Το πρωί της 27ης Ιανουαρίου 1945, σε ένα ιδιαίτερα προφυλαγμένο και απόρρητο αεροδρόμιο εν μέσω πολέμου, ο πρόεδρος Φραγκλίνος Ρούσβελτ επιβιβάζεται σε ένα ειδικά τροποποιημένο αεροσκάφος Douglas VC-54C Skymaster. Το αποκαλούσαν «Ιερή Αγελάδα», κι όχι άδικα, αν φανταστεί κανείς ποιον μετέφερε. Στο εσωτερικό, ένας ανελκυστήρας μεταφέρει την αναπηρική καρέκλα του προέδρου στην άτρακτο, όπου τον περίμενε μία κουκέτα και μία αίθουσα ασυρμάτου. Εξω από το αεροσκάφος, οι Αμερικανοί αναμένουν με υπαρξιακό angst τα νέα για ένα ταξίδι που κανένας εν ενεργεία πρόεδρος δεν είχε κάνει ποτέ αεροπορικώς.
Η πτήση προς τη Γιάλτα σηματοδότησε τη γένεση της σύγχρονης αερομεταφερόμενης προεδρίας.
Η πτήση προς τη Γιάλτα –με τον Ρούσβελτ να σπεύδει να συναντήσει τον Στάλιν και τον Τσόρτσιλ λίγους μήνες προ της λήξης του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου– σηματοδότησε τη γένεση της σύγχρονης αερομεταφερόμενης προεδρίας. Από εκείνη τη στιγμή, ο Αμερικανός πρόεδρος δεν θα ήταν πλέον… ένα με τη γη ή τη θάλασσα. Ο Ρούσβελτ, μάλιστα, είχε μεταβεί διά θαλάσσης στη Διάσκεψη της Καζαμπλάνκα το 1943. Ο ουρανός θα γινόταν προέκταση του Οβάλ Γραφείου, του Λευκού Οίκου ολόκληρου. Η καμπίνα, ένα αέρινο θέρετρο της εξουσίας.
Η πτήση του Ρούσβελτ –που ήταν ο πρώτος πρόεδρος που πέταξε με αεροπλάνο, αλλά όχι ο πρώτος που του ανήκε προεδρικό αεροσκάφος– φαίνεται ότι επαναπροσδιόρισε το πεδίο εφαρμογής της προεδρίας, δίνοντας –στην κυριολεξία– φτερά στην εξουσία, όπως έχει γραφτεί για την ιστορία του περίφημου Air Force One· την ιστορία του ιπτάμενου Οβάλ Γραφείου.
Τα φτερά της νέας αμερικανικής δημοκρατίας
Η «Ιερή Αγελάδα» ήταν βραχύβια· αποσύρθηκε περίπου δύο χρόνια μετά την ανάληψη των προεδρικών καθηκόντων από τον Χάρι Τρούμαν. Ωστόσο, δημιούργησε… δεδικασμένο· η προεδρική μετακίνηση θα έπρεπε να είναι εξασφαλισμένη, αξιοπρεπής και, όλο και περισσότερο, εντυπωσιακή· από ένα σημείο και μετά, η αμερικανική προεδρία όφειλε να δείχνει την «πλανηταρχία» της ακόμα και από αέρος. Το αεροσκάφος που διαδέχθηκε την «Ιερή Αγελάδα», ένα Douglas VC-118 με το όνομα Independence (από τη γενέτειρα του Τρούμαν στο Μιζούρι), έφερε έναν αετό στο ρύγχος του και διέθετε πεπιεσμένη καμπίνα, ακραιφνής πολυτέλεια για την εποχή.
Από ένα σημείο και μετά, η αμερικανική προεδρία όφειλε να δείχνει την «πλανηταρχία» της ακόμα και από αέρος.
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του, ο Αϊζενχάουερ ταξίδευε με τα VC-121A και VC-121E, και τα δύο με τα παρατσούκλια «Columbine II» και «Columbine III», από το 1953 έως το 1961. Τα δύο αυτά αεροσκάφη πήραν το όνομά τους από το επίσημο πολιτειακό λουλούδι του Κολοράντο προς τιμήν της καταγωγής της συζύγου του.
«Οταν το πρώτο αεροσκάφος, ένα Boeing 707, προστέθηκε στον προεδρικό στόλο το 1959, ο Ντουάιτ Αϊζενχάουερ αρκέστηκε στο να αφήσει τη μύτη και την ουρά του αεροπλάνου να βαφτούν με το εύκολα ορατό «διεθνές πορτοκαλί» της Πολεμικής Αεροπορίας και τα πλαϊνά με την ετικέτα με τα μπλοκ γράμματα μιας ασαφούς γραφειοκρατίας: Military Air Transport Service», όπως έχουν γράψει οι New York Times.
