Επέστρεψαν σώοι κι αβλαβείς οι Ελληνες που βγήκαν στ’ ανοιχτά με προορισμό τη Γάζα. Δεν υπάρχει εχέφρων άνθρωπος που να ευχήθηκε το αντίθετο. Το ζητούμενο όμως ήταν να επιστρέψουν σοφότεροι και σοβαρότεροι. Το βίντεο της Πέτης Πέρκα, με το οποίο η βουλευτής μάς ενημερώνει πως απήχθη από τις ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ, τραβήχτηκε προτού η πολιτικός μπαρκάρει με τους «αντισιωνιστές» συντρόφους της για το μεγάλο ανθρωπιστικό τους ταξίδι. Το πλήρωμα γνώριζε πού έμπλεκε. Ισως και να έμπλεξε επειδή γνώριζε: ότι δεν θα έφτανε ποτέ στη Γάζα· ότι, ακόμη κι αν έφτανε, δεν θα είχε πολλά να προσφέρει στα δυστυχή θύματα του πολέμου (ο δυτικός ναρκισσισμός δεν τρώγεται)· ότι η «κακιά» Ελλάδα θα καλείτο να βγάλει το φίδι από την τρύπα, ώστε ο ακτιβιστικός τουρισμός να λάβει ευτυχές τέλος, χωρίς κόστος για τους τουρίστες. Ας ελπίσουμε οι ενδιαφερόμενοι, εκτός από τα παραπάνω, να γνωρίζουν πια και τα όρια της αυτογελοιοποίησής τους.
Ανόρθωση προφίλ
Διανύουμε μια εποχή όπου το να καλλωπίζεις το προφίλ σου στις πλάτες εκείνων που υποφέρουν περνιέται για καλοσύνη και θεωρείται απολύτως λογικό. Οσο μεγαλύτερη η δυστυχία, τόσο περισσότερες οι πιθανότητες εξωραϊσμού του προφίλ. Αρνούμενος να δεχτεί το πλήγμα που υπέστη η φήμη του από το τροχαίο ατύχημα που προκάλεσε και, κυρίως, από την άθλια διαχείριση που του επιφύλαξε, ο ηθοποιός Βασίλης Μπισμπίκης έσπευσε να επισκεφθεί τον Πάνο Ρούτσι στο Σύνταγμα. Σκέφτηκε πως, αν τον δουν δίπλα στον χαροκαμένο κι αυτοθυσιαζόμενο πατέρα, τα πλήθη θα τον συμπαθήσουν ξανά. Για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, μάλιστα, ο ηθοποιός δήλωσε ότι ο απεργός πείνας ήθελε να τον δει! Η διάψευση που ήρθε από τη σύζυγο του Πάνου Ρούτσι την επόμενη μέρα ήταν ταυτόχρονα διαφωτιστική και περιττή.
Τεχνητή καλοσύνη
Γιατί να πράξει διαφορετικά όμως ένας ηθοποιός που, εξ ιδιότητας, αποζητά το χειροκρότημα, την ώρα που το ίδιο κάνουν οι έχοντες την υποχρέωση να αντιστέκονται στον λαϊκισμό; Νίκος Δένδιας και Δημήτρης Αβραμόπουλος τάχθηκαν υπέρ του αιτήματος Ρούτσι για την εκταφή του γιου του, λες και οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης τίθενται προς πολιτική συζήτηση· λες και το αίτημα δεν έχει εγκριθεί ήδη! Το σημαντικότερο στοιχείο της επίδειξης τεχνητής καλοσύνης, βέβαια, είναι ό,τι επιμελώς παραγνωρίζει: πως το δικαίωμα στην εκταφή δεν αμφισβητήθηκε ποτέ από κανέναν. Το ερώτημα είναι αν και κατά πόσο οι πληροφορίες που θα προκύψουν από αυτήν εξυπηρετούν τη δίκη.
Ομορφες θάλασσες
Οποιος μιλάει για όσα δεν τον αφορούν, ας φροντίσει τουλάχιστον να πει αρκετά για τα ζητήματα εκείνα που εμπίπτουν στη σφαίρα του άμεσου ενδιαφέροντός του. Τι νόημα είχαν οι αερολογίες Τσίπρα στη Σορβόννη για τις ευρωπαϊκές ηγεσίες, το ΝΑΤΟ και άλλα θέματα που αγνοεί, εφόσον λίγες μέρες αργότερα ο πρώην πρωθυπουργός σκόπευε να παραιτηθεί από βουλευτής, χωρίς να δώσει καμία σαφή εξήγηση; Πώς γίνεται να έχει ο Αλέξης Τσίπρας τόσα να πει για υποθέσεις άλλων, αλλά για τη δική του υπόθεση να έχει να προσφέρει μόνο λυρικά σχήματα για όμορφες θάλασσες;
Ξύλο και προσχήματα
Κάποιοι άλλοι έχουν καταλάβει ότι δεν έχουν μέλλον, γι’ αυτό κι έχουν αποβάλει κάθε πρόσχημα. To «Εάν ξαναγελάσεις την ώρα που μιλάω, θα σου σπάσω τα μούτρα!», που φέρεται αν απηύθυνε η ανεξάρτητη βουλευτής Ραλλία Χρηστίδου στον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστα Μπάρκα, μοιάζει με επίθεση, αλλά στην πραγματικότητα συνιστά συνθηκολόγηση. Συνθηκολόγηση της τραγουδίστριας-πολιτικού με τις δυσοίωνες πιθανότητες: το κόμμα Κασσελάκη δεν φαίνεται να τσουλάει και η πολιτική ούτε καταξίωσε τη βουλευτή ούτε θα την καταξιώσει. Γιατί να μείνει κι άλλο κρυφός ο χαρακτήρας της;
