Ολο και περισσότεροι εκπρόσωποι της γενιάς Ζ (Gen Z), που είναι γεννημένοι από το 1997 έως το 2012, τοποθετούνται σε θέσεις ευθύνης στη δουλειά, όπως διευθυντές που έχουν στην επίβλεψή τους έναν αριθμό υφιστάμενων.
Οι Gen Zers, οι μεγαλύτεροι εκ των οποίων γίνονται 28 ετών φέτος, αποτελούν πλέον ένα στα δέκα στελέχη διοίκησης και θα ξεπεράσουν το ποσοστό των Baby Boomer μάνατζερ μέχρι το επόμενο έτος, σύμφωνα με νέα έρευνα της Glassdoor.
Πολλοί από αυτούς, μόλις αναλάβουν τον ρόλο του «αφεντικού», αλλάζουν τον τρόπο εργασίας, δίνοντας προτεραιότητα στην ευελιξία και την ευημερία.
Η γενιά Z μπαίνει στη διοίκηση παρά το στερεότυπο του «συνειδητού un-bossing».
Τα αφεντικά – εικοσάρηδες κερδίζουν έδαφος, την ίδια στιγμή που η γενιά τους φέρεται να πρωταγωνιστεί σε τάσεις όπως το «συνειδητό un-bossing» ή η ιδέα ότι οι νέοι δεν θέλουν να αναλάβουν την ευθύνη της διοίκησης της δικής τους ομάδας.
Τα δεδομένα δεν υποστηρίζουν αυτόν τον ισχυρισμό, όπως αναφέρουν εκπρόσωποι της γενιάς αυτής στο CNBC. Στην πράξη, οι Gen Zers ενδιαφέρονται και αναλαμβάνουν διευθυντικούς ρόλους σε παρόμοια ποσοστά με τους προκατόχους της γενιάς τους.
Παράλληλα, στοχεύουν στην επαγγελματική και οικονομική τους ανέλιξη. Η συνειδητή τάση της απομάκρυνσης από θέσεις ευθύνης αποδίδεται στην απογοήτευση που έχουν ορισμένοι εργαζόμενοι, οι οποίοι αισθάνονται ότι δεν λαμβάνουν την αναγνώριση ή την αμοιβή που συνεπάγεται η ανάληψη πρόσθετων ευθυνών. Το γεγονός ότι είναι νέοι δίνει τη δυνατότητα στα στελέχη της Gen Z να δώσουν το παράδειγμα του επιπέδου ευελιξίας που θέλουν να έχουν ως εργαζόμενοι.
Οπως υποστηρίζει η γενιά αυτή, η ευελιξία έρχεται με την ανοιχτή επικοινωνία και την εμπιστοσύνη ότι η δουλειά θα γίνει όπου και αν βρίσκεται ο εργαζόμενος.
Πολλοί εργαζόμενοι πιστεύουν ότι η νεότερη γενιά θα δώσει μεγαλύτερη έμφαση στην ευελιξία και την ευημερία στον εργασιακό χώρο, ιδίως καθώς θα αποκτούν ηγετική εμπειρία, σύμφωνα με έρευνες της Glassdoor.
Σε παγκόσμιες κρίσεις όπως η πανδημία και η ενσωμάτωση της τεχνητής νοημοσύνης στον εργασιακό χώρο, πολλοί ειδικοί σε θέματα επιχειρήσεων έχουν αναδείξει τη συναισθηματική νοημοσύνη και την ενσυναίσθηση ως κρίσιμες ηγετικές δεξιότητες για το μέλλον της εργασίας.
Ως εκ τούτου, ο τρόπος με τον οποίο εκπαιδεύονταν οι μάνατζερ στο παρελθόν μπορεί να μην είναι τόσο σχετικός με το τι θέλουν οι εργαζόμενοι στο μέλλον, και αυτό θα είναι μια πρόκληση που οι εργοδότες και οι μάνατζερ της γενιάς Z θα πρέπει να διαχειριστούν.