Ενώ το διακριτικό «Air Force One» χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά τη δεκαετία του ’50, το VC-137C του προέδρου Κένεντι ήταν το πρώτο αεροσκάφος που έγινε ευρέως γνωστό ως «Air Force One», σύμφωνα με την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ.
Τα αεροσκάφη άλλαζαν παράλληλα με τις αλλαγές που βίωνε η Αμερική. Καθώς η χώρα περνούσε από τη μεταπολεμική άνθηση στην ψυχροπολεμική αναμπουμπούλα, τα αεροσκάφη εξελίχθηκαν σε αεριωθούμενα. Η βίντατζ, ακόμα και τότε, κομψότητα με τις προπέλες έδωσε τη θέση της στην ορμητική ώθηση των 707 της Boeing, ξεκινώντας με το SAM 970 και στη συνέχεια με το θρυλικό SAM 26000, που παραδόθηκε το 1962 – σαν να περίμενε, δηλαδή, την ανάληψη της προεδρίας από τον Τζον Φ. Κένεντι, που ήταν… μανούλα, τη βοηθεία της Τζάκι Κένεντι-Ωνάση, στους συμβολισμούς αλλά και στην κομψότητα της εποχής.
Ο σχεδιαστής της Coca-Cola… στον αέρα
Ο JFK ήταν εκείνος που μετέτρεψε το προεδρικό αεροσκάφος σε σύμβολο. Οντας δυσαρεστημένος με τη στομφώδη στρατιωτική αισθητική, προσέλαβε τον Γαλλοαμερικανό σχεδιαστή Ρέιμοντ Λιούι (σε αυτόν οφείλουν η Coca-Cola και τα Lucky Strike το μπραντ τους) για να επανασχεδιάσει τη δική του «Ιερή Αγελάδα».
Ο σπουδαιότερος ντιζάινερ προσφέρθηκε δωρεάν
Τον Μάρτιο του 1962, όπως γράφουν οι ΝΥΤ, ο Λιούι, ο οποίος διέμενε στο Palm Springs της Καλιφόρνιας, είδε το προεδρικό αεροσκάφος να προσγειώνεται στο εκεί αεροδρόμιο. Εκείνο το βράδυ, είπε στον φίλο του Γκόντφρι ΜακΧιου, υπασπιστή του Κένεντι στην Πολεμική Αεροπορία, ότι το αεροσκάφος, με τα «μάλλον φανταχτερά» πορτοκαλί γραφικά του, φαινόταν «απαίσιο». Ο ΜακΧιου εξήγησε ότι ένας στρατιώτης με μικρή εμπειρία ήταν υπεύθυνος για τον σχεδιασμό. Πρόσθεσε ότι κατασκευαζόταν ένα νέο Air Force One. Ο Λιούι προσφέρθηκε να κάνει κάποιες προτάσεις, χωρίς να πάρει αμοιβή, για το πώς θα μπορούσε να γίνει πιο διακριτή η εμφάνιση του νέου αεροσκάφους.
Σύμφωνα με τον Λιούι, ο ίδιος επισκέφθηκε τον Λευκό Οίκο λίγους μήνες μετά τη συνομιλία του με τον ΜακΧιου. Αφού ο σχεδιαστής άπλωσε ορισμένα σκίτσα με πολυθρόνες σε έναν τοίχο, ο πρόεδρος Κένεντι επέλεξε ένα που είχε ένα κόκκινο-χρυσό σχέδιο, αλλά ζήτησε να αποδοθεί σε μπλε χρώμα, το οποίο, όπως είπε, ήταν το αγαπημένο του.
Ο Λιούι υπενθύμισε ότι ο Κένεντι επέλεξε επίσης τη γραμματοσειρά Caslon –η οποία μοιάζει με εκείνη που χρησιμοποιήθηκε στην επικεφαλίδα μιας πρώιμης έκδοσης της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας– που χρησιμοποιήθηκε για τον λογότυπο «Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής». Κατά τη διάρκεια των συναντήσεών τους, ο Κένεντι ζήτησε επίσης από τον Λιούι να εξετάσει πώς θα μπορούσε να βελτιωθεί η οπτική απεικόνιση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης, και η εταιρεία του σχεδιαστή προσελήφθη για τη μελέτη του νέου προεδρικού αεροσκάφους, μελέτη που οδήγησε στην πορτοκαλί λωρίδα που χρησιμοποιεί η ακτοφυλακή των Ηνωμένων Πολιτειών.
