Δεν πρόλαβαν καλά καλά οι Ευρωπαίοι να συνέλθουν από το σοκ της νέας Στρατηγικής Εθνικής Ασφαλείας που ανακοίνωσε την περασμένη εβδομάδα ο Λευκός Οίκος και μια δεύτερη ψυχρολουσία τούς περίμενε από την Ουάσιγκτον. Σε μια εφ’ όλης της ύλης, φραστικά ασυνάρτητη σε πολλά σημεία της, αλλά πολιτικά ευθύβολη συνέντευξη που παραχώρησε στη διαδικτυακή εφημερίδα Politico, ο Αμερικανός πρόεδρος κλιμάκωσε τις επιθέσεις του εναντίον των (περισσότερων) ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, ρίχνοντας δυσοίωνες σκιές στη συνοχή της Δύσης, ακόμη και στη μακροημέρευση του ΝΑΤΟ.
«Νομίζω ότι είναι αδύναμοι», είπε ο Τραμπ αναφερόμενος στους Ευρωπαίους ηγέτες. «Αλλά πιστεύω επίσης ότι θέλουν να είναι υπερβολικά πολιτικά ορθοί», γεγονός που, κατά την κρίση του, οδηγεί την Ευρώπη σε «παρακμή».
Για ακόμη μία φορά επικέντρωσε τις επικρίσεις του στη χαλαρή, σύμφωνα με την οπτική του, αντιμετώπιση του μεταναστευτικού από πλευράς Ευρωπαίων. «Αν συνεχίσουν έτσι τα πράγματα, η Ευρώπη δεν θα είναι… κατά τη γνώμη μου… πολλές από αυτές τις χώρες δεν θα είναι βιώσιμες για πολύ. Η μεταναστευτική πολιτική τους είναι καταστροφή. Αντιμετωπίζαμε και εμείς την απειλή της καταστροφής, αλλά κατάφερα να την αναχαιτίσω», δήλωσε.
«Ο Ερντογάν είναι φίλος»
Σε αντιδιαστολή έπλεξε το εγκώμιο του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. «Είναι φίλος μου. Είναι σκληρό καρύδι. Πραγματικά μου αρέσει πολύ. Εχει φτιάξει μια ισχυρή χώρα, ισχυρό στρατό», είπε. Πρόσθεσε επίσης ότι όταν στο ΝΑΤΟ υπάρχει πρόβλημα με την Τουρκία, οι ηγέτες των κρατών της Συμμαχίας ζητούν από τον ίδιο να επικοινωνήσει με τον Ερντογάν, γιατί δεν μπορούν να μιλήσουν σε αυτόν. «Τον καλώ πράγματι και βρίσκουμε μια λύση», κατέληξε.
Προνομιακός στόχος για τα δηλητηριώδη βέλη του Τραμπ ήταν ο πακιστανικής καταγωγής δήμαρχος Λονδίνου, Σαντίκ Καν. «Είναι φρικτός δήμαρχος. Είναι ανίκανος δήμαρχος, αλλά είναι φρικτός, κακοήθης, αηδιαστικός δήμαρχος… Στην Ευρώπη έρχονται από όλο τον κόσμο. Οχι μόνο από τη Μέση Ανατολή, αλλά και από το Κονγκό, τρομεροί αριθμοί ανθρώπων έρχονται από το Κονγκό». Απαντώντας σε σαρκαστικό ύφος, ο Σαντίκ Καν επισήμανε ότι «ένας αριθμός-ρεκόρ Αμερικανών έρχεται στο Λονδίνο και υποπτεύομαι ότι αυτό συμβαίνει γιατί η πόλη μας βρίσκεται στον αντίποδα της ξενοφοβίας, του λαϊκισμού και του μονομερούς ηγεμονισμού που αυτός (ο Τραμπ) κηρύσσει».
Παρόμοια με τους χθεσινούς φιλιππικούς του Τραμπ ήταν η κριτική στην Ευρώπη που διατυπώθηκε στη νέα Εθνική Στρατηγική Ασφαλείας του Λευκού Οίκου.
Με τη συνέντευξή του στο Politico, ο Αμερικανός πρόεδρος επιβεβαίωσε ότι εννοεί να παρεμβαίνει στα εσωτερικά πολιτικά πράγματα της Ευρώπης υπέρ των ιδεολογικών συμμάχων του. «Θα υποστηρίζω υποψηφίους», είπε, απαντώντας σε σχετική ερώτηση. «Εχω υποστηρίξει κάποιους, τους οποίους πολλοί Ευρωπαίοι δεν συμπαθούν. Για παράδειγμα τον Βίκτορ Ορμπαν», σημείωσε αναφερόμενος στον Ούγγρο πρωθυπουργό, ο οποίος διατηρεί άριστες σχέσεις μαζί του, όπως και με τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Παρ’ όλα αυτά, όπως διευκρίνισε στην ίδια συνέντευξη, ο Τραμπ δεν ικανοποίησε, κατά την τελευταία συνάντησή του με τον Ορμπαν στην Ουάσιγκτον, το αίτημά του για παροχή πιστωτικής γραμμής στήριξης της ουγγρικής οικονομίας από τις ΗΠΑ.
Το ντοκουμέντο του Λευκού Οίκου έκανε ξεκάθαρη την πρόθεση του Τραμπ να προχωρήσει σε συμφωνία με τη Ρωσία για το Ουκρανικό ερήμην της Ευρώπης, ενώ υιοθετούσε τις βαριές κατηγορίες που είχε εκτοξεύσει εναντίον Ευρωπαίων ηγετών ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζέι Ντι Βανς στη σύνοδο ασφαλείας του Μονάχου, τον Φεβρουάριο, όταν έκανε λόγο για παραβιάσεις των δημοκρατικών αρχών εις βάρος των εθνικιστικών κομμάτων. Οι αρχικές αντιδράσεις των Ευρωπαίων ήταν συγκρατημένες, χθες όμως ο Φρίντριχ Μερτς αποφάσισε να σηκώσει το γάντι.
«Ορισμένα στοιχεία (της Στρατηγικής Εθνικής Ασφαλείας) είναι λογικά, άλλα θα μπορούσαν να είναι κατανοητά, κάποια όμως είναι απαράδεκτα από τη σκοπιά της Ευρώπης», υπογράμμισε ο Γερμανός καγκελάριος, για να προσθέσει: «Δεν έχουμε ανάγκη να έρθουν οι Αμερικανοί για να σώσουν τη δημοκρατία. Αν ήταν αναγκαίο να τη σώσουμε, θα τα καταφέρναμε μόνοι μας».
Ο Μερτς έκανε αυτές τις δηλώσεις συνομιλώντας με δημοσιογράφους κατά τη χθεσινή επίσκεψή του στο κρατίδιο της Ρηνανίας-Παλατινάτου, όπου φιλοξενείται ο βασικός όγκος από τους 35.000 Αμερικανούς στρατιώτες που βρίσκονται στη Γερμανία. «Το ερώτημα είναι τι σημαίνουν όλα αυτά για τη στρατιωτική συνεργασία μας (με τις ΗΠΑ) και αυτό είναι προφανώς το πιο σημαντικό ερώτημα», αναρωτήθηκε ο Γερμανός καγκελάριος, δίνοντας ο ίδιος την απάντηση: «Επιβεβαιώνεται η εκτίμησή μου ότι εμείς οι Ευρωπαίοι, επομένως και οι Γερμανοί, οφείλουμε να γίνουμε περισσότερο ανεξάρτητοι από τις ΗΠΑ αναφορικά με την πολιτική ασφαλείας».
