Η εφαρμογή του Ηπειρωτικού Συστήματος το 1806 εναντίον του Ηνωμένου Βασιλείου αποτέλεσε ένα σοβαρό λάθος του Ναπολέοντα στην προσπάθειά του να καταστρέψει το εμπόριο και την οικονομική ισχύ των Βρετανών.
Το σύστημα απέτυχε κυρίως επειδή οι Βρετανοί ουδέποτε απώλεσαν την κυριαρχία τους στη θάλασσα. Τον επόμενο χρόνο, οι Βρετανοί εφάρμοσαν ναυτικό αποκλεισμό στην Ευρώπη ως αποτελεσματικό αντίμετρο στο σύστημα του Βοναπάρτη.
Με το πέρασμα των ετών, ο Γάλλος αυτοκράτορας φαινόταν ολοένα και πιο αδύναμος να ξεχωρίσει ποιες από τις πολιτικές επιλογές του ήταν εφικτό να υλοποιηθούν. Οι σύμβουλοί του άρχισαν να εκφράζουν ανοιχτά στον Ναπολέοντα τις αμφιβολίες τους σχετικά με τα σχέδιά του για κυριαρχία σε όλη την Ευρώπη.
Διαφωνώντας μαζί τους εκείνος σταδιακά απομονώθηκε.
Το Ηπειρωτικό Σύστημα του Ναπολέοντα έπληξε σε μεγάλο βαθμό τη Ρωσία, η οποία, ως μια καθαρά αγροτική χώρα, αδυνατούσε να προωθήσει διά θαλάσσης τα αγροτικά προϊόντα της, κυρίως σιτάρι, στις ευρωπαϊκές αγορές.
Παρά τις διαμαρτυρίες του Ναπολέοντα, η Ρωσία άνοιξε τα λιμάνια της στα βρετανικά πλοία και τα πλοία των ουδέτερων κρατών που μετέφεραν τα απαραίτητα για τη στήριξη της ρωσικής οικονομίας βρετανικά προϊόντα.
Διαπιστώνοντας ότι δεν μπορούσε να ανεχθεί την υπονόμευση του συστήματός του, ο Ναπολέων εισέβαλε το 1812 στη Ρωσία έχοντας συγκροτήσει μια τεράστια για τα δεδομένα της εποχής στρατιά, η οποία αποτελούνταν από περίπου 600.000 άνδρες.
Η εκστρατεία του στη Ρωσία, όμως, κατέληξε σε τεράστια αποτυχία. Οι Ρώσοι δεν έδωσαν κάποια μεγάλη μάχη με τα γαλλικά στρατεύματα, υποχωρώντας στο εσωτερικό της αχανούς χώρας τους. Εγκατέλειψαν, ακόμη, και την παλαιά πρωτεύουσά τους, τη Μόσχα, την οποία και κατέλαβε ο Γάλλος αυτοκράτορας.
Αφού παρέμεινε στην πόλη έναν μήνα, στα τέλη Οκτωβρίου 1812 ο Ναπολέων πήρε τον δρόμο της επιστροφής.
Ωστόσο, ο ρωσικός χειμώνας καθήλωσε τον γαλλικό στρατό. Χιλιάδες στρατιώτες πέθαναν από τις κακουχίες, ενώ έφιπποι Κοζάκοι πραγματοποιούσαν συχνά επιθέσεις στον εξουθενωμένο γαλλικό στρατό. Μόλις μερικές δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες κατάφεραν να επιζήσουν από την τρομερή, όπως αποδείχθηκε, εκστρατεία του Ναπολέοντα στη Ρωσία.
Η ήττα στη Ρωσία, όμως, δεν πτόησε τον Ναπολέοντα. Την άνοιξη του 1813 κινήθηκε εναντίον των συνασπισμένων ρωσικών και πρωσικών στρατευμάτων, νικώντας τους αντιπάλους του σε δύο μάχες οι οποίες έλαβαν χώρα στη Σαξονία.
Αποφεύγοντας να έρθουν σε μάχη με τον στρατό που διοικούσε ο ίδιος ο Ναπολέων, οι δυνάμεις του αντι-γαλλικού συνασπισμού έθεσαν ως στόχο τους την κατάληψη της Δρέσδης
Στον έκτο κατά σειρά αντι-γαλλικό συνασπισμό προσχώρησε τον Ιούνιο του 1813 το Ηνωμένο Βασίλειο και τον Αύγουστο η Αυστρία, η οποία το προηγούμενο διάστημα βρισκόταν σε διαπραγματεύσεις με τον Ναπολέοντα για την υπογραφή μιας διμερούς συνθήκης ειρήνης.
Στο πλαίσιο του νέου γύρου της σύγκρουσης της Γαλλίας με τις υπόλοιπες μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, τα γαλλικά στρατεύματα επιχείρησαν να θέσουν υπό τον στρατιωτικό έλεγχό τους την Κεντρική Ευρώπη. Αποφεύγοντας να έρθουν σε μάχη με τον στρατό που διοικούσε ο ίδιος ο Ναπολέων, οι δυνάμεις του αντι-γαλλικού συνασπισμού έθεσαν ως στόχο τους την κατάληψη της Δρέσδης, της μεγαλύτερης πόλης της Σαξονίας, την οποία υπερασπίζονταν περίπου 25.000 Γάλλοι στρατιώτες υπό τις διαταγές του στρατηγού Λορέν ντε Γκουβιόν Σεν-Σιρ.
Το πρωί της 26ης Αυγούστου τα πολυάριθμα στρατεύματα του αντι-γαλλικού συνασπισμού (περίπου 200.000 στρατιώτες) έκαναν την επίθεσή τους εναντίον της πόλης.
Στη διάρκεια της ημέρας, όμως, οι επικεφαλής της επιχείρησης πληροφορήθηκαν ότι τα στρατεύματα του Ναπολέοντα πλησίαζαν την πόλη από τον Βορρά.
Αρνούμενοι να υποχωρήσουν, παρέμειναν στο πεδίο της μάχης, μολονότι γνώριζαν ότι η άφιξη του Γάλλου αυτοκράτορα θα αναπτέρωνε το ηθικό των αμυνομένων.
Ο Ναπολέων πραγματοποίησε την επίθεσή του το πρωί της 27ης Αυγούστου, ενώ η βροχή που είχε ξεκινήσει να πέφτει την προηγούμενη νύχτα άρχισε να δυναμώνει.
Η επίθεσή του απέκοψε την αριστερή πτέρυγα των αντιπάλων του από το κυρίως σώμα του στρατού τους, προκαλώντας μεγάλες απώλειες στις δυνάμεις του συνασπισμού. Εως το απόγευμα εκείνης της ημέρας φάνηκε ότι οι Γάλλοι απέκτησαν τον έλεγχο της μάχης, με αποτέλεσμα τη νύχτα να δοθεί από τους επικεφαλής του στρατού του συνασπισμού η διαταγή της υποχώρησης.
Παρά την τεράστια νίκη του, ο Ναπολέων απέτυχε να καταστρέψει ολοκληρωτικά τον στρατό των αντιπάλων του. Ο στρατός του αντι-γαλλικού συνασπισμού ανασυντάχθηκε και μερικές ημέρες αργότερα αναμετρήθηκε ξανά με τα γαλλικά στρατεύματα.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
