Το ημερολόγιο έγραφε 31 Ιανουαρίου 1747 όταν άρχισε να λειτουργεί το Lock Hospital στο Λονδίνο, ένα νοσοκομείο για τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα (ή αφροδίσια) νοσήματα. Στην πραγματικότητα ήταν το πρώτο από μια σειρά εξειδικευμένων νοσοκομείων, τα οποία ιδρύθηκαν έχοντας ως βασικό αντικείμενο τη θεραπεία της σύφιλης, σε μια εποχή που η χρήση των λαζαρέτων (λοιμοκαθαρτηρίων ή λεπροκομείων) είχε διακοπεί, καθώς τα κρούσματα λέπρας είχαν μειωθεί.
Μάλιστα, η ονομασία του, η οποία ανάγεται στους Μεσαιωνικούς χρόνους, σχετίζεται με τη λέπρα: λέγεται, συγκεκριμένα, ότι οι νοσηλευτικές δομές που αφορούσαν την αντιμετώπισή της ήταν γνωστές με αυτό το όνομα (νοσοκομεία «Lock») λόγω της μορφής των πληγών των προσβεβλημένων από το βακτήριο ασθενών. Σύμφωνα με μια άλλη άποψη, ο όρος «lock» (κλείδωμα) χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει ένα λεπροκομείο στο οποίο οι ασθενείς απομονώνονταν αυστηρά για να θεραπευτούν.
Μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις νοσοκομείων «Lock» είναι αυτό στο Kingsland, που είχε ιδρυθεί κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ερρίκου Η΄ (β. 1509-1547), αυτό της Kent Street, στο Southwark, καθώς και εκείνο στο Hyde Park Corner. Βεβαίως, το Lock Hospital που ιδρύθηκε το 1747 είχε διαφορετικό αντικείμενο.
Ιδρυτής του νοσοκομείου υπήρξε ο William Bromfeild.
Για την ίδρυσή του εργαζόταν μια φιλανθρωπική οργάνωση ήδη από τον Ιούλιο του 1746. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους αγοράστηκε ένα οίκημα για τον σκοπό αυτό στο Grosvenor Place του Λονδίνου, κοντά στο Hyde Park Corner. Ιδρυτής του νοσοκομείου υπήρξε ο William Bromfeild. Μέσα στον πρώτο χρόνο λειτουργίας του, στις εγκαταστάσεις του έλαβαν περίθαλψη σχεδόν 300 ασθενείς.
Το νοσοκομείο, περίπου έναν αιώνα αργότερα, το 1842, μετακόμισε στο νούμερο 283 της Harrow Road στο Westbourne Grove και μετονομάστηκε σε Female Hospital. Είκοσι χρόνια αργότερα, στο Soho, άνοιξε μια νέα δομή νοσηλείας για άνδρες εξωτερικούς ασθενείς, η οποία αργότερα επεκτάθηκε, ως αποτέλεσμα του νόμου περί μεταδοτικών ασθενειών του 1864.
Σαράντα χρόνια μετά, δημιουργήθηκε το Lock Asylum για την υποδοχή των «ασθενών γυναικών που μετανοούσαν».
Σαράντα χρόνια μετά το άνοιγμα του Lock Hospital δημιουργήθηκε το Lock Asylum για την υποδοχή των «ασθενών γυναικών που μετανοούσαν» – ως ένα καταφύγιο, στην πραγματικότητα, για τις γυναίκες που είχαν νοσηλευτεί στο Lock Hospital. Το άσυλο άρχισε να λειτουργεί από το 1792.
Καθώς ένα από τα ζητούμενα των ιδρυτών του ήταν το συγκεκριμένο άσυλο να βρίσκεται κοντά στο παρεκκλήσι στην πλατεία Grosvenor, ώστε να είναι δυνατή η παροχή καθοδήγησης και υποστήριξης στις «ξεπεσμένες γυναίκες», το άσυλο συστεγάστηκε από το 1849 με το νοσοκομείο στη Harrow Road.
Τα χρόνια που ακολούθησαν άνοιξαν στο νοσοκομείο πρώτα μια μαιευτική μονάδα (1917), και στη συνέχεια μια οφθαλμολογική και μια ουρογεννητική.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
