Η έγκριση με συντριπτική πλειοψηφία από το Κογκρέσο της νομοθεσίας για τη δημοσίευση των εγγράφων που σχετίζονται με τον εκλιπόντα και καταδικασθέντα για σεξουαλικά εγκλήματα, Τζέφρι Επσταϊν αύξησε την πίεση στο υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ και στον Ντόναλντ Τραμπ.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ έδωσε το πράσινο φως για τη δημοσίευση των αρχείων, όπως είχε δεσμευτεί να κάνει, εάν έφτανε ποτέ η υπόθεση στο γραφείο του. Τι έπεται, ποια έγγραφα θα έρθουν στη δημοσιότητα, ποια θα διαγραφούν και πότε. Και ακόμη, πότε ξανά υπήρξε παρόμοια νομοθεσία για τη δημοσίευση αρχείων στις ΗΠΑ.
Τι θα δημοσιοποιηθεί και τι θα διαγραφεί
Ο Νόμος περί Διαφάνειας των Αρχείων Επσταϊν δίνει εντολή στη Γενική Εισαγγελέα Παμ Μπόντι να δημοσιοποιήσει μη διαβαθμισμένα έγγραφα που σχετίζονται με τον Επσταϊν και τη συνεργάτιδά του, Γκισλέιν Μάξγουελ, εντός 30 ημερών από την υπογραφή του.
Αναμένεται αποκάλυψη πλήθους εγγράφων και αρχείων, μεταξύ των οποίων, σχετικά με την καταγραφή πτήσεων, προσωπικά σημειώματα και επικοινωνίες, μεταδεδομένα, συμφωνίες ασυλίας. Ορίζεται επίσης ότι πρέπει να διασφαλίζεται πρόσβαση στο δημοσιευμένο υλικό.
Παράλληλα όμως, επιτρέπεται η διαγραφή πληροφοριών που αφορούν την αναγνώριση θυμάτων, καθώς και υλικού που απεικονίζει σεξουαλική κακοποίηση παιδιών. Απαιτείται δε, πρόσθετη έκθεση προς το Κογκρέσο, η οποία θα περιγράφει τι διαγράφηκε, εντός 15 ημερών από τη δημοσίευση.
Ο Τραμπ, παρά το γεγονός ότι χαρακτήρισε την προσπάθεια «φάρσα» των Δημοκρατικών, η οποία, όπως ισχυρίστηκε, αποσκοπεί στο να φέρει σε δύσκολη θέση τους Ρεπουμπλικάνους, υπέγραψε το νομοσχέδιο, όπως είχε δεσμευτεί να πράξει, εάν η υπόθεση έφτανε στο γραφείο του.
Ποιος ο κύριος στόχος
Στόχος της δημοσιοποίησης είναι να έρθουν στο φως υπομνήματα σχετικά με συνεντεύξεις θυμάτων, στο πλαίσιο του κατηγορητηρίου σε βάρος του Επσταϊν, το οποίο είχε σχηματιστεί το 2019.
Η ταυτότητα των θυμάτων θα προστατεύονται βάσει της νομοθεσίας, ωστόσο τα ονόματα άλλων ατόμων δίνεται η δυνατότητα να δημοσιοποιηθούν.
Κάποιοι Ρεπουμπλικανοί ισχυρίζονται πως αυτό θα βλάψει τη φήμη ανθρώπων που πιθανώς έχουν παραβρεθεί στα πάρτι του Επσταϊν αλλά δεν έχουν εμπλακεί σε νομικά αδικήματα. «Αν βρεθήκατε στο νησί βιασμών του Επσταϊν, δεν θα λυπηθώ και τόσο αν δω το όνομά σας να δημοσιοποιείτε», δήλωσε η βουλευτής Ρο Κανά (Δημοκρατική, Καλιφόρνια), μία από τους εισηγητές του νομοσχεδίου.
Τι έχει ήδη δημοσιοποιηθεί
Εχουν υπάρξει πολλές αποσπασματικές αποκαλύψεις σχετικά με την υπόθεση όλα αυτά τα χρόνια. Τον Φεβρουάριο, το υπουργείο Δικαιοσύνης δημοσίευσε σειρά εγγράφων, αλλά αυτό το υλικό περιείχε ελάχιστες νέες αποκαλύψεις, προκαλώντας διακομματική κριτική.
