Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκεται το δικαστικό θρίλερ στις ΗΠΑ σχετικά με τους δασμούς Τραμπ. Η υπόθεση βρίσκεται στο Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας, όπου πραγματοποιήθηκε ταραχώδης συζήτηση χθες, Τετάρτη.
Η επίκληση του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ σε ασαφή ομοσπονδιακό νόμο για την επιβολή παγκόσμιων δασμών έχει διχάσει τον νομικό κόσμο. Είναι χαρακτηριστικό ότι αρκετά μέλη του Ανώτατου Δικαστηρίου, ακόμη και της συντηρητικής του πτέρυγας, αντέκρουσαν τη θέση της κυβέρνησης.
Πρόκειται για νόμο του 1977 που επιτρέπει μεν στον Αμερικανό πρόεδρο να αυξήσει τους φόρους στα εισαγόμενα από το εξωτερικό αγαθά, αλλά μόνο σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης και απειλών που προέρχονται από το εξωτερικό.
Το δε «φορτίο» της απόφασης είναι εξαιρετικά βαρύ, δεδομένου ότι θα μπορούσε να έχει σαρωτικές επιπτώσεις στην οικονομία και την εξουσία του Τραμπ.
Εχει τέτοια εξουσία ο Τραμπ;
Κατά τη διάρκεια περισσότερων από δυόμισι ωρών συζήτησης σε μία από τις σημαντικότερες οικονομικές υποθέσεις που έχουν φτάσει στο Ανώτατο Δικαστήριο, ο πρόεδρός του Τζον Ρόμπερτς και αρκετοί από τους συναδέλφους του συντηρητικούς αμφισβήτησαν τον ισχυρισμό της κυβέρνησης ότι έχει την εξουσία να επιβάλλει δασμούς.
Αμφισβήτησαν επίσης τον ισχυρισμό πως οι δασμοί συνιστούν μορφή «ρύθμισης» των εισαγωγών και όχι ακόμη έναν φόρο που τελικά καταβάλλουν οι Αμερικανοί καταναλωτές.
Εάν υπάρξει ρήξη με τον Τραμπ στο ζήτημα των δασμών, θα είναι η πρώτη σε σημαντική υπόθεση, αφότου ο πρόεδρος επέστρεψε στην εξουσία τον Ιανουάριο, σύμφωνα με το CNN.
Ωστόσο, δικαστικό «φρένο» έχει ήδη μπει σε άλλες πολιτικές της κυβέρνησης, όπως για το Μεταναστευτικό και τις δαπάνες.
Ο Ρόμπερτς υπογράμμισε ότι ο νόμος του 1977 στον οποίο βασίστηκε η κυβέρνηση για την επιβολή των δασμών δεν έχει χρησιμοποιηθεί ποτέ ξανά στο παρελθόν για τον σκοπό αυτόν.
Επίσης επισήμανε ότι το Κογκρέσο δεν έχει εξουσιοδοτήσει ρητά τον πρόεδρο να προβεί σε ευρείας κλίμακας αυξήσεις δασμών.
Τι συνέβη με τον Νίξον
Εκτενώς συζητήθηκε τυχόν ιστορικό προηγούμενο ως προς την ερμηνεία και την εφαρμογή του νόμου περί Διεθνών Οικονομικών Εξουσιών Εκτακτης Ανάγκης, στον οποίο βασίστηκε η κυβέρνηση Τραμπ για να αυξήσει τους δασμούς.
Η κυβέρνηση Τραμπ έχει χρησιμοποιήσει ως επιχείρημα την περίπτωση της προεδρίας Νίξον.
Το 1971, ο Ρίτσαρντ Νίξον επέβαλε δασμό 10% σε όλες τις εισαγωγές – κάτι που η κυβέρνηση αργότερα δικαιολόγησε βάσει του νόμου περί Εμπορίου με τον Εχθρό, προδρόμου του νόμου περί Διεθνών Οικονομικών Εξουσιών Εκτακτης Ανάγκης.
Ομοσπονδιακό δικαστήριο επικύρωσε τους δασμούς του Νίξον, ενώ το Κογκρέσο θέσπισε στη συνέχεια τον νόμο περί Διεθνών Οικονομικών Εξουσιών Εκτακτης Ανάγκης.
Ο φόβος του «χάους»
Αλλο σημαντικό ερώτημα που τέθηκε ήταν το κατά πόσον οι επιχειρήσεις θα δικαιούνται επιστροφές δασμών εάν οι δικαστές λάβουν απόφαση κατά της χρήσης των εξουσιών έκτακτης ανάγκης από την κυβέρνηση Τραμπ για την επιβολή δασμών.
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση είχε ήδη εισπράξει έσοδα σχεδόν 90 δισ. δολαρίων από τους δασμούς που αμφισβητούνται, σύμφωνα με στοιχεία της Υπηρεσίας Τελωνείων και Προστασίας των Συνόρων των Ηνωμένων Πολιτειών, έως τις 23 Σεπτεμβρίου.
Νωρίτερα αυτόν τον μήνα, ο Τραμπ δήλωσε σε συνέντευξή του στο Fox Business ότι εάν το Ανώτατο Δικαστήριο αποφανθεί εναντίον του, «θα πρέπει να επιστρέψουμε χρήματα».
Τέθηκαν αρκετές ερωτήσεις για το πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει αυτή η διαδικασία χωρίς να προκληθεί «πλήρες χάος».
Δικηγόροι εμπορικών υποθέσεων είχαν δηλώσει νωρίτερα στο CNN ότι οι δικαστές πιθανότατα θα έχουν την ευθύνη να αποφασίσουν ποιος δικαιούται επιστροφή εάν αποφανθούν κατά του προέδρου.
Οπως και με τον Μπάιντεν;
Αν και πολλά μέλη της συντηρητικής υπερπλειοψηφίας (έξι έναντι τριών) έστελναν ανάμεικτα μηνύματα για το πώς μπορεί τελικά να αποφανθεί το δικαστήριο, οι τρεις φιλελεύθεροι δικαστές του αμφισβήτησαν ευθέως τα επιχειρήματα της κυβέρνησης Τραμπ.
Ο Τραμπ έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι οι εμπορικές ανισορροπίες και η διακίνηση φαιντανύλης είναι οι καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που δικαιολογούν τους δασμούς.
Ωστόσο, οι επικριτές του υπενθύμισαν στο δικαστήριο πως, πριν από δύο χρόνια, η συντηρητική πλειοψηφία του βασίστηκε σε αυτό που είναι γνωστό ως το «δόγμα των σημαντικών ερωτημάτων», τονίζοντας πως κάτι ασαφές δεν γίνεται σαφέστερο λόγω εκτάκτων αναγκών. Το δικαστήριο είχε μπλοκάρει τότε το σχέδιο διαγραφής φοιτητικών δανείων του Μπάιντεν.
Εναν χρόνο νωρίτερα, το δικαστήριο μπλόκαρε επίσης την απαίτηση της κυβέρνησης Μπάιντεν για υποχρεωτικούς εμβολιασμούς και τεστ που θα επηρέαζαν 84 εκατ. Αμερικανούς, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι το Κογκρέσο δεν έδωσε ποτέ ρητά στην κυβέρνηση την εξουσία να απαιτήσει τα εν λόγω μέτρα κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid-19.
Οι υποστηρικτές των επιχειρήσεων που επηρεάζονται από τους δασμούς, επανειλημμένα ανέφεραν πως το ίδιο δόγμα θα πρέπει να ισχύσει και επί προεδρίας Τραμπ.
Με πληροφορίες από CNN
