Η περίοδος από το 1871 (τερματισμός του Γαλλο-Πρωσικού Πολέμου) έως το 1914 (έκρηξη Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου), η Belle Époque όπως συχνά αποκαλείται από τους ρομαντικούς νοσταλγούς ενός εξιδανικευμένου παρελθόντος, αποτελεί συν τοις άλλοις μια εποχή εκρηκτικής προόδου στις φυσικές επιστήμες, ιδιαίτερα στη Φυσική και τη Χημεία. Νέες ανακαλύψεις και θεωρίες άλλαξαν ριζικά την κατανόηση του κόσμου, προετοιμάζοντας το έδαφος για τη σύγχρονη επιστήμη. Στο κέντρο αυτής της επανάστασης βρίσκονταν εξέχουσες προσωπικότητες, όπως ο Πιέρ και η Μαρί Κιουρί, οι οποίοι συνέβαλαν καθοριστικά με τις ανακαλύψεις τους στην εξέλιξη της επιστήμης. Το έργο τους όχι μόνο διαμόρφωσε τη σύγχρονη Φυσική και Χημεία, αλλά έθεσε και τα θεμέλια για νέες εφαρμογές στην Ιατρική.
Η Μαρί Σκλοντόφσκα-Κιουρί γεννήθηκε το 1867 στην Πολωνία και από νεαρή ηλικία έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις επιστήμες. Οταν ενηλικιώθηκε, μετακόμισε στο Παρίσι, προκειμένου να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Εκεί γνώρισε τον διακεκριμένο φυσικό Πιέρ Κιουρί. Οι δυο τους ανακάλυψαν ότι μοιράζονταν πολλά κοινά, τόσο σε προσωπικό όσο και σε επιστημονικό επίπεδο. Και οι δύο επιθυμούσαν να αφιερώσουν τη ζωή τους στην έρευνα, εργαζόμενοι ολημερίς στο εργαστήριό τους.
Kατάφεραν να απομονώσουν από έναν τόνο ουρανινίτη, το ένα δέκατο του γραμμαρίου χλωριούχου ραδίου.
Το 1896, ο Ανρί Μπεκερέλ ανακάλυψε ότι ορισμένα υλικά, όπως το ουράνιο, εξέπεμπαν μια άγνωστη μέχρι τότε μορφή ακτινοβολίας. Οι Κιουρί, εμπνευσμένοι από την ανακάλυψη αυτή, ξεκίνησαν συστηματικές έρευνες και κατάφεραν να απομονώσουν το 1898 δύο νέα ραδιενεργά στοιχεία: το πολώνιο (το οποίο η Μαρί ονόμασε έτσι προς τιμήν της πατρίδας της) και το ράδιο. Συνεχίζοντας την έρευνά τους, οι Κιουρί καταπιάστηκαν με το έργο της απομόνωσης του άλατος του ραδίου μέσω διαφορικής κρυστάλλωσης. Στις 20 Απριλίου 1902, κατάφεραν να απομονώσουν από έναν τόνο ουρανινίτη, ένα εξαιρετικά ραδιενεργό ορυκτό, το ένα δέκατο του γραμμαρίου χλωριούχου ραδίου.
Το 1903, το ζεύγος Κιουρί μοιράστηκε το Νόμπελ Φυσικής με τον Μπεκερέλ για τις έρευνές τους στη ραδιενέργεια. Μάλιστα, η Μαρί Κιουρί υπήρξε η πρώτη γυναίκα που έλαβε αυτό το βραβείο. Παρά τις δυσκολίες, οι Κιουρί συνέχισαν την έρευνά τους, ανακαλύπτοντας τις ιατρικές εφαρμογές της ραδιενέργειας, όπως η θεραπεία του καρκίνου μέσω της ακτινοβολίας. Ακόμη και μετά τον θάνατο του συζύγου της το 1906, η Μαρί συνέχισε την έρευνά της και το 1910 κατάφερε να απομονώσει καθαρό μεταλλικό ράδιο. Το 1911, μάλιστα, έλαβε το δεύτερο Νόμπελ της, αυτή τη φορά στη Χημεία, για την απομόνωση καθαρού ραδίου. Παραμένει, έως και σήμερα, μία από τις ελάχιστες επιστήμονες που έχουν λάβει Νόμπελ σε δύο διαφορετικές επιστήμες.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