Στη συνέχεια, τον Σεπτέμβριο, οι δικηγόροι της πλευράς Επσταϊν παρέδωσαν αντίγραφο λευκώματος για τα 50ά γενέθλιά του που περιείχε επιστολές από δεκάδες συνεργάτες του. Μία από τις επιστολές έφερε την υπογραφή του Τραμπ. Το λεύκωμα δημουργήθηκε το 2003, αρκετά χρόνια προτού συλληφθεί ο Επσταϊν, για πρώτη φορά το 2006. Τόσο ο Τραμπ όσο και ο Επσταϊν είχαν δηλώσει στο μεταξύ ότι είχαν διαμάχη. Ο Τραμπ έχει αρνηθεί ότι είναι ο συντάκτης της επιστολής.
Πιο πρόσφατα, η Επιτροπή Εποπτείας της Βουλής των Αντιπροσώπων δημοσίευσε χιλιάδες άλλα έγγραφα.
Απομαγνητοφωνήσεις καταθέσεων και άλλες πληροφορίες έχουν επίσης δημοσιοποιηθεί στα δικαστήρια, όλα αυτά τα χρόνια.
Ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Μάικ Τζόνσον (Ρεπουμπλικάνος, Λουιζιάνα) είχε ισχυριστεί πως οι ενέργειες της Επιτροπής Εποπτείας της Βουλής, η οποία δημοσιοποίησε πλήθος αρχείων καθιστά περιττή τη νομοθεσία.
Ποιος ήθελε να δημοσιευτούν τα αρχεία
Το νομοσχέδιο κατατέθηκε από την Κάνα και τον Βουλευτή Τόμας Μάσι (Ρεπουμπλικάνος, Κεντάκι).
Ολοι οι Δημοκρατικοί της Βουλής τελικά ψήφισαν υπέρ, καθώς και τέσσερις Ρεπουμπλικάνοι: η Μάσι, η Μάρτζορι Τέιλορ Γκριν από την Τζόρτζια, η Λόρεν Μπόμπερτ από το Κολοράντο και η Νάνσι Μέις από τη Νότια Καρολίνα.
Ποια η στάση του υπουργείου Δικαιοσύνης
Σε υπόμνημα του Ιουλίου, το υπουργείο Δικαιοσύνης και το FBI ανακοίνωσαν ότι δεν υπάρχει «ενοχοποιητική λίστα πελατών», δηλαδή ατόμων που πλήρωσαν τον Επσταϊν για εμπορία ανθρώπων.
Οι υπηρεσίες ανέφεραν επίσης ότι «δεν βρέθηκαν αξιόπιστα στοιχεία ότι ο Επσταϊν εκβίασε εξέχοντα άτομα στο πλαίσιο των πράξεών του». Το υπόμνημα κατέληγε στο συμπέρασμα ότι δεν δικαιολογούνταν περαιτέρω δημόσια αποκάλυψη, επικαλούμενο την ιδιωτικότητα των θυμάτων και τις δικαστικές αποφάσεις.
Υπάρχει παρόμοιο νομοθετικό ιστορικό στις ΗΠΑ;
Ο Νόμος περί Αρχείων Τζον Φ. Κένεντι του 1992 είναι το σαφέστερο νομοθετικό προηγούμενο. Το Κογκρέσο επέβαλε τότε σταδιακή δημόσια δημοσίευση εγγράφων που σχετίζονταν με τη δολοφονία του Κένεντι και δημιούργησε παρόμοια πρωτόκολλα για την απόκρυψη διαβαθμισμένων πληροφοριών.
Τα περισσότερα αρχεία τελικά δημοσιεύτηκαν, αν και οι διαδοχικές κυβερνήσεις χρησιμοποίησαν διατάξεις απαλλαγής για να καθυστερήσουν την πλήρη αποκάλυψη. Το 2017, ο Τραμπ διέταξε την αποκάλυψη χιλιάδων εγγράφων του Τζ. Φ. Κένεντι, προσθέτοντας περισσότερα φέτος, ωστόσο δεν έχουν δημοσιοποιηθεί όλα τα έγγραφα.
