Αφού του επιδαψίλευσε αχρείαστες κολακείες για το αθλητικό του ταλέντο, ο Ντόναλντ Τραμπ αναρωτήθηκε δημοσίως αν ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι πιο Ελληνας από εκείνον. Η ρατσιστική εξυπνάδα για την περιεκτικότητα του αθλητή σε ελληνικότητα κανονικά δεν επιδέχεται σοβαρή απάντηση: όποιος ψάχνει την εθνικότητα σε φυλετικές θεωρίες και φαντασιώσεις αιματολογικής καθαρότητας θα έπρεπε να συνομιλεί μόνο με τον εαυτό του. Σ’ αυτή την περίπτωση όμως μπορεί να δοθεί μια απάντηση. Αν θέλουμε όντως να αποφανθούμε σχετικά με το ποιος από τους δύο είναι «πιο Ελληνας», πρέπει να ορίσουμε ένα σημείο αναφοράς. Ποιο είναι το πρότυπο της ελληνικότητας; Αν καταλήξουμε στον μέσο ρατσιστή νεοέλληνα που στηρίζει τον Αμερικανό υποψήφιο πρόεδρο, τότε ναι, η ομοιότητα είναι προφανής και η ελληνικότητα του Τραμπ υπέρτερη της ελληνικότητας του Γιάννη.
Βραχυκύκλωμα
Είναι πολύπλοκα τα ταυτοτικά ζητήματα. Η εκλογή της Κέμι Μπάντενοχ στην ηγεσία των Συντηρητικών στο Ηνωμένο Βασίλειο θα μπορούσε να προκαλέσει μεγάλη σύγχυση σε όποιον δεν είναι εξοικειωμένος με την πολυπλοκότητα αυτή. Η καταγωγή της πολιτικού από τη Νιγηρία και το σκούρο χρώμα του δέρματός της δεν επηρέασαν με τον αναμενόμενο τρόπο τις απόψεις της για τη βρετανική κοινωνία και το βρετανικό έθνος. Οποιος επιχειρήσει να προσδιορίσει την Μπάντενοχ με την προβλέψιμη μεθοδολογία που χρησιμοποίησε ο Τραμπ για να προσδιορίσει τον Αντετοκούνμπο, θα κερδίσει βέβαια εύκολες επιδοκιμασίες, αλλά θα χάσει τη μεγάλη εικόνα.
Αυτό που κάνουν οι βόμβες
Στους Αμπελοκήπους η μεγάλη εικόνα δεν θα μπορούσε να γίνει πιο σαφής. Οι βόμβες ενίοτε εκρήγνυνται· οι γιάφκες κάπου κάπου αποκαλύπτονται· τα σχέδια για την καταστροφή των άλλων μερικές φορές εξελίσσονται σε σχέδια αυτοκαταστροφής. Ο θάνατος του 36χρονου και ο σοβαρός τραυματισμός της 33χρονης δεν έχουν τίποτα αξιογέλαστο. Μόνο ερωτήματα εγείρουν για την ικανότητα του κράτους να προλαμβάνει τον επιβεβαιωμένο κίνδυνο: οι εμπλεκόμενοι στην ιστορία φαίνεται πως είναι «γνώριμοι των Αρχών»· τι νόημα έχει αυτή η γνωριμία όταν αφήνει τον δρόμο ανοιχτό για μια τέτοια κατάληξη (που, ασφαλώς, θα μπορούσε να είναι ακόμα χειρότερη, αν δεν είχε προηγηθεί το σφάλμα του ερασιτεχνισμού);
Αληθινή επανάσταση
Ο εκρηκτικός μηχανισμός που παίρνει μπρος από αβλεψία στο μικρό διαμέρισμα είναι μια διεστραμμένη έκφανση μικροαστισμού. Η επανάσταση της μοχθηρής τεμπελιάς απέναντι στο μεγάλο τίποτα. Η εικόνα της φοιτήτριας στην Τεχεράνη, από την άλλη, η οποία αφαίρεσε τα ρούχα της και έμεινε με τα εσώρουχα εις ένδειξη διαμαρτυρίας για την ισλαμική καταπίεση είναι μια αληθινή επανάσταση με συνειδητή ανάληψη ευθύνης, εκ των προτέρων γνωστό ρίσκο και σίγουρες επιπτώσεις. Οποιος αναζητεί έναν σκοπό, ας ρίξει μια ματιά σε εκείνους που τον βρήκαν αυτοθυσιαζόμενοι επίτηδες, όχι κατά λάθος.
Τροπικότητες στήριξης
Θυσιάστηκε η αμεροληψία στο Saturday Night Live του περασμένου Σαββάτου με την εμφάνιση της Κάμαλα Χάρις σε ζωντανό τηλεοπτικό σκετσάκι; Ενδεχομένως. Ποιος είπε όμως ότι η κωμωδία είναι ή πρέπει να είναι αμερόληπτη; Οπως κάθε καλλιτεχνικό μέσο έκφρασης, η κωμωδία (και μάλιστα η σατιρική) δικαιούται να έχει πολιτικές προτιμήσεις· τις συμπάθειες και τις αντιπάθειές της. Το ζητούμενο δεν είναι να παραμένει ουδέτερη, αλλά αστεία· να εκφράζει θέση αν θέλει, αλλά να μην υποτάσσει την πρώτη ύλη της σε σκοπιμότητες που αλλοιώνουν τον βασικό της στόχο· να περιέχει δηλαδή την πολιτική, χωρίς να γίνεται πολιτική. Το SNL και η υποψήφια πρόεδρος το πέτυχαν: ο αυτοσαρκασμός, οι μετρημένες λέξεις και ο ψύχραιμος τόνος ήταν το κωμικό ισοδύναμο της στήριξης που θα μπορούσαν να δώσουν (αλλά δεν έδωσαν) οι Los Angeles Times και η Washington Post. Ο χρόνος θα δείξει ποιος έπραξε σωστά.
