Η πολιορκία του Κιέβου από τους Μογγόλους ολοκληρώθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1240 με νίκη τους και αποτέλεσε ένα βαρύ ηθικό και στρατιωτικό πλήγμα για το πριγκιπάτο της Γαλικίας-Βολινίας, το οποίο υποτάχθηκε στη μογγολική κυριαρχία. Παράλληλα, η νίκη επέτρεψε στον Μπατού Χαν να προχωρήσει περαιτέρω δυτικά στην Κεντρική Ευρώπη.
Η πρώτη επέκταση των Μογγόλων υπό τον Μπατού Χαν είχε ήδη ξεκινήσει τρία χρόνια νωρίτερα, με την εισβολή τους στο πριγκιπάτο του Ριαζάν, στη βορειοανατολική Ρωσία. Στη συνέχεια, το 1238, οι Μογγόλοι προχώρησαν νοτιοδυτικά, καταστρέφοντας τις πόλεις Βλαντιμίρ και Κοζέλσκ. Το βλέμμα τους, όμως, παρέμενε στραμμένο στο Κίεβο. Μάλιστα, έστειλαν στην πόλη ειδικούς απεσταλμένους για να ζητήσουν υποταγή, οι οποίοι όμως εκτελέστηκαν από τον Μέγα Πρίγκιπα Μιχαήλ του Τσερνίγοφ. Η αντίδραση υπήρξε άμεση και ο Μιχαήλ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τελικά το Κίεβο και να καταφύγει στην Ουγγαρία. Η φυγή οδήγησε σε διαμάχες για τη διεκδίκηση της θέσης του από άλλους πρίγκιπες κοντινών περιοχών.
Στα τέλη του Νοεμβρίου του 1240, το σύνολο του μογγολικού στρατού είχε στρατοπεδεύσει έξω από τα τείχη της πόλης.
Τον Νοέμβριο του 1240, ο στρατός του Μπατού Χαν υπό τη διοίκηση του στρατηγού Σουμπουτάι πλησίασε στην πόλη του Κιέβου. Η πόλη τότε βρισκόταν υπό την κυριαρχία του πριγκιπάτου της Γαλικίας-Βολινίας (επίσης γνωστής ως Ρουθηνίας) και είχε ως διοικητή τον Βοεβόδα Ντμίτρο. Ο ξάδελφος του Μπατού Χαν, επικεφαλής της εμπροσθοφυλακής των Μογγόλων, ο οποίος είχε φτάσει νωρίτερα, μαγεμένος από τη μεγαλοπρέπεια της πόλης, υπήρξε ένας από τους απεσταλμένους που προσέφερε συγκεκριμένους όρους παράδοσης. Οταν και αυτοί οι απεσταλμένοι εκτελέστηκαν, οι Μογγόλοι αποφάσισαν να προχωρήσουν σε άμεση επίθεση. Στα τέλη του μήνα, το σύνολο του μογγολικού στρατού είχε στρατοπεδεύσει έξω από τα τείχη της πόλης.
Η πολιορκία του Κιέβου διήρκεσε μόλις εννέα ημέρες, από 28 Νοεμβρίου έως 6 Δεκεμβρίου 1240. Στις 28 Νοεμβρίου, οι Μογγόλοι έστησαν καταπέλτες κοντά σε μία από τις τρεις πύλες της παλιάς πόλης, όπου η δενδροκάλυψη εκτεινόταν σχεδόν μέχρι τα τείχη, καταφέρνοντας διαρκή πλήγματα επί αρκετές ημέρες. Τελικά, τα τείχη παραβιάστηκαν και ακολούθησε μάχη σώμα με σώμα στους δρόμους, με τους υπερασπιστές της πόλης σταδιακά να υποχωρούν στα κεντρικά σημεία του Κιέβου. Στις 6 Δεκεμβρίου, οι Μογγόλοι εξαπέλυσαν την τελική τους επίθεση και κατάφεραν να γίνουν κύριοι της πόλης. Ακολούθησαν λεηλασίες, ενώ το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού σφαγιάστηκε. Χαρακτηριστικό είναι ότι από τις 50.000 κατοίκους επέζησαν μόνο 2.000. Το μεγαλύτερο μέρος της πόλης κάηκε και μόνον έξι από τα 40 μεγάλα κτίρια παρέμειναν όρθια.
Η προέλαση προς τα δυτικά σταμάτησε τον Σεπτέμβριο του 1242.
Υστερα από αυτή τη σημαντική νίκη, οι Μογγόλοι ανάγκασαν τόσο τη Γαλικία όσο και τη Βολινία να υποταχθούν στην κυριαρχία τους, ενώ άνοιξε ο δρόμος για την προώθησή τους προς την Πολωνία και την Ουγγαρία. Η προέλαση προς τα δυτικά σταμάτησε τον Σεπτέμβριο του 1242, όταν ο Μπατού Χαν, ύστερα από τον θάνατο του Ογκεντέι Χαν, έπρεπε να παρευρεθεί στην εκλογή του διαδόχου – θέση που τελικά κατέλαβε ο ίδιος.
Ωστόσο, είχε γίνει πλέον σαφές ότι την κυριαρχία σε όλες αυτές τις περιοχές είχαν οι Μογγόλοι. Απόδειξη τούτου αποτελεί το ταξίδι όλων των μεγάλων βασιλευόντων πριγκίπων της Ρωσίας στο Σαράι, πρωτεύουσα του νεοσύστατου κράτους της Χρυσής Ορδής του Μπατού Χαν, για να υποδηλώσουν επίσημα ότι υπάγονται σε αυτόν, και, με αυτόν τον τρόπο, να διασφαλίσουν τις θέσεις τους.
Επιμέλεια στήλης: Μυρτώ Κατσίγερα, Βασίλης Μηνακάκης, Αντιγόνη-Δέσποινα Ποιμενίδου, Αθανάσιος Συροπλάκης
