα, φρυγαδέλια, μαγειρίτσα, κανονική σπιτική ελληνική κουζίνα δηλαδή. Μεγάλη έμφαση δίνουν στα ψάρια. Τα κάνουν ψητά, τηγανητά ή τα βάζουν σε αθηναϊκή σαλάτα με μαγιονέζα, που πάντα παραγγέλνω. Δυνατό χαρτί του Βλάσση είναι επίσης τα όσπρια, οι σούπες και τα λαδερά – είναι μετρημένα στο λάδι τους, ούτε «πνιγμένα» ούτε στεγνά. Τώρα τον χειμώνα δοκιμάστε τη σελινόριζα α λα πολίτα, ένα νοστιμότατο λαδερό, τους λαχανοντολμάδες με τη μεταξένια σάλτσα αυγολέμονο ή την καλοχυλωμένη κοτόσουπα, που είναι βάλσαμο. Τα περισσότερα πιάτα τα σερβίρουν και σε μισές μερίδες, πράγμα βολικό για όσους θέλουν να δοκιμάσουν διάφορα. Για το τέλος έχουν ένα ανάλαφρο εποχικό και γευστικό γλυκάκι που πολύ αγαπώ: ψητό μήλο ή κυδώνι με μία κουταλιά ποιοτικό γιαούρτι. Μ.Π.

Μαιάνδρου 15, Ιλίσια, Τ/ 210-72.56.335

Μανάρι: η αλλιώτικη ταβέρνα του Βεζενέ

Δύσκολο να περάσει κανείς απέξω και χαλαρά να βρει θέση στο Μανάρι, γι’ αυτό κάντε εγκαίρως την κράτησή σας. Στην κατά Βεζενέ ερμηνεία της ελληνικής ταβέρνας που έγινε αμέσως χιτ, όλα όσα σερβίρονται είναι οικεία: αρνίσια και πρόβεια παϊδάκια από την Ήπειρο, μπιφτέκια (δοκιμάστε τα ζουμερά πρόβεια που έρχονται τυλιγμένα σε μπόλια), τζατζίκι και τυροκαυτερή, ξιδάτο, λεπτοκομμένο συκώτι – ανάλογα με τη μέρα και καμιά κρεατόπιτα, παστίτσιο κ.ο.κ. Αυτό που δεν είναι τόσο συνηθισμένο για ταβέρνα αλλά μας αρέσει πολύ είναι τα λευκοστρωμένα τραπέζια όπως και ο κατάλογος με τα ωραία ελληνικά κρασιά που συνοδεύουν όπως πρέπει το φαγητό. Γ.Π.

Πλατεία Αγ. Θεοδώρων 3, Τ/ 215-21.53.804

Τραβόλτα: για ψάρι στο Περιστέρι

Ακόμα κι αν δεν σας αρέσει το απλό ψητό ψάρι, που παρεμπιπτόντως το περιποιούνται δεόντως ως προς το ψήσιμό του, στα λευκοστρωμένα τραπέζια του Τραβόλτα κυκλοφορούν πολλά λιχούδικα πιάτα με βάση τα θαλασσινά, τα ψάρια και τα λαχανικά. Σε μια από τις δημοφιλέστερες ψαροταβέρνες της πόλης κάνουν αφράτη ταραμοσαλάτα με σπιρτάδα, λεπτοκομμένο σασίμι με ψάρια ημέρας, κι ακόμα τηγανητά κολοκυθάκια και πατάτες πεντατράγανα. Κατά καιρούς έχουμε δοκιμάσει αφράτη τσιπούρα σε κρεμώδες φρικασέ που δικαίως κάνει μεγάλο σουξέ, και μια ωραία εκδοχή γαρίδες σαγανάκι και πάντα υπάρχει μια αχνιστή ψαρόσουπα, αγαπημένη σπεσιαλιτέ τους. Νικολέτα Μακρυωνίτου

Αγ. Παύλου 33 και Αρκαδίας, Περιστέρι, Τ/210-57.19.222