Ο Μαουρίσιο Ογιος θυμάται ακόμη την πίεση που άσκησαν τα σαγόνια ενός καρχαρία, μήκους άνω των τριών μέτρων, στο κρανίο του. Το ζώο όρμησε προς το μέρος του με απίστευτη ταχύτητα, δίνοντάς του ελάχιστο χρόνο να αντιδράσει και να προστατευθεί από την άγρια επίθεση.
«Οταν έκλεισε το σαγόνι του, ένιωσα την πίεση του δαγκώματος. Υστερα από ένα δευτερόλεπτο, το άνοιξε ξανά και με άφησε», δήλωσε ο Ογιος στο BBC, δύο μήνες μετά το περιστατικό.
Θαλάσσιος βιολόγος ο ίδιος, με εμπειρία άνω των 30 ετών στη μελέτη των καρχαριών, βρισκόταν σε ερευνητική αποστολή στην Κόστα Ρίκα όταν δέχθηκε επίθεση από τον καρχαρία. Δύο μήνες μετά, ενώ φέρει ακόμη τα σημάδια της επίθεσης στο πρόσωπό του, περιγράφει την ανάρρωσή του ως «απίστευτη» και επιθυμεί κάποτε να μπορέσει να ξανασυναντήσει το ζώο που τον δάγκωσε.
Για τον Ογιος, ό,τι συνέβη εκείνη την ημέρα στα νερά ανοιχτά του νησιού Κόκος ήταν αποτέλεσμα φυσικής συμπεριφοράς του ζώου που αισθάνθηκε απειλή.
«Σε αυτήν την περίπτωση, το δάγκωμα έμοιαζε με αυτό ενός σκύλου», εξηγεί. «Εχετε παρατηρήσει ποτέ ότι οι σκύλοι, όταν κάποιος τους πλησιάσει πολύ, ρίχνουν ένα γρήγορο δάγκωμα; Δεν τον τραυματίζουν, απλώς τον προειδοποιούν».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ο Ογιος, που μαζί με συναδέλφους του τοποθετεί πομπούς εντοπισμού σε καρχαρίες για να χαρτογραφεί τις περιοχές αναπαραγωγής και ζευγαρώματος, ειδοποιήθηκε για την παρουσία του συγκεκριμένου καρχαρία από τουρίστες.
Αφού κατάφερε να τον εντοπίσει σε βάθος περίπου 40 μέτρων, ενημέρωσε τον καπετάνιο του σκάφους ότι θα καταδυόταν «το πολύ για πέντε λεπτά». Στη συνέχεια βούτηξε στο νερό και άρχισε την κατάδυση.
«Αυτό το τεράστιο θηλυκό, μήκους 3 με 3,5 μέτρων, πέρασε από δίπλα μου και κατευθύνθηκε προς τον πυθμένα. Στάθηκα ήρεμος δίπλα του για να μπορέσω να τοποθετήσω τον πομπό στη βάση του ραχιαίου πτερυγίου της», θυμάται.
Ομως, σε αντίθεση με άλλους καρχαρίες που έχει συναντήσει κατά τη διάρκεια της μακρόχρονης καριέρας του, αυτός ο καρχαρίας αντέδρασε διαφορετικά.
«Το μεταλλικό άκρο του καλωδίου μπήκε στο δέρμα της, και, αντί όπως οι υπόλοιποι καρχαρίες να απομακρυνθεί αμέσως, εκείνη γύρισε και με κοίταξε», λέει. «Είδα το μικρό της μάτι να με κοιτάζει. Μετά άρχισε να στρέφεται προς το μέρος μου». Ξαφνικά και χωρίς προειδοποίηση, του όρμησε.
«Εσκυψα το κεφάλι, και ένιωσα την κάτω γνάθο της να μπήγεται στο μάγουλό μου και την άνω γνάθο της στο κρανίο μου. Παρέμεινα εκεί για ένα δευτερόλεπτο, όχι περισσότερο, μέσα στα σαγόνια της και μετά απλώς τα άνοιξε και με άφησε».
Το δάγκωμα του καρχαρία προκάλεσε στον Ογιος βαθιά τραύματα στο πρόσωπο και το κεφάλι, ενώ έκοψε και τον σωλήνα οξυγόνου της καταδυτικής του συσκευής.
Αιμορραγώντας, με περιορισμένη όραση και τον αέρα να τελειώνει, ο Ογιος υπολόγισε ότι είχε λιγότερο από ένα λεπτό για να φτάσει στην επιφάνεια.
«Επειδή δεν μπορούσα να δω τίποτα, κοίταξα προς το φως. Ηξερα ότι εκεί ήταν η επιφάνεια. Αρχισα να ανεβαίνω αργά, με συντονισμένες κινήσεις, για να αποφύγω απότομες κινήσεις που θα μπορούσαν να τραβήξουν την προσοχή του καρχαρία».
Μόλις βγήκε στην επιφάνεια, ένας νεαρός τον ανέβασε στο σκάφος, και ο καπετάνιος, βλέποντας την κατάστασή του, ειδοποίησε αμέσως τους διασώστες.
Ο Ογιος λέει ότι δεν ένιωσε πόνο τη στιγμή της επίθεσης. «Προφανώς είχα αδρεναλίνη στο αίμα μου, αλλά το δάγκωμα δεν πόνεσε πολύ. Αυτό που πόνεσε περισσότερο ήταν το χτύπημα. Οταν ένας καρχαρίας τριών μέτρων σε δαγκώνει με τέτοια ταχύτητα, είναι σαν να σε χτυπάει αυτοκίνητο. Στην πραγματικότητα, είχα έναν τεράστιο μώλωπα σε όλη την κάτω γνάθο· νόμιζα ότι είχε σπάσει».
Οταν το σκάφος έφτασε στην ξηρά, ομάδα διασωστών τον περίμενε για να του προσφέρει τις πρώτες βοήθειες.
Ο Ογιος στάθηκε τυχερός: όχι μόνο επέζησε της επίθεσης, αλλά καμία από τις πληγές του δεν μολύνθηκε, και η ανάρρωσή του ήταν ταχύτερη απ’ ό,τι περίμεναν όλοι.
Δείχνοντας τη μεγάλη ουλή στο μάγουλό του, λέει σήμερα:
«Αυτό είναι η απόδειξη ότι αυτό το ζώο μου χάρισε τη ζωή. Δεν μπορώ να το εκφράσω αλλιώς. Και αυτό θα μου επιτρέψει να συνεχίσω να μιλώ με σεβασμό για τους καρχαρίες».
BBC
