Τέσσερις οικογένειες που ζούσαν στην ίδια γειτονιά μιας μικρής πόλης στο Σιάτλ έκαναν μια συμφωνία: θα κρατούσαν τα παιδιά τους μακριά από τα smartphones για όσο το δυνατόν περισσότερο.
Αυτή η αλληλεγγύη τούς έδινε δύναμη, λέει στην εφημερίδα Washington Post η Λόρεν Ζέμερ, θεραπεύτρια στην περιοχή του Σιάτλ και μητέρα δύο παιδιών: «Είχαμε συμφωνήσει ότι θα αντιμετωπίζαμε μαζί τις επίμονες εκκλήσεις τους για να τους πάρουμε κινητό σε νεαρή ηλικία». Ωστόσο, η ίδια και οι γείτονές της ήθελαν επίσης τα παιδιά τους να νιώθουν συνδεδεμένα με τους συνομηλίκους τους και να αναπτύξουν ένα αίσθημα κοινωνικής ανεξαρτησίας. Ετσι, τον Οκτώβριο του 2024 όταν ένας από τους γονείς άκουσε για έναν ιερέα που είχε κατασκευάσει ένα σταθερό τηλέφωνο ειδικά για παιδιά, ελεγχόμενο από ενηλίκους, η Ζέμερ και οι φίλοι της ενθουσιάστηκαν.
Στον ένα χρόνο που έχει περάσει από τότε, λέει η μητέρα, το «Tin Can» (“κονσερβοκούτι”) έχει αλλάξει τα παιδιά της, ηλικίας 5 και 8 ετών. Ο 8χρονος γιος της έχει την αυτονομία να καλεί τους φίλους του όταν θέλει να μιλήσει. Τα παιδιά της γειτονιάς συχνά κανονίζουν τα ραντεβού τους για παιχνίδι, χωρίς οι γονείς τους να χρειάζεται να στέλνουν μηνύματα ο ένας στον άλλον. Παλαιότερα επικοινωνούσαν μέσω βιντεοκλήσεων στο FaceTime, αλλά τα παιδιά αποσπάστηκαν από την οθόνη και τα emoji που μπορούσαν να στείλουν, καθώς και από το πώς μπορούσαν να αλλάξουν το πρόσωπό τους ή να μεταμορφωθούν σε μονόκερους», λέει. «Τώρα κάνουν πιο ενδιαφέρουσες συζητήσεις. Τα παιδιά τρελάθηκαν. Ηταν τόσο ενθουσιασμένα όταν χτυπούσε το τηλέφωνό τους, που πηδούσαν από τον καναπέ για να δουν ποιος ήταν. Το γεγονός ότι δεν εμφανιζόταν η ταυτότητα του καλούντος ήταν μαγικό, ήξεραν ότι ήταν κάποιος με τον οποίο ήθελαν να μιλήσουν, αλλά δεν ήξεραν ποιος», προσθέτει.
Αυτή η προσέγγιση παραμένει μια εξαίρεση σε μια πραγματικότητα όπου τα smartphones είναι πανταχού παρόντα μεταξύ των Αμερικανών εφήβων και νεαρών (η Pew αναφέρει ότι το 95% των εφήβων ηλικίας 13 έως 17 ετών διαθέτουν ή έχουν πρόσβαση σε κινητό), αλλά όλο και περισσότεροι γονείς ανησυχούν για το τι μπορεί να σημαίνει αυτό το επίπεδο έκθεσης για τα παιδιά τους. Πολλοί έχουν αναζητήσει άλλες επιλογές, όπως παλαιά τηλέφωνα με κουμπιά, ή έχουν υπογράψει τη δέσμευση «Wait Until 8th» (Περίμενε μέχρι την 8η τάξη) για να μην αγοράσουν smartphone στα παιδιά τους μέχρι το τέλος της 8ης τάξης (η δική μας Β΄ Γυμνασίου).
Τώρα, καθώς όλο και περισσότεροι γονείς προσπαθούν να απομακρύνουν τα παιδιά τους από τις οθόνες και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το σταθερό τηλέφωνο, ένα αναπόσπαστο στοιχείο της παιδικής ηλικίας όσων ανήκουν στην Generation X και στους Millennials, βιώνει μια απροσδόκητη αναγέννηση.
