«Λόγω της διακοπής χρηματοδότησης και της παύσης λειτουργίας της αμερικανικής κυβέρνησης, αυτός ο λογαριασμός δεν θα ενημερώνεται τακτικά μέχρι την πλήρη επανέναρξη των λειτουργιών, με εξαίρεση την επείγουσα πληροφόρηση για θέματα προστασίας και ασφάλειας». Η ανάρτηση την περασμένη Τετάρτη στα σόσιαλ μίντια της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα ήταν μια πρώτη ένδειξη ότι το αμερικανικό κράτος κατέβασε ρολά και η πρώτη επαφή της ελληνικής κοινής γνώμης με την αινιγματική έννοια του shutdown.
Το τελεσίγραφο για την επίτευξη συμφωνίας γύρω από το κυβερνητικό νομοσχέδιο χρηματοδότησης του κράτους μεταξύ Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών γερουσιαστών εξέπνευσε την Τρίτη τα μεσάνυχτα. Σε αντίθεση με τον περασμένο Μάρτιο, όταν η μειοψηφία στο σώμα υπό τον Δημοκρατικό γερουσιαστή Τσακ Σούμερ θεώρησε ότι είναι καλύτερο να υποχωρήσει και να κρατήσει ζωντανή την κρατική χρηματοδότηση, αυτή τη φορά αποφάσισε να αναλάβει το ρίσκο και να τραβήξει την πρίζα.
Μπούμερανγκ;
Είναι μια κίνηση υψηλής διακινδύνευσης, καθώς ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ εμφανιζόταν αποφασισμένος να εκμεταλλευθεί την παράλυση για να απολύσει ομοσπονδιακούς υπαλλήλους και να ακυρώσει έργα υποδομής που περιλαμβάνονται στην ατζέντα των Δημοκρατικών (8 δισ. δολάρια στον τομέα της πράσινης ενέργειας), αλλά και σε πολιτείες που ελέγχονται από εκείνους, όπως η Νέα Υόρκη (ύψους 18 δισ. δολαρίων).
Παράλληλα επέμενε να παραπληροφορεί ότι στόχος των Δημοκρατικών είναι να παρέχουν πλήρη ασφαλιστική κάλυψη σε παράτυπους μετανάστες. Στο πλαίσιο αυτό, πόσταρε τους ηγέτες των Δημοκρατικών στο Κογκρέσο να επιχειρούν να αλιεύσουν ψήφους Μεξικανών που βρίσκονται παράνομα στη χώρα, υποσχόμενοι τη συμμετοχή τους στο Obamacare. Στην ενημέρωση προς τους υπαλλήλους για τις εξελίξεις, μια σειρά από υπηρεσίες, χρησιμοποιώντας μάλιστα πανομοιότυπη γλώσσα, καταγγέλλουν ευθέως τους Δημοκρατικούς για το shutdown.
Και αυτό ενώ παραδοσιακά σε τέτοιες περιπτώσεις χρησιμοποιούνται ουδέτερες διατυπώσεις. Παράλληλα ενθαρρύνουν και τους ίδιους τους εργαζομένους να απαντούν με τον ίδιο τρόπο σε όσους επιχειρούν να επικοινωνούν μαζί τους όσο διαρκεί το αδιέξοδο: «Δυστυχώς, οι Δημοκρατικοί γερουσιαστές εμποδίζουν την ψήφιση του νομοσχεδίου στη Γερουσία…».
Οι δαπάνες υγείας
Από την πλευρά τους οι Δημοκρατικοί εκτιμούν ότι θα κερδίσουν το επικοινωνιακό παιχνίδι, καθώς η βασική συνέπεια του νομοσχεδίου, αν ψηφιζόταν, θα ήταν η εκτόξευση των ασφαλίστρων (μέχρι και ο διπλασιασμός τους), με αποτέλεσμα έως και 15 εκατομμύρια Αμερικανοί να μείνουν εκτός συστήματος υγείας και δεκάδες χιλιάδες να πεθάνουν.
