Ο Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ αποτελεί έναν από τους κορυφαίους εκπροσώπους της κλασικής μουσικής και έναν από τους συνθέτες που άσκησαν καταλυτική επίδραση στη διαμόρφωση του δυτικού μουσικού κανόνα.
Ο Μότσαρτ έδειξε από πολύ νωρίς τις μουσικές του ικανότητες. Υπήρξε ένα παιδί-θαύμα, το οποίο, υπό την καθοδήγηση του επίσης μουσικού πατέρα του Λεοπόλδου περιόδευσε στις Αυλές των ηγεμόνων της Ευρώπης παρουσιάζοντας τις δεξιότητές του στο πιάνο και στο βιολί.
Εχοντας έρθει σε ρήξη με τον αρχιεπίσκοπο του Σάλτσμπουργκ, το 1781 ο Μότσαρτ εγκαταστάθηκε στη Βιέννη, ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά κέντρα της Ευρώπης, όπου συνυπήρχαν και αλληλεπιδρούσαν διαφορετικές κοινωνικές τάξεις, καλλιτεχνικές παραδόσεις και ρεύματα.
Στη Βιέννη, πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας των Αψβούργων, βρήκαν καταφύγιο πολλοί καλλιτέχνες λαμβάνοντας σταθερή υποστήριξη από την αυτοκρατορική Αυλή. Γενικότερα, όμως, στην πόλη επικρατούσε μια κουλτούρα η οποία ενθάρρυνε την καλλιτεχνική δημιουργία σε δημόσια θέατρα, καφενεία και αίθουσες συναυλιών.
Στη Βιέννη ο Μότσαρτ έφθασε στο απόγειο της δόξας του. Παρά τις μεγάλες επιτυχίες του, ωστόσο, δεν κατάφερε να εξασφαλίσει μια σταθερή θέση στην Αυλή, η οποία θα του πρόσφερε την οικονομική άνεση που επιθυμούσε. Συχνά αναγκαζόταν να παρέχει τις υπηρεσίες του σε διάφορα μέλη της βιεννέζικης αριστοκρατίας παίζοντας μουσική σε εκδηλώσεις τους ή παραδίδοντας μαθήματα μουσικής.
Το καλοκαίρι του 1791, άρχισε να συνθέτει τον Μαγικό Αυλό, μια όπερα σε δύο πράξεις, σε λιμπρέτο του θεατρικού συγγραφέα, θιασάρχη και ηθοποιού Εμάνουελ Σικανέντερ. Ο Σικανέντερ διηύθυνε το θέατρο “Freihaus auf der Wieden”, το οποίο επισκέπτονταν κυρίως άνθρωποι από τα λαϊκά στρώματα της Βιέννης και φιλοξενούσε παραστάσεις σε μορφή “Singspiel”.
Αυτό το είδος ήταν ιδιαίτερα αγαπητό στο κοινό, καθώς πρόσφερε μια εναλλακτική επιλογή έναντι της πιο αριστοκρατικής ιταλικής όπερας. Ο Μότσαρτ ενθουσιάστηκε με το λιμπρέτο του Σικανέντερ και συνέθεσε τη μουσική του έργου πολύ γρήγορα, παρά το γεγονός ότι εκείνο το καλοκαίρι επεξεργαζόταν κι άλλες μουσικές συνθέσεις.
Ο Μότσαρτ, ωστόσο, δεν πρόλαβε να ζήσει την επιτυχία του έργου του και την εκτέλεσή του σε όλες τις μεγάλες πρωτεύουσες της Ευρώπης.
Η πρεμιέρα του Μαγικού Αυλού πραγματοποιήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 1791 στο θέατρο του Σικανέντερ, υπό τη μουσική διεύθυνση του ίδιου του Μότσαρτ. Ο Σικανέντερ υποδύθηκε τον Παπαγκένο, ενώ η σύζυγός του Γιοζέφα Χόφερ, ερμήνευσε τη Βασίλισσα της Νύχτας. Η ανταπόκριση του κοινού υπήρξε ενθουσιώδης. Παρά τις όποιες αδυναμίες της όπερας στην πλοκή του έργου, η μουσική του Μότσαρτ κατάφερε να ενθουσιάσει το φιλόμουσο κοινό της Βιέννης.
Η παράσταση γνώρισε τεράστια επιτυχία, όπως φαίνεται από τις είκοσι παραστάσεις που ακολούθησαν μέσα στον επόμενο μήνα.
Ο Μότσαρτ, ωστόσο, δεν πρόλαβε να ζήσει την επιτυχία του έργου του και την εκτέλεσή του σε όλες τις μεγάλες πρωτεύουσες της Ευρώπης. Εφυγε από τη ζωή τον Δεκέμβριο του 1791 σε ηλικία 35 ετών.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