Οσον αφορά τους χρωματισμούς, το εξωτερικό του Air Force One διακρινόταν από το φανταχτερό πορτοκαλί και τους χρυσοποίκιλτους αετούς· στο εσωτερικό ένα σικάτο ρουμπινί· οι «Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής» συντίθεντο με μια γραμματοσειρά στα πρότυπα της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας. Η σφραγίδα της προεδρίας τοποθετήθηκε κοντά στην είσοδο. Το αποτέλεσμα ήταν εμφανές· το αεροσκάφος φαινόταν προεδρικό προτού καν σε συναρπάσει το εσωτερικό του.
Ο αντίκτυπος του επανασχεδιασμένου αεροσκάφους ήταν εμφανής το πρωί της 22ας Νοεμβρίου 1963, όταν οι Κένεντι προσγειώνονταν στο αεροδρόμιο Love Field του Ντάλας.
Εξάλλου, σύμφωνα με τη νεοϋορκέζικη εφημερίδα, ο αντίκτυπος του επανασχεδιασμένου αεροσκάφους ήταν εμφανής το πρωί της 22ας Νοεμβρίου 1963, όταν οι Κένεντι προσγειώνονταν στο αεροδρόμιο Love Field του Ντάλας και ένας τοπικός τηλεοπτικός ρεπόρτερ είπε στους τηλεθεατές: «Ερχεται το μεγάλο αεροσκάφος, το Air Force One, κυρίες και κύριοι, με τη σφραγίδα στο πλάι», προσθέτοντας: «Ομορφο θέαμα!».
Αυτό ήταν επίσης το αεροπλάνο που μετέφερε τον Κένεντι στο Βερολίνο το 1963, όπου εκφώνησε την ομιλία του «Ich bin ein Berliner». Και ήταν το ίδιο αεροσκάφος, το 26000, που μετέφερε τη σορό του από το Ντάλας. Ο Λίντον Τζόνσον, τότε αντιπρόεδρος του δολοφονηθέντος JFK, ορκίστηκε στο αεροπλάνο, μια στιγμή που αποτυπώθηκε σε μια από τις πιο σημαδιακές φωτογραφίες στην αμερικανική πολιτική ιστορία.
Από την προεδρία στην… πλανηταρχία
Τη δεκαετία του 1970, ο Νίξον είχε τη δική του στιγμή της εναέριας διπλωματίας, όταν χρησιμοποίησε το αναβαθμισμένο VC-137C (το 27000) για να μεταβεί στο Πεκίνο, ανοίγοντας τις διπλωματικές σχέσεις με την Κίνα του Μάο Τσετούνγκ, αλλά και στη Σοβιετική Ενωση για τους ίδιους λόγους. Το αεροσκάφος δεν κατέστη απλώς ένα μέσο διπλωματίας, αλλά την ίδια στιγμή και ένα μήνυμα: οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν επισκέπτονται· καταφτάνουν.
Το ίδιο αεροσκάφος έγραψε τη δική του ιστορία όταν χρησιμοποιήθηκε για να μεταφέρει τους προέδρους Νίξον, Φορντ και Κάρτερ στο Κάιρο της Αιγύπτου, στις 8 Οκτωβρίου 1981, για να εκπροσωπήσουν τις ΗΠΑ στην κηδεία του Αιγύπτιου προέδρου Ανουάρ Σαντάτ.
Τα ταξίδια του Ρόναλντ Ρέιγκαν πήγαν το Air Force One σε άλλο επίπεδο συμβολισμού. Χρησιμοποίησε το «27000» τόσο πολύ, ώστε όταν αποσύρθηκε το 2001, φυλάχθηκε στο Προεδρικό Αποθετήριο του Ρέιγκαν, υπερυψωμένο σαν σε μόνιμη διαδικασία απογείωσης. Ο Μπιλ Κλίντον και ο Τζορτζ Μπους μεταπήδησαν αργότερα στην τρέχουσα γενιά αεροσκαφών: το Boeing VC-25A, δύο βαριά τροποποιημένα 747-200B που παρουσιάστηκαν το 1990, γνωστά ως 28000 και 29000.
