Η Γιούκι Γουατανάμπε συνήθιζε να περνάει 12 ώρες κάθε μέρα δουλεύοντας στο γραφείο. Στη χώρα του «karoshi», δηλαδή του θανάτου από υπερβολική εργασία, αυτό δεν ήταν και τίποτα σπουδαίο. Ο τυπικός εργαζόμενος αναμένεται να δουλεύει από τις 9 το πρωί έως τις 9 το βράδυ τουλάχιστον.
Η 24χρονη Γιαπωνέζα κάποιες φορές έμενε στο γραφείο έως τις 11 το βράδυ. Και οι απαιτήσεις της δουλειάς της ήταν τόσο έντονες ώστε άρχισε να αναπτύσσει προβλήματα υγείας. Τα πόδια της έτρεμαν και το στομάχι της πονούσε.
Η Γουατανάμπε ήξερε ότι έπρεπε να παραιτηθεί, αλλά στη διαβόητη εργασιακή κουλτούρα της Ιαπωνίας κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο. Το να ζητάς να φύγεις από το γραφείο στην ώρα σου ή να πάρεις λίγη άδεια μπορεί να είναι αρκετά δύσκολο. Ακόμη πιο δύσκολο είναι να υποβάλεις την παραίτησή σου, αφού αυτό θεωρείται η απόλυτη μορφή ασέβειας στην Ιαπωνία, όπου οι εργαζόμενοι παραδοσιακά παραμένουν στον ίδιο εργοδότη για δεκαετίες, αν όχι για μια ζωή.
Στις πιο ακραίες περιπτώσεις, οι προϊστάμενοι σκίζουν τις επιστολές παραίτησης και παρενοχλούν τους υπαλλήλους για να τους αναγκάσουν να παραμείνουν. «Δεν ήθελα ο εργοδότης μου να αρνηθεί την παραίτησή μου και να με κρατήσει να δουλεύω εκεί για περισσότερο», είπε η Γουατανάμπε στο CNN.
Βρήκε όμως τον τρόπο να δώσει τέλος στο αδιέξοδο. Στράφηκε στη Momuri, μια υπηρεσία παραίτησης που βοηθά τους συνεσταλμένους υπαλλήλους να αφήσουν τα τρομακτικά αφεντικά τους.
Η παραίτηση θεωρείται η απόλυτη μορφή ασέβειας στην Ιαπωνία, όπου οι εργαζόμενοι παραδοσιακά παραμένουν στον ίδιο εργοδότη για δεκαετίες, αν όχι για μια ζωή.
Η υπηρεσία κοστίζει όσο ένα δείπνο σε ακριβό εστιατόριο και έτσι πολλοί Ιάπωνες εργαζόμενοι προσλαμβάνουν αυτές τις εταιρείες για να τους βοηθήσουν να παραιτηθούν χωρίς άγχος.
Η βιομηχανία αυτή υπήρχε πριν από την πανδημία. Ομως, η δημοτικότητά της αυξήθηκε έκτοτε, αφού έπειτα από χρόνια τηλεργασίας, ακόμη και μερικοί από τους πιο πιστούς εργαζομένους της Ιαπωνίας πήραν σοβαρές αποφάσεις για τη δουλειά και τη ζωή τους.
Ο Σιόρι Καβαμάτα, διευθυντής της Momuri, είπε ότι μόνο τον περασμένο χρόνο η εταιρεία έλαβε έως και 11.000 ερωτήματα από πελάτες. Με το όνομά της να σημαίνει «δεν μπορώ να το κάνω άλλο», η Momuri χρεώνει περίπου 150 δολάρια για να βοηθήσει έναν εργαζόμενο να υποβάλει την παραίτησή του, να διαπραγματευτεί με την εταιρεία του και να του συστήσει ένα δικηγόρο εάν προκύψουν νομικές διαφορές.
Οπως λέει ο Καβαμάτα, κάποιοι από τους πελάτες του είχαν προσπαθήσει να παραιτηθούν τρεις φορές, αλλά ο εργοδότης πάντα έσκιζε τις επιστολές τους. Αλλοι αναγκάστηκαν ακόμα και να γονατίσουν στο έδαφος, όμως χωρίς αποτέλεσμα. «Μερικές φορές λαμβάνουμε κλήσεις από ανθρώπους που κλαίνε», λέει ο Καβαμάτα. «Τους λέμε ότι είναι εντάξει και ότι η παραίτηση από τη δουλειά τους είναι εργατικό δικαίωμα».
Μερικοί εργαζόμενοι παραπονιούνται ότι τα αφεντικά τους τούς παρενοχλούν εάν προσπαθήσουν να παραιτηθούν. Κάποιοι εμφανίζονται στο διαμέρισμα του υπαλλήλου και χτυπούν επανειλημμένως το κουδούνι, αρνούμενοι να φύγουν.
Οπως λέει ο Καβαμάτα, οι άνθρωποι που τον προσεγγίζουν συχνά εργάζονται για μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Πιο ψηλά στη λίστα είναι οι επιχειρήσεις στη βιομηχανία τροφίμων και ακολουθούν η υγειονομική περίθαλψη και η πρόνοια.
