Ο Φράνσις Ντρέικ, γεννημένος στο Τάβιστοκ του Ντέβον, πιθανώς το 1540, ξεκίνησε να ταξιδεύει από νεαρή ηλικία. Το 1567, πραγματοποίησε ένα από τα πρώτα ταξίδια που μετέφεραν Αφρικανούς σκλάβους για να δουλέψουν στον «Νέο Κόσμο». Το 1570 και το 1571, ο Ντρέικ έκανε δύο κερδοφόρα εμπορικά ταξίδια στις Δυτικές Ινδίες, ενώ έξι χρόνια αργότερα έλαβε μυστική εντολή από τη βασίλισσα να φτάσει στις ισπανικές αποικίες στις αμερικανικές ακτές του Ειρηνικού. Η αποστολή έφτασε στον Ειρηνικό Ωκεανό τον Οκτώβριο του 1578 και στη συνέχεια πέρασε τα στενά του Μαγγελάνου. Ο πλους της συνεχίστηκε προς τη δυτική ακτή της νότιας Αμερικής, όπου λεηλατήθηκαν ισπανικά λιμάνια, και ύστερα βόρεια, με την ελπίδα να βρισκόταν μια διαδρομή που θα οδηγούσε προς τον Ατλαντικό. Ωστόσο, τέτοιο θαλάσσιο πέρασμα δεν βρέθηκε, με αποτέλεσμα ο Ντρέικ να αλλάξει τα σχέδιά του, να κατευθυνθεί προς τον Νότο και στη συνέχεια, τον Ιούλιο του 1579, δυτικά πέρα από τον Ειρηνικό, περνώντας από το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας. Τελικά, τον Σεπτέμβριο του 1580 επέστρεψε στην Αγγλία με ένα πλούσιο φορτίο από μπαχαρικά και ισπανικούς θησαυρούς, και φυσικά με τη διάκριση ότι ήταν ο πρώτος Αγγλος ναυτικός που είχε κάνει τον γύρο του πλανήτη.
Υστερα από αυτό το γεγονός, ήρθε και η επίσημη αναγνώριση. Στις 4 Απριλίου 1581, η βασίλισσα Ελισάβετ Α΄ του απένειμε τον τίτλο του ιππότη στο Γκόλντεν Χιντ στο Ντέπτφορντ. Ο Ντρέικ πλέον ήταν πλούσιος, αφού επιπλέον του επιτράπηκε να κρατήσει 24.000 λίρες από τον θησαυρό που είχε φέρει. Δεν έμεινε όμως εκεί. Χάρη στο μεγάλο θαυμασμό του κόσμου, γρήγορα απέκτησε πολιτική ισχύ. Τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς έγινε δήμαρχος του Πλίμουθ και στη συνέχεια μέλος του κοινοβουλίου το 1581, όπως και το 1584.
Τελευταία αποστολή του Ντρέικ ήταν και πάλι ένα ταξίδι με προορισμό τις Δυτικές Ινδίες, μαζί με τον Τζον Χόκινς.
Εναν χρόνο αργότερα, ξεκίνησε ένα νέο ταξίδι προς τις Δυτικές Ινδίες και τις ακτές της Φλόριντα, όπου και πάλι προχώρησε σε λεηλασίες ισπανικών πόλεων. Στην πραγματικότητα, τα χρήματα που συγκεντρώνονταν από τις επιδρομές αυτές βοήθησαν στη χρηματοδότηση του δεύτερου μισού της βασιλείας της Ελισάβετ, καθώς το Στέμμα δεν είχε επαρκή κεφάλαια για να δημιουργήσει ένα αποτελεσματικό ναυτικό. Τελευταία αποστολή του θα ήταν και πάλι ταξίδι με προορισμό τις Δυτικές Ινδίες μαζί με τον Τζον Χόκινς. Το εγχείρημα, όμως, έμελλε να είναι καταστροφικό, αφού οι Ισπανοί ήταν αυτή τη φορά προετοιμασμένοι. Και οι δύο ναυτικοί έχασαν τη ζωή τους στις αρχές του 1596, και τα σώματά τους ρίχτηκαν στη θάλασσα.
Παρά το άδοξο τέλος της ζωής του, ο επιτυχής περίπλους της Γης από τον Ντρέικ είχε σημαντική επίδραση και επιπτώσεις σε βάθος χρόνου. Οι προσωπικές ιστορίες των ναυτικών που επέζησαν από τα αχαρτογράφητα και επικίνδυνα νερά του άγνωστου κόσμου, καθώς και το δέλεαρ τέτοιων περιπετειών αποτέλεσαν ένα σημαντικό στοιχείο που παρότρυνε πολλούς ώστε να εξερευνηθούν οι δυνατότητες ανάπτυξης του εμπορίου στην Ανατολή κατά τα τέλη του 16ου αιώνα. Ο Τόμας Κάβεντις, για παράδειγμα, επηρεασμένος άμεσα από τον Ντρέικ, ξεκίνησε τη δική του απόπειρα το 1586, την οποία ολοκλήρωσε επιτυχώς, δύο χρόνια αργότερα. Στην πραγματικότητα, χάρη στον Φράνσις Ντρέικ, εγκαινιάστηκε μια περίοδος βρετανικής θαλάσσιας και αποικιακής κυριαρχίας που διατηρήθηκε μέχρι και τον 20ό αιώνα.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