Τα ταξίδια του Ρόναλντ Ρέιγκαν πήγαν το Air Force One σε άλλο επίπεδο συμβολισμού. Χρησιμοποίησε το 27000 τόσο πολύ, ώστε όταν αποσύρθηκε το 2001, φυλάχθηκε στο Προεδρικό Αποθετήριο του Ρέιγκαν, υπερυψωμένο σαν σε μόνιμη διαδικασία απογείωσης.
Αυτά δεν είναι συνηθισμένα αεροσκάφη. Είναι ενισχυμένα κατά των επιθέσεων με ηλεκτρομαγνητικούς παλμούς· μπορούν να ανεφοδιάζονται στον αέρα (από ένα δεύτερο αεροσκάφος ενώ και τα δύο βρίσκονται στον αέρα)· η σουίτα επικοινωνιών είναι απόρρητη· ο πρόεδρος μπορεί από εκεί να… πατήσει το κουμπί των πυρηνικών, να διεξάγει κρυπτογραφημένες συνομιλίες· ένας γιατρός βρίσκεται μόνιμα στο αεροσκάφος σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, καθώς υπάρχει και ιατρική σουίτα που μπορεί να λειτουργήσει ως χειρουργείο αν παραστεί ανάγκη· εν πολλοίς, τα αεροσκάφη αυτά χρησιμεύουν ως ιπτάμενο Οβάλ Γραφείο σε περίπτωση που στο έδαφος τα πράγματα δεν πάνε καλά στο έδαφος.
Από το 9/11 στην Κούβα
Εξάλλου, στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001, ο Τζορτζ Μπους χρησιμοποίησε το Air Force One ως ασφαλές καταφύγιο, την ώρα που εκείνος παρευρισκόταν σε εκδήλωση στο δημοτικό σχολείο Emma E. Booker στη Σαρασότα της Φλόριντα και ο Λευκός Οίκος εκκενωνόταν. Ταυτόχρονα, μετέφερε τους προέδρους Κλίντον, Κάρτερ και Μπους στο Ισραήλ για την κηδεία του πρωθυπουργού Γιτζάκ Ράμπιν, τον Νοέμβριο του 1995.
Παράλληλα, το ίδιο αεροσκάφος, στις 20 Μαρτίου 2016, μετέφερε τον Μπαράκ Ομπάμα στο ιστορικό του ταξίδι στην Κούβα. Ηταν η πρώτη επίσκεψη εν ενεργεία προέδρου των ΗΠΑ μετά τον Κάλβιν Κούλιτζ το 1928. Μια επίσκεψη που δεν σηματοδότησε μόνον αλλαγή πολιτικής, αλλά και εικόνας.
Το ίδιο αεροσκάφος έγινε καταφύγιο του Μπους την 11η Σεπτεμβρίου, μετέφερε τους προέδρους Κλίντον, Κάρτερ και Μπους στο Ισραήλ για την κηδεία του πρωθυπουργού Γιτζάκ Ράμπιν, τον Νοέμβριο του 1995, και, στις 20 Μαρτίου 2016, μετέφερε τον Μπαράκ Ομπάμα στο ιστορικό του ταξίδι στην Κούβα.
Το Air Force One στη στρατιωτική πίστα της Αβάνας αποτέλεσε γεγονός αφεαυτού: ένα μπλε και λευκό σύμβολο του Ψυχρού Πολέμου διαπερνούσε τον εναέριο αποκλεισμό δεκαετιών. Η φωτογραφία του αεροσκάφους με φόντο μια νωχελική σκιά του Τσε και τα απομεινάρια των σοβιετικών τοιχογραφιών στο διεθνές αεροδρόμιο «Χοσέ Μαρτί» έγινε viral.
Ηταν σαν να αποβιβαζόταν, μαζί με τον Ομπάμα, η ίδια η ιδέα της αμερικανικής επανεκκίνησης. Ο πρόεδρος μίλησε για μια νέα σελίδα ανάμεσα στους δύο λαούς, όμως το ίδιο το αεροσκάφος, με την ψυχραιμία ενός σύγχρονου εμβλήματος, ενσάρκωσε μιαν ιστορική ανανέωση της Αμερικής στον χάρτη των συμβολισμών.
Τα γενικά χαρακτηριστικά του τρέχοντος Air Force One
🛩 Ανάδοχος: Boeing Airplane Co.
