Αυτή τη φορά η Ιζαμπέλ Ιπέρ ήταν ευδιάθετη και οι απαντήσεις της πιο «ευρύχωρες». Προχθές, στη συνέντευξη Τύπου, είχε μια αδιόρατη υπερένταση. Αδιόρατη όμως. Το φίλτρο, που διακρίνει κανείς εύκολα ανάμεσα στην ίδια και το κοινό, ήταν αρραγές. Αν και υποστηρίζει πως «η απόσταση μάς επιτρέπει να δούμε πολλά πράγματα». Χθες το πρωί, πάντως, στο μάστερκλας, με συνομιλήτρια τη συγγραφέα Ερση Σωτηροπούλου, το φίλτρο έμοιαζε να έχει παραμεριστεί. Ισως συνέτεινε σε αυτό και το γεγονός ότι γνωρίζονται με την Ελληνίδα λογοτέχνιδα, έχει διαβάσει βιβλία της στα Γαλλικά και της έπλεξε το εγκώμιο (ειδικά για το «Τι μένει από τη νύχτα», που ανασυνθέτει μυθιστορηματικά μία περίοδο της ζωής του Καβάφη). Η Ιπέρ είναι δεινή αναγνώστρια και όπως ομολόγησε, «δεν μπορεί να φανταστεί ζωή χωρίς βιβλία, θέατρο και σινεμά».
Υπερπλήρης η αίθουσα «Τζων Κασσαβέτης» για το μάστερκλας που θα άρχιζε στις 10, ουρές είχαν σχηματιστεί από τις 9 το πρωί για μια θέση. Θέμα, οι διαφορές ανάμεσα στην κινηματογραφική και στη θεατρική ερμηνεία. «Χειρότερο από την έκθεση στο θέατρο είναι να πεθάνεις!…», είπε χαριτολογώντας. «Πρέπει να αγνοεί κανείς την παρουσία του κοινού. Να βρίσκεσαι στη σκηνή μόνος με τον εαυτό σου, να δημιουργείς έναν διαφορετικό κόσμο κάθε φορά».
Ντυμένη και πάλι με σακάκι και παντελόνι, μίνιμαλ, με εξαιρετικά λεπτή και ευκίνητη σιλουέτα, τίποτα δεν την προσδιορίζει ηλικιακά (είναι 72 χρόνων), αλλά και η ίδια αποφεύγει τους προσδιορισμούς μέσα από τους ρόλους. Και πώς θα ήταν δυνατόν. Εχει παίξει σε περίπου 120 ταινίες, χωρίς να υπολογίζουμε τις πολλές θεατρικές εμφανίσεις της σε έργα απαιτητικά και με διαφορετικούς σκηνοθέτες. Ανέφερε η ίδια τον Μπομπ Γουίλσον και τον Ρομέο Καστελούτσι. «Το θέατρο παραμένει ζωντανό όταν κάθε στιγμή το σκοτώνουμε», αποφάνθηκε. «Πρέπει κάθε φορά να σκοτώνουμε τη σύμβαση. Να νιώθουμε ελεύθεροι τόσο στο σινεμά όσο και στο θέατρο. Οταν φτάνω στη σκηνή ή μπροστά από την κάμερα το μόνο που θέλω είναι να νιώθω, όχι να σκέφτομαι. Τη στιγμή της πράξης δεν σκέφτεσαι, δεν υπάρχει χρόνος γι’ αυτό. Αγνοώ τα πάντα, κι αυτό με κάνει διαπερατή. Είμαι βολική για τους σκηνοθέτες, γιατί είμαι πορώδης και διαθέσιμη. Θα πρέπει να έχουμε αυτοπεποίθηση, τυφλή εμπιστοσύνη σε αυτό που κάνουμε».
Από τους κινηματογραφικούς σκηνοθέτες αναφέρθηκε στον Σαμπρόλ και στον Χάνεκε και συνόψισε ότι «δεν υποκρίνεται κάποιους χαρακτήρες». «Υποκρίνομαι καταστάσεις όχι χαρακτήρες».
Η κοινωνικοπολιτική πλευρά της Ιζαμπέλ Ιπέρ διαφαίνεται έμμεσα αλλά με σαφήνεια. Χθες μίλησε για «έναν κόσμο ανισοτήτων που οδηγούν στη βία» και προχθές, σε σχετική ερώτηση για τη Γάζα είπε ότι «ποτέ η κινητοποίηση δεν είναι αρκετή σε σχέση με την οδύνη που υπάρχει σε εμπόλεμες ζώνες».
Χθες ολοκληρώθηκε και το ταξίδι της Ιζαμπέλ Ιπέρ στη Θεσσαλονίκη (επισκέπτεται συχνά την Ελλάδα), ως τιμώμενο πρόσωπο του 66ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου, με την απονομή βραβείου, το βράδυ, από τον δήμο της πόλης για τη συνολική προσφορά της στην 7η Τέχνη. Στη διάρκεια της παραμονής της περπάτησε πολλές ώρες για να δει από κοντά μνημεία και αρχαιολογικούς χώρους, ήταν παρούσα στις περισσότερες από τις προβολές των 15 ταινιών της, τις οποίες είχε η ίδια επιλέξει. Επόμενος σταθμός της η Ταϊβάν. Είχε προηγηθεί το Τόκιο, ενώ μόλις τελείωσε τα γυρίσματα της νέας της ταινίας με σκηνοθέτη τον Ασγκάρ Φαραντί.