Κατά τον ανεξάρτητο γερουσιαστή Μπέρνι Σάντερς και τη βουλευτή των Δημοκρατικών Αλεξάντρια Οκέζιο Κορτές, τα θύματα της πολιτικής Τραμπ θα μπορούσαν να ανέλθουν σε 50.000 ετησίως. «Δεν θα το επιτρέψουμε αυτό», διεκήρυξε το δίδυμο που έχει αναλάβει να εκπροσωπήσει το αντικυβερνητικό μέτωπο, ελλείψει κάποιας σοβαρής ηγετικής προσωπικότητας στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών.
Η αμηχανία στο κόμμα είναι έκδηλη κι αυτή τη φορά η αριστερή πτέρυγα επικράτησε επιμένοντας ότι η αδράνεια και η συναίνεση, όπως αυτή του περασμένου Μαρτίου, δημιουργούν την αίσθηση της απόλυτης κυριαρχίας Τραμπ. Η ελπίδα είναι πως η αντίσταση στον πρόεδρο θα αναζωπυρώσει τον ενθουσιασμό των ψηφοφόρων για τους Δημοκρατικούς.
Βασική συνέπεια του νομοσχεδίου –αν ψηφιζόταν– θα ήταν η εκτόξευση των ασφαλίστρων, με αποτέλεσμα έως και 15 εκατομμύρια Αμερικανοί να μείνουν εκτός συστήματος υγείας και δεκάδες χιλιάδες να πεθάνουν. Γι’ αυτό και η κοινή γνώμη, τουλάχιστον μέχρι στιγμής, φαίνεται πως εγκρίνει τη στάση των Δημοκρατικών.
Προς το παρόν η κοινή γνώμη μοιάζει πράγματι να βρίσκεται στο πλευρό τους, αφού η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι ένας εξαιρετικά ευαίσθητος τομέας για τους περισσότερους Αμερικανούς. Σύμφωνα με έρευνα της «Ουάσιγκτον Ποστ», το 47% θεωρεί τους Ρεπουμπλικανούς στη Γερουσία και τον πρόεδρο Τραμπ βασικούς υπευθύνους για το shutdown έναντι 30% που πιστεύει ότι οι Δημοκρατικοί το προκάλεσαν.
Το πρόβλημα είναι πως όσο παρατείνεται το κλείσιμο του κράτους, τόσο μεγαλώνει η δυσαρέσκεια. Το τελευταίο παρατεταμένο shutdown ήταν το 2018, πάλι επί προεδρίας Τραμπ και κράτησε πάνω από ένα μήνα, διάρκεια ρεκόρ για την αμερικανική ιστορία. Εκατοντάδες χιλιάδες υπάλληλοι είτε τελούν σε αναστολή είτε εργάζονται χωρίς αμοιβή, γεγονός που εμποδίζει την ομαλή λειτουργία ομοσπονδιακών προγραμμάτων, από τη φύλαξη των παιδιών έως τα κουπόνια σούπερ μάρκετ για οικογένειες με χαμηλό εισόδημα.
Τα εθνικά πάρκα είναι πιθανό να γεμίσουν σκουπίδια και οι δημόσιες τουαλέτες να εξελιχθούν σε υγειονομική βόμβα. Δεν αποκλείεται να σβήσει ακόμη κι ο πυρσός που κρατάει το Αγαλμα της Ελευθερίας. Ετσι, το κλίμα θα μπορούσε σταδιακά να αναστραφεί εις βάρος των Δημοκρατικών και να υποχρεωθούν να προβούν σε υποχωρήσεις.