🛩 Μονάδα παραγωγής ενέργειας: Τέσσερις αεριοστρόβιλοι κινητήρες General Electric CF6-80C2B1
🛩 Ωθηση: 56.700 λίβρες, κάθε κινητήρας
🛩 Μήκος: 70,7 μέτρα
🛩 Υψος: 19,3 μέτρα
🛩 Ανοιγμα φτερών: 59,6 μέτρα
🛩 Ταχύτητα: 630 μίλια/ώρα
🛩 Ανώτατο όριο πτήσης: 45.100 πόδια (13.746 μέτρα)
🛩 Μέγιστο βάρος απογείωσης: 374,850 τόνους
🛩 Εμβέλεια: 6.800 ναυτικά μίλια (12.550 χιλιόμετρα)
🛩 Επιβάτες: 71
🛩 Ημερομηνία εισαγωγής: 23 Δεκεμβρίου 1990 (αριθ. 29000)
🛩 Ημερομηνία ανάπτυξης: 26 Μαρτίου 1991 (αριθ. 29000)
Ο Τραμπ, το Κατάρ και το μέλλον
Σήμερα, η αμερικανική προεδρία έχει στα χέρια της ένα νέο αεροσκάφος – και μια νέα διαμάχη. Ο Ντόναλντ Τραμπ έχει αποδεχθεί, τουλάχιστον μέχρι ώρας, ένα Boeing 747-8 που ανήκε στη βασιλική οικογένεια του Κατάρ, με την ονομασία P4-HBJ, ως «δώρο» που προορίζεται να χρησιμεύσει τελικά ως η δική του εκδοχή του Air Force One ή, ίσως, ως το επίκεντρο του προεδρικού του… αποθετηρίου.
Το αεροσκάφος, αξίας άνω των 400 εκατ. δολαρίων, διαθέτει εσωτερικούς χώρους διά χειρός Αλμπέρτο Πίντο: χρυσό διάκοσμο, υπνοδωμάτια και μαρμάρινο διάκοσμο. Αρχικά παραγγέλθηκε από την εταιρεία Amiri του Κατάρ το 2012, μεταβιβάστηκε, όπως γράφεται, μέσω εικονικών εταιρειών και εντέλει προσφέρθηκε στον Τραμπ μέσω της Global Jet Isle of Man. Η χειρονομία αυτή έχει προκαλέσει οργή στο Κογκρέσο και έχει εγείρει ερωτήματα νομιμότητας βάσει της ρήτρας Emolument του αμερικανικού συντάγματος, η οποία απαγορεύει στους ομοσπονδιακούς αξιωματούχους να δέχονται δώρα από ξένα κράτη χωρίς την έγκριση του Κογκρέσου.
Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η μετατροπή του 747-8 του Κατάρ σε ασφαλές προεδρικό αεροσκάφος –κάτι που ο πρόεδρος φέρεται να επιθυμεί διακαώς– θα μπορούσε να κοστίσει έως και 1 δισ. δολάρια και να διαρκέσει αρκετά χρόνια.
Οι νομικοί διαφωνούν για το εάν αυτό συνιστά δώρο προς τον Τραμπ προσωπικά ή προς την κυβέρνηση των ΗΠΑ και αν η συμμετοχή του υπουργείου Αμυνας συνιστά σιωπηρή έγκριση. Το αεροσκάφος, το οποίο δεν έχει ακόμη αναδιαμορφωθεί σύμφωνα με τα στρατιωτικά πρότυπα ασφαλείας, θα απαιτήσει εκτεταμένες τροποποιήσεις για να ανταποκριθεί στο επίπεδο ασφαλείας του σημερινού VC-25A. Ως έχει, πρόκειται για μια ούλτρα γενναιόδωρη χειρονομία τυλιγμένη σε γεωπολιτική ασάφεια.
Οι ειδικοί προειδοποιούν ότι η μετατροπή του 747-8 του Κατάρ σε ασφαλές προεδρικό αεροσκάφος –κάτι που ο πρόεδρος φέρεται να επιθυμεί διακαώς– θα μπορούσε να κοστίσει έως και 1 δισ. δολάρια και να διαρκέσει αρκετά χρόνια, καθώς η διαδικασία θα υποχρεώσει τον ιδιοκτήτη του σε εκτεταμένες μετασκευές για να ανταποκριθεί στις αυστηρές απαιτήσεις ασφαλείας και επικοινωνίας του Air Force One, όπως η εγκατάσταση προηγμένων αμυντικών συστημάτων και ασφαλών δικτύων επικοινωνίας. Το εγχείρημα αυτό θα ήταν όχι μόνο οικονομικά επαχθές αλλά και χρονοβόρο, καθυστερώντας ενδεχομένως τη διαθεσιμότητα ενός πλήρως λειτουργικού αντικαταστάτη του γηράσκοντος στόλου.
