Εφυγε χθες από τη ζωή σε ηλικία 57 ετών ο Δημήτρης Ημελλος, έπειτα από σκληρή μάχη με τον καρκίνο. Αν και η ασθένεια τον ταλαιπώρησε για αρκετό καιρό, εκείνος συνέχισε να εργάζεται, απολαμβάνοντας μάλιστα την πιο δημοφιλή περίοδο της καριέρας του, κυρίως χάρη στον πρωταγωνιστικό ρόλο στον τηλεοπτικό «Σασμό», που ολοκληρώθηκε το περασμένο καλοκαίρι. Εκεί ο Ημελλος υποδύθηκε έναν αστυνομικό διοικητή, επιφορτισμένο με τη διαλεύκανση των (άφθονων) εγκλημάτων που συντελούνταν στη σειρά. Παρότι Ναξιώτης από το Φιλώτι και την Απείρανθο, μιμήθηκε επιτυχημένα την κρητική προφορά του χαρακτήρα του, τον οποίο μάλιστα επένδυσε με ασυνήθιστη, για τα τηλεοπτικά δεδομένα, έλλειψη μελοδραματισμού.
Αυτή την ερμηνευτική «ησυχία» την είδαμε σε πρώτο πλάνο και στον «Ράφτη» (2020) της Σόνιας Λίζα Κέντερμαν, την προτελευταία του δουλειά στον κινηματογράφο – η τελευταία ήταν στη «Φόνισσα» της Εύας Νάθενα. Στο σινεμά βέβαια έχει κι άλλες παρουσίες, τόσο σε δραματικούς όσο και σε κωμικούς ρόλους: ρέμπελος σύζυγος στο «Η δουλειά της» του Νίκου Λαμπότ, γιατρός έτοιμος να τα βροντήξει στο «Απ’ τα κόκαλα βγαλμένα» του Σωτήρη Γκορίτσα, επίδοξος ληστής τραπεζών στο «Bank Bang» του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου, μέλος ενός σχεδόν δυστοπικού αθηναϊκού χάους στο «Delivery» του Νίκου Παναγιωτόπουλου. Ιδιαίτερα οι κωμικές ερμηνείες του φανερώνουν έναν ηθοποιό με σπουδαίο ερμηνευτικό «χρονισμό» και αυτοσχεδιαστικό ταλέντο. Ο Δημήτρης Ημελλος όμως ήταν κυρίως καλλιτέχνης της δουλειάς και της αφοσίωσης, στοιχεία που κατέθεσε πάνω από όλα στη θεατρική σκηνή. Αυτά εκτίμησε σίγουρα ο Στάθης Λιβαθινός, ο οποίος τον παρακίνησε να σπουδάσει στη Θεατρική Ακαδημία της Μόσχας τη δεκαετία του 1990 και αργότερα του έδωσε τον ρόλο του Μοταμόρ στη «Φρεναπάτη» του Τόνι Κούσνερ. Ο Ημελλος κέρδισε το βραβείο «Δημήτρης Χορν» για την ερμηνεία του και οι δυο τους συνεργάστηκαν ξανά και ξανά, συνυπάρχοντας (2001-2007) και στην Πειραματική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Το κοινό αγάπησε την ερμηνεία του ως Μολιέρος στο ομώνυμο έργο του Μπουλγκάκοφ, ενώ πάνω στο θεατρικό πάλκο συνεργάστηκε με σχεδόν όλους τους κορυφαίους Ελληνες σκηνοθέτες –και κάποιους ξένους σαν τον Τσέζαρις Γκραουζίνις– ερμηνεύοντας από αρχαίους τραγικούς και Σαίξπηρ μέχρι Τσέχοφ και Χάρολντ Πίντερ.