Οι συσχετισμοί
Στην τελευταία ψηφοφορία, δύο Δημοκρατικοί (ο Τζον Φέτερμαν της Πενσιλβάνια και η Κάθριν Κορτές Μάστο από τη Νεβάδα) και ένας ανεξάρτητος που συνήθως ψηφίζει μαζί με τους Δημοκρατικούς, ο Ανγκους Κινγκ του Μέιν, καταψήφισαν το νομοσχέδιο. Η Μάστο δικαιολόγησε την ψήφο της ως απόρροια της ανησυχίας της για την πολιτεία της, αν και μάλλον αυτό που τη φοβίζει πραγματικά είναι η προοπτική επανεκλογής της στη Νεβάδα στις ενδιάμεσες εκλογές το 2026. Ο Τραμπ κατάφερε στις τελευταίες εκλογές να κερδίσει την πολιτεία, η οποία έχει σταδιακά στραφεί προς τα δεξιά.
Δεν είναι η μόνη που διεκδικεί να επανεκλεγεί του χρόνου σε μια διαφιλονικούμενη πολιτεία. Οι Δημοκρατικοί στην Τζόρτζια, στη Βιρτζίνια και στο Κολοράντο θα μπορούσαν επίσης να συμπεριφερθούν όπως κι εκείνη. Ο ηγέτης των Ρεπουμπλικανών στη Γερουσία, Τζον Θιουν, σκόπευε να εκμεταλλευθεί αυτούς τους φόβους, ζητώντας συναπτές ψηφοφορίες για να αυξήσει την πίεση στους Δημοκρατικούς συναδέλφους του. Χρειάζονται μόνο πέντε Δημοκρατικοί αντάρτες, πρόθυμοι να αλλάξουν στρατόπεδο, για να λήξει το shutdown.
Η σύναξη των στρατηγών
Οπως και στις περισσότερες εκφάνσεις της πολιτικής ζωής της χώρας, ο Τραμπ είναι έτοιμος να εργαλειοποιήσει την αναστολή λειτουργίας του κράτους για να στοχοποιήσει τους πολιτικούς αντιπάλους του. Είναι άλλωστε συμβατό αυτό με τη συνολική πολιτική συμπεριφορά του. Το έκανε ακόμη και στη Βιρτζίνια, όταν εκλήθη αυτήν την εβδομάδα να μιλήσει ενώπιον εκατοντάδων στρατηγών που συνέρρευσαν εκεί από όλα τα σημεία του πλανήτη. Ουδείς κατάλαβε τον λόγο αυτής της παράλογης (από απόψεως κόστους και επικινδυνότητας για την ασφάλεια σύσσωμης της στρατιωτικής ηγεσίας των ΗΠΑ) μάζωξης. «Θα μπορούσαν απλώς να είχαν στείλει ένα email» στους στρατηγούς, έλεγαν στο Politico, απορημένα, πρώην στελέχη του υπουργείου Αμυνας.
Ο υπουργός Πολέμου Πιτ Χέγκσεθ εκφώνησε ομιλία στην οποία καταφέρθηκε κατά των ευτραφών και των μουσάτων στο στράτευμα, αλλά και της woke κουλτούρας.
Τον ακολούθησε ο Τραμπ, ο οποίος αφότου παραδέχθηκε πως παραξενεύτηκε που δεν τον χειροκρότησαν θερμά όταν ανέβηκε στη σκηνή, κάλεσε τους στρατηγούς να χαλαρώσουν. Παραβίασε τον εθιμικό κανόνα που θέλει τις ένοπλες δυνάμεις να παραμένουν έξω από την κομματική αντιπαράθεση και τους προειδοποίησε ότι ο εχθρός βρίσκεται εντός των πυλών. Αποκλίνοντας από το γραπτό κείμενο που είχε μπροστά του, επιτέθηκε στους Δημοκρατικούς προκατόχους του, Μπαράκ Ομπάμα και Τζο Μπάιντεν. Τέλος εξέφρασε προκαταβολικά την απογοήτευσή του για την επιτροπή Νομπέλ, που «θα το δώσει τελικά σε έναν τύπο που δεν έχει κάνει τίποτα».
