Η Αλεξάνδρα Διονά έμαθε να πλέκει και να κεντάει από μικρή δίπλα στη γιαγιά της. Από το 2018 εργάζεται ως fiber artist («καλλιτέχνης της κλωστής»; – δεκτή κάθε πρόταση για τη μετάφραση), και στο εργαστήρι της στο Χαλάνδρι μαζεύονται κυρίως νέες γυναίκες, οι οποίες κάθε εβδομάδα εξασκούνται σε ασχολίες όπως το κέντημα, το πλέξιμο, το βελονάκι, η ραπτική με ραπτομηχανή κ.ά. (περιοδικό «Κ», 19/4/2025).
Είναι μια εξαιρετική ιδέα, όχι για να φτιάξουμε την προίκα μας, αλλά γιατί υπάρχουν σημαντικά ψυχικά οφέλη από την ενασχόληση. «Το κέντημα και το πλέξιμο είναι ασχολίες εντελώς αντίθετες με τους ρυθμούς της εποχής μας. O,τι βλέπουμε και καταναλώνουμε σήμερα γίνεται γρήγορα. Η ενασχόληση αυτή όμως είναι αργή, δεν μπορείς να την κάνεις σαν μηχανή. Είναι το αντίδοτο στους καιρούς μας. Οι αργές, επαναλαμβανόμενες κινήσεις στο κέντημα κάνουν πάρα πολύ καλό στο νευρικό μας σύστημα, μας χαλαρώνουν. Ο περισσότερος κόσμος ναι μεν έρχεται για τη δημιουργική έκφραση, αλλά θέλει να χαλαρώσει και να αποκτήσει κι ένα χόμπι που θα τον βοηθήσει να μειώσει το άγχος και να περνάει λιγότερο χρόνο στο κινητό. Εχουμε μάθει να εστιάζουμε πολύ στο τι θα παράγουμε. Ασχολίες όπως το κέντημα καλλιεργούν την υπομονή, με την επιβράβευση να βρίσκεται στη διαδικασία της δημιουργίας και όχι μόνο στο τελικό προϊόν», λέει η κ. Διονά. Η χειροτεχνία αποκαλείται, άλλωστε, και «η ευφυΐα των χεριών» – η βαθιά σύνδεση της σκέψης με τη δημιουργική πράξη και την επιμονή.
Eνας λόγος της ανυπομονησίας και της επιθετικότητας που εμφανίζονται όλο και περισσότερο στην κοινωνία, είναι διότι δεν έχουμε εθιστεί στους αργούς ρυθμούς. Ή, μάλλον, έχουμε ξεχάσει την τέχνη της υπομονής, της αργής απόλαυσης.
Τα κινητά τηλέφωνα και η μόνιμη διαδικτυακή μας σύνδεση ενέχονται, και για αυτό το θέμα, σε μεγάλο βαθμό. Ας πούμε, σχεδόν δέκα ώρες το εικοσιτετράωρο είμαστε συνδεδεμένοι με το Διαδίκτυο, και μέσα από αυτό μπορούμε να οργανώσουμε τη δουλειά μας, να συνεννοηθούμε με τους συνεργάτες μας, να κουτσομπολέψουμε με τους φίλους μας, να ενημερωθούμε, μέσα σε δυο-τρία βήματα σε μια πλατφόρμα μπορούμε να παραγγείλουμε, φαγητό, να ψωνίσουμε από το σούπερ μάρκετ. Αμεσα, γρήγορα και (ίσως) αποτελεσματικά. Τα ελέγχουμε όλα, οπότε η οποιαδήποτε αναποδιά μάς ξενερώνει, μας προκαλεί εκνευρισμό και ανυπομονησία, άγχος. Ακόμη και τα «άραξε», «be cool» ηχούν παράδοξα στα αυτιά μας – μια φενάκη.
Μήπως με το ανηλεές τρέξιμο πίσω από τις υποχρεώσεις αναζητούμε το φάρμακο στους δικούς μας ψυχαναγκασμούς, τις φοβίες, τις αδυναμίες, τις ψυχικές ρωγμές; Εντέλει, πρέπει να αφήσουμε το κινητό στην ντουλάπα και να πιάσουμε τη βελόνα.
