Μεγαλύτερη ευελιξία στη διαχείριση του χρόνου εργασίας σε ημερήσια, εβδομαδιαία ή ακόμη και ετήσια βάση, εφόσον υπάρχει ατομική συμφωνία μεταξύ εργοδότη και εργαζομένου, με νόμιμη απασχόληση έως και 13 ώρες την ημέρα σε έναν εργοδότη, τετραήμερη 10ωρη εργασία σε ετήσια βάση ή υπερωριακή απασχόληση σε τριήμερη εκ περιτροπής εργασία, είναι κάποιες από τις βασικές διατάξεις του εργασιακού σχεδίου νόμου που εγκρίθηκε χθες από το υπουργικό συμβούλιο.
Εξειδικεύοντας τους κεντρικούς άξονες του νομοσχεδίου, η υπουργός Εργασίας Νίκη Κεραμέως επεσήμανε πως στόχος του είναι ο εκσυγχρονισμός του εργασιακού πλαισίου, η απλοποίηση των διαδικασιών, η μείωση της γραφειοκρατίας, η στήριξη των εργαζομένων μέσω της θωράκισης των δικαιωμάτων τους, η ενίσχυση της εργασιακής τους ασφάλειας, αλλά και η διευκόλυνση των επιχειρήσεων, καθώς και η διαμόρφωση ενός διαφανούς και σύγχρονου εργασιακού περιβάλλοντος.
Οι άξονες του νομοσχεδίου, που τις επόμενες εβδομάδες θα δοθεί σε δημόσια διαβούλευση και θα πάρει τον δρόμο προς τη Βουλή, πιθανότατα εντός του φθινοπώρου, αφορούν το ατομικό εργατικό δίκαιο και είναι οι εξής:
Εκσυγχρονισμός διατάξεων
Ενας εργαζόμενος δύναται να εργάζεται σήμερα σε δύο ή περισσότερους εργοδότες έως 13 ώρες ημερησίως υπό προϋποθέσεις. Η δυνατότητα αυτή επεκτείνεται και σε εργαζομένους που απασχολούνται σε έναν εργοδότη, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται πιστά τα όρια ανάπαυσης (11 ώρες συνεχόμενες) και μέγιστου ορίου εβδομαδιαίων ωρών εργασίας, καθώς (έως 48 ώρες) και η καταβολή των νόμιμων προσαυξήσεων από υπερωρίες (20% στην υπερεργασία και 40% στις τέσσερις υπερωρίες που επιτρέπονται την ημέρα).
Δίνεται η δυνατότητα υπερωρίας και στην εκ περιτροπής εργασία, με τις νόμιμες προσαυξήσεις να ανέρχονται στο 40%.
Ενίσχυση εργαζομένων
Δίνεται η δυνατότητα για εφαρμογή τετραήμερης εργασίας όλο τον χρόνο (αντί για μόνο ένα εξάμηνο), στο πλαίσιο της διευθέτησης του χρόνου εργασίας. Eνας εργαζόμενος θα μπορεί για όλο τον χρόνο να δουλεύει τέσσερις ημέρες την εβδομάδα, επί 10 ώρες την ημέρα, αντί για 8 ώρες επί 5 ημέρες.
Η μείωση αποδοχών, αμέσως μετά την εφαρμογή της ψηφιακής κάρτας εργασίας, θεωρείται μονομερής βλαπτική μεταβολή.
Επεκτείνεται το επίδομα κυοφορίας – λοχείας και σε περιπτώσεις ασφάλισης – απασχόλησης σε πάνω από ένα ταμείο – εργοδότη.
Το επίδομα γονικής άδειας κατοχυρώνεται ως αφορολόγητο, ανεκχώρητο και ακατάσχετο.
Προβλέπεται μεγαλύτερη ελευθερία για τον εργαζόμενο στη δυνατότητα κατανομής της ετήσιας άδειας αναψυχής, σε συνεννόηση με τον εργοδότη. Ο εργαζόμενος θα μπορεί να ζητεί άδεια ακόμη και τρεις ή τέσσερις φορές τον χρόνο, υπό την προϋπόθεση ότι κάθε φορά η άδεια θα αφορά τουλάχιστον πέντε ημέρες συνεχόμενες. Δεν αλλάζει βέβαια η πρόβλεψη ότι ο εργοδότης μπορεί να αρνηθεί, επικαλούμενος αυξημένες ανάγκες της επιχείρησης κατά το συγκεκριμένο διάστημα, κάτι που ισχύει και σήμερα.
Εύκολες προσλήψεις
Προβλέπεται η ολοκλήρωση της αναγγελίας πρόσληψης με ένα έγγραφο, αντί για τέσσερα που ισχύουν σήμερα.
Δημιουργείται ένα συγκεντρωτικό ψηφιακό αρχείο για τον εργαζόμενο.
Ενεργοποιείται εφαρμογή για τα κινητά εργοδοτών, αντίστοιχη της εφαρμογής myErgani.
Δίνεται η δυνατότητα ταχείας πρόσληψης για επείγουσες ανάγκες μιας επιχείρησης μέσω εφαρμογής στο κινητό για εργασία έως δύο ημερών.
Μείωση γραφειοκρατίας
Καταργούνται έντυπα που περιέχουν πληροφορίες οι οποίες υποβάλλονται ήδη στο πληροφοριακό σύστημα «Εργάνη ΙΙ», όπως π.χ. βιβλίο αδειών, ετήσιος πίνακας αδειών, ετήσιος πίνακας προσωπικού.
Καταργείται η υποχρέωση να τηρεί ο εργοδότης σε έντυπη μορφή έγγραφα που τηρούνται ηλεκτρονικά.
Διευθετούνται πρακτικά ζητήματα της ψηφιακής κάρτας εργασίας.
Υγεία και ασφάλεια
Καθίσταται υποχρεωτική η παρουσία συντονιστών υγείας και ασφαλείας σε τεχνικά έργα, ανάλογα με το μέγεθός τους, για την πρόληψη εργατικών ατυχημάτων.
Μειώνεται από 50 σε 20 το όριο εργαζομένων κάτω από το οποίο ο εργοδότης μπορεί να ασκεί καθήκοντα τεχνικού ασφαλείας ο ίδιος.
Δίνεται έμφαση στην παροχή μαθημάτων πρώτων βοηθειών (ΚΑΡΠΑ, Heimlich) από την επιχείρηση προς τους εργαζομένους.
Επικαιροποιείται η κατάταξη επιχειρήσεων σε κατηγορίες επικινδυνότητας, όπως και οι ειδικότητες των τεχνικών ασφαλείας (οι οποίες παρέμεναν αμετάβλητες στον νόμο από τη δεκαετία του 1980).
