Η απεργία του προσωπικού στο μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι τη Δευτέρα δεν ήρθε ως κεραυνός εν αιθρία. Οι εργαζόμενοι κάνουν λόγο για υποβαθμισμένες κτιριακές υποδομές και ελλείψεις προσωπικού, ενώ αφήνουν αιχμές κατά της διοίκησης καθώς τους τελευταίους μήνες η μία αστοχία διαδέχεται την άλλη στο δημοφιλές μουσείο.
Η κρίση στο Λούβρο ξεκίνησε με τις σειρήνες της αστυνομίας στις 19 Οκτωβρίου 2025, όταν άτομα μεταμφιεσμένα σε εργάτες χρησιμοποίησαν έναν ανελκυστήρα επίπλων και ηλεκτρικά εργαλεία, εισήλθαν στο μουσείο και έκλεψαν αντικείμενα από την αίθουσα του «Απόλλωνα», τα οποία είχαν εκτιμώμενη αξία 88 εκατομμύρια ευρώ. Η κινηματογραφική διάρρηξη έκανε τότε τον γύρο του κόσμου, προκαλώντας πλήγμα στη φήμη του μουσείου.
Λίγες εβδομάδες αργότερα, ένα τμήμα του Λούβρου έκλεισε καθώς μια διαρροή νερού προκάλεσε ζημιές σε εκατοντάδες βιβλία της βιβλιοθήκης των Αιγυπτιακών Αρχαιοτήτων. Ως τελευταίο επεισόδιο στα συνεχή θέματα που προκύπτουν ήρθε πρόσφατα το κλείσιμο της γκαλερί Καμπανά, η οποία στεγάζει εννέα αίθουσες με ελληνικά κεραμικά, έπειτα από προβλήματα στατικότητας.
Στις αρχές Δεκεμβρίου, τρία συνδικάτα προανήγγειλαν τη χθεσινή απεργία, επικαλούμενα τις επικίνδυνες συνθήκες εργασίας, την έλλειψη προσωπικού και την επικείμενη αύξηση των εισιτηρίων κατά 45% για τους επισκέπτες από χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης. Υποστηρίζουν ότι ο προϋπολογισμός διοχετεύεται πιο εύκολα σε νέες αγορές και προώθηση της εικόνας του μουσείου παρά σε μισθούς, ασφάλεια, ακόμα και τα υδραυλικά του μουσείου.
«Κάθε μέρα, χώροι του μουσείου κλείνουν πέρα από τις προβλέψεις του σχεδίου εγγυημένου ανοίγματος, ελλείψει προσωπικού, όπως επίσης και λόγω διαπιστωμένων τεχνικών βλαβών και φθοράς του κτιρίου», γράφουν εκπρόσωποι του συνδικάτου CFDT, σε επιστολή προς την υπουργό Πολιτισμού Ρασιντά Ντατί.
Η Γαλλία έχει καταρτίσει ένα σημαντικό πρόγραμμα εκσυγχρονισμού, το «Louvre New Renaissance», με επένδυση περίπου 800 εκατομμυρίων ευρώ για την ασφάλεια και τις υποδομές του Λούβρου.
Ωστόσο, η κρίση των τελευταίων εβδομάδων έχει προκαλέσει σφοδρή κριτική και αντιδράσεις για την κατάσταση του κτιρίου και την ασφάλεια των εκθεμάτων. «Αυτή η καταστροφή [με τα υδραυλικά] είναι άλλη μία απεικόνιση της καθοδικής πορείας του Λούβρου, το οποίο παραμελεί τις βασικές υποχρεώσεις του στο κυνήγι ενός άπιαστου ονείρου», έγραψε στην ιστοσελίδα του, La Tribune de l’Art, ο ιστορικός τέχνης Ντιντιέ Ρικνέρ.
