Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Βασίλης Μπισμπίκης, εξερχόμενος από τα δικαστήρια, όπου βρέθηκε προ ημερών εμπλεκόμενος με τη Δικαιοσύνη ύστερα από το ατύχημα που προκάλεσε, υπέδειξε στους δημοσιογράφους –στην πλειονότητά τους εργαζόμενοι σε τηλεοπτικά κανάλια– «με τον ίδιο ζήλο να ασχοληθούν με τον πολιτισμό και το θέατρο». Υπενθυμίζεται ότι ο καλλιτέχνης το ξημέρωμα του προηγούμενου Σαββάτου προσέκρουσε –«πήρε σβάρνα» δηλαδή– με το αγροτικό του σε περίπου δέκα σταθμευμένα αμάξια σε προάστιο της Αθήνας.
Κακώς η δήλωση του κ. Μπισμπίκη προκάλεσε την αγανάκτηση μερίδας των δημοσιογράφων. Ο κ. Μπισμπίκης ορθώς τους έκανε την υπόδειξη. Βέβαια, εκτιμώ ότι οι δημοσιογράφοι θα έπρεπε να ρωτήσουν τον καλλιτέχνη πώς τον νοεί τον πολιτισμό.
Ολη την περασμένη εβδομάδα τα περισσότερα ιδιωτικά κανάλια –και στις πρωινές και μεσημβρινές εκπομπές τους– αφιέρωσαν ώρες για να σχολιάσουν το ατύχημα, τη στάση του κ. Μπισμπίκη, πώς διασκέδαζε το βράδυ πριν από το ατύχημα, πώς αντέδρασαν τα μέλη της παρέας του. Το ίδιο έγινε ακόμη και στα δελτία ειδήσεων, αυτή τη φορά με την «αμφίεση» του ψυχρού ρεπορτάζ που καταγράφει τα γεγονότα, παρουσιάζει αποκλειστικά(;) και αναδεικνύει «αλήθειες και ψέματα»!
Προφανώς το κάνουν διότι ο κ. Μπισμπίκης είναι γνωστός. Οχι τόσο για τα επιτεύγματά του στο θέατρο – μία καλή παράσταση σκηνοθέτησε και κατόπιν ακολούθησαν παραστάσεις που κινήθηκαν στα όρια της «πρόκλησης για την πρόσκληση» και της θεατρικής μπαναλιτέ. Ξεχάστηκαν γρήγορα.
Από τη μια, το ασήμαντο αποκτά υπόσταση μόνον επειδή προκαλεί θόρυβο. Από την άλλη, οι κυνηγοί της τηλεθέασης βρίσκουν το επόμενο θέμα τους.
Στο κοινό ο Βασίλης ο Μπισμπίκης είναι γνωστός από τις τηλεοπτικές σειρές στις οποίες έχει παίξει, συνήθως σε ρόλους ματσό άνδρα που κρύβει μέσα του ένα τρυφερό παιδί. Πόσα στερεότυπα σε μια ολιγόχρονη καριέρα. Το κερασάκι, που ανεβάζει την αδρεναλίνη του κοινού και κατά συνέπεια των τηλεοπτικών καναλιών, είναι η σχέση του κ. Μπισμπίκη με την τραγουδίστρια Δέσποινα Βανδή.
Τα κανάλια, όπως είπε ο συνάδελφος Μάκης Προβατάς, «εκπαιδεύουν το κοινό στο ασήμαντο ως σημαντικό, στους ασήμαντους ως σημαντικούς». Το εξοικειώνουν με λούμπεν καρικατούρες της ζωής, με όσα παράδοξα μπορούν να προκαλέσουν το ενδιαφέρον, ανεβάζοντας την τηλεθέαση ή τα ιντερνετικά κλικαρίσματα.
Περιττή ηθικολογία· δεν υπάρχει ηθικό δίδαγμα σε αυτή την υπόθεση. Αντιθέτως, υπερχειλίζει η υποκρισία, αφού όλοι παίζουν τον ρόλο τους. Από τη μια, το ασήμαντο αποκτά υπόσταση μόνον επειδή προκαλεί θόρυβο. Από την άλλη, οι κυνηγοί της τηλεθέασης βρίσκουν το επόμενο θέμα τους προς βορά.
Τόσοι είναι ή με αυτό βολεύτηκαν και επιπλέουν, το γνωρίζουν και οι ίδιοι.