To Boeing που άργησε πέντε χρόνια
Εν τω μεταξύ, η αμερικανική κυβέρνηση είχε ήδη αναθέσει στην Boeing την παράδοση δύο νέων προεδρικών αεροσκαφών, με την ονομασία VC-25B, τα οποία προορίζονταν να αντικαταστήσουν τα VC-25A. Τα αεροσκάφη αυτά είχαν αρχικά προγραμματιστεί να παραδοθούν το 2024. Ωστόσο, ένας συνδυασμός παραγόντων –διαταραχές στην αλυσίδα εφοδιασμού, ελλείψεις εργατικού δυναμικού και πολυπλοκότητα της ενσωμάτωσης προηγμένων συστημάτων ασφαλείας και επικοινωνίας, μαζί με όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Boeing– οδήγησε σε σημαντικές καθυστερήσεις. Από τις αρχές του 2025, οι προβλέψεις εκτιμούν ότι η πρώτη παράδοση του VC-25B θα γίνει το 2027, ενώ το δεύτερο θα ακολουθήσει το 2028.
Οι καθυστερήσεις δεν έχουν απλώς υπερβεί κατά πολύ τα χρονοδιαγράμματα, αλλά έχουν ταυτόχρονα κλιμακώσει και το κόστος, που είχε αρχικώς υπολογιστεί στα 3,9 δισ. δολάρια – για να μη μιλήσουμε για τον θυμό του Τραμπ.
Οι καθυστερήσεις δεν έχουν απλώς υπερβεί κατά πολύ τα χρονοδιαγράμματα, αλλά έχουν ταυτόχρονα κλιμακώσει και το κόστος, που είχε αρχικώς υπολογιστεί στα 3,9 δισ. δολάρια – για να μη μιλήσουμε για τον θυμό του Τραμπ. Η Boeing φέρεται να έχει υποστεί απώλειες άνω των 2 δισ. δολαρίων από τη σύμβαση περί σταθερής τιμής για το πρόγραμμα των προεδρικών αεροσκαφών. Σε μια προσπάθεια να επισπευσθεί η παράδοση, έχουν προκύψει συζητήσεις για πιθανή χαλάρωση ορισμένων απαιτήσεων, αν και τέτοιες αλλαγές εγείρουν ανησυχίες για συμβιβασμούς στην ασφάλεια του αεροσκάφους.
Το αεροπλάνο ως… προεδρία
Οβάλ Γραφείο· Λευκός Οίκος· φρούριο και σύμβολο μαζί. Οπως φαίνεται, το Air Force One δεν είναι απλώς ένα αεροσκάφος. Είναι ένα άβαταρ της προεδρικής εξουσίας. Η μορφή του, όταν προσγειώνεται σε ένα αεροδρόμιο ή όταν απογειώνεται λάμνοντας στις νεφέλες, έχει γίνει ένα οπτικό «μετωνύμιο» των Ηνωμένων Πολιτειών. Ο τρόπος με τον οποίο εμφανίζεται στην πίστα σηματοδοτεί την άφιξη, την προεδρία και συχνά την υποχώρηση. Και ο τρόπος με τον οποίο φεύγει σηματοδοτεί ορισμένες φορές την τελευταία λέξη της διπλωματίας.
Από την ανήσυχη «Ιερή Αγελάδα» του Ρούσβελτ μέχρι τη διπλωματία του Τραμπ στις χώρες του Κόλπου, ο πρόεδρος αλλάζει, αλλά το αεροσκάφος παραμένει.
Οπως και να ’χει, όλοι οι πρόεδροι, ανεξάρτητα από το πόσο μεγάλες φιλοδοξίες έχουν ή πόσο διαρραγείσα κληρονομιά παραδίδουν, πετούν στον ίδιο ατσάλινο σκελετό. Από την ανήσυχη «Ιερή Αγελάδα» του Ρούσβελτ μέχρι τη διπλωματία του Τραμπ στις χώρες του Κόλπου, ο πρόεδρος αλλάζει, αλλά το αεροσκάφος παραμένει. Αυτό είναι το Air Force One.
Και, κάπου κάπου, όπως με το φέρετρο του Κένεντι στην καμπίνα, το αεροσκάφος λέει περισσότερα απ’ όσα θα μπορούσε ποτέ να πει ένας πρόεδρος.
Κεντρική φωτογραφία: Το Douglas VC-54C «Sacred Cow – Ιερή Αγελάδα». (©National Museum of the US Air Force)
