Ο Αμερικανός πρόεδρος προετοιμάζει το έδαφος ώστε να αρχίσει να κατηγορεί την Ευρώπη για τις δικές του αποτυχίες στο Ουκρανικό. Αυτή είναι η «αίσθηση» που υπάρχει πια μεταξύ πολλών Ευρωπαίων αξιωματούχων, έπειτα από την –προσώρας θεωρητική– αλλαγή ρητορικής εκ μέρους του Ντόναλντ Τραμπ στο Ουκρανικό.
Ευρωπαίοι αξιωματούχοι υποψιάζονται ότι η τελευταία –προς το παρόν ρητορική– στροφή του Αμερικανού προέδρου σε σχέση με τον πόλεμο στην Ουκρανία δεν είναι ακριβώς αυτό που φαίνεται.
Υπενθυμίζεται ότι ο Ντόναλντ Τραμπ, σε ανάρτησή του την περασμένη Τρίτη, ανέφερε ότι η Ουκρανία είναι σε θέση, με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, να ανακτήσει όλα τα εδάφη που τελούν σήμερα υπό ρωσική κατοχή εντός των ουκρανικών συνόρων.
Ειδικά αυτή η φράση εντυπωσίασε, κι όχι μόνο επειδή την εξέφρασε ένας ηγέτης όπως ο Τραμπ, ο οποίος μέχρι πρότινος «αγκάλιαζε» τον Βλαντιμίρ Πούτιν υιοθετώντας πολλές από τις ρωσικές θέσεις σε σχέση με τον πόλεμο στην Ουκρανία (αρνούμενος να καταδικάσει τη ρωσική επιθετικότητα, κατηγορώντας το Κίεβο ότι προκάλεσε τη σύρραξη κ.λπ.).
Το ενδεχόμενο η Ουκρανία να μπορέσει να ανακτήσει όλα τα επί του παρόντος κατεχόμενα εδάφη, της απολεσθείσας ήδη από το 2014 Κριμαίας συμπεριλαμβανομένης, ήταν ένα σενάριο που είχε –επί της ουσίας και ανεξάρτητα από όσα αναφέρονται δημοσίως για επικοινωνιακούς λόγους– αποκλειστεί ως βραχυπρόθεσμα/μεσοπρόθεσμα ανέφικτο. Στην καλύτερη περίπτωση, οι Ουκρανοί θα μπορούσαν ίσως να ανακτήσουν κάποια εδάφη, όχι όλα, ή να ανακόψουν πλήρως τη ρωσική προέλαση και να εντείνουν σημαντικά την πίεση στη ρωσική πλευρά.
«Καλή τύχη σε όλους»
Ωστόσο ο Ντόναλντ Τραμπ, ξαφνικά αυτή την εβδομάδα, έπειτα από τη συνάντηση που είχε με τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι στη Νέα Υόρκη με φόντο τις εργασίες της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών, παρουσίασε ως εφικτό ένα πολύ πιο προωθημένο σενάριο ανάκτησης όλων των επί του παρόντος χαμένων ουκρανικών εδαφών, το οποίο όμως χρέωσε ως αποστολή στην Ευρώπη, χρησιμοποιώντας τη φράση «με την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ενωσης», αλλά και, στο τέλος της επίμαχης ανάρτησής του, τη φράση «καλή τύχη σε όλους»μ την οποία πολλοί έσπευσαν να ερμηνεύσουν ως προαναγγελία αμερικανικής αποδέσμευσης.
Κοιτώντας πίσω από τις λέξεις, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι φοβούνται ότι ο Τραμπ σπεύδει τώρα να τους «φορτώσει» μια «αδύνατη αποστολή», προκειμένου να μεταθέσει σε εκείνους τις ευθύνες της όποιας μελλοντικής αποτυχίας.
Εάν ισχύει ή ισχύσει κάτι τέτοιο, τότε ο Αμερικανός θα μπορούσε στο κοντινό μέλλον, νίπτοντας ο ίδιος τας χείρας του και αποποιούμενος κάθε ευθύνη, να μεταθέσει στους Ευρωπαίους το βάρος για τα όποια αδιέξοδα με τη Ρωσία ή τις όποιες ουκρανικές ήττες. Κι αυτό, σε μια λογική τύπου «εγώ τους έδωσα το πράσινο φως και τους είπα τι πρέπει να κάνουν, αλλά εκείνοι δεν με άκουσαν ή δεν τα κατάφεραν».
Κατά «σύμπτωση», ο Ντ. Τραμπ πιέζει παράλληλα την Ευρώπη τις τελευταίες εβδομάδες και σε άλλα μέτωπα, καλώντας την για παράδειγμα να διακόψει πλήρως τις εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου και να επιβάλει αυξημένους δασμούς σε Κίνα και Ινδία. Την ίδια στιγμή ωστόσο, είναι σαφές ότι «φίλοι» του Τραμπ, όπως για παράδειγμα ο Ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπαν, είναι απολύτως αντίθετοι σε τέτοιου τύπου κινήσεις, πράγμα το οποίο προφανώς γνωρίζει η αμερικανική πλευρά.
«Αυτή είναι η αρχή ενός παιχνιδιού απόδοσης ευθυνών […] Ολοι βλέπουν ότι ο Τραμπ αποσυνδέεται (σ.σ.: από την Ευρώπη) […] Θέτει ψηλά τον πήχυ για τους Ευρωπαίους, ενώ στήνει παράλληλα τη δική του ράμπα αποχώρησης…», σχολιάζουν Ευρωπαίοι αξιωματούχοι μιλώντας υπό τον όρο της ανωνυμίας στους Financial Times.
Επειτα από εννέα μήνες στον Λευκό Οίκο, ο πόλεμος στην Ουκρανία, τον οποίο ο Ρεπουμπλικανός ηγέτης υποτίθεται ότι θα τελείωνε μέσα σε λίγες ώρες, παύει πια να είναι «πόλεμος του Μπάιντεν» και γίνεται «πόλεμος του Τραμπ», πράγμα το οποίο ωστόσο ο νυν πρόεδρος θα ήθελε να αποτινάξει. Ειδικά η φράση «Good luck to all!» («καλή τύχη σε όλους»), με την οποία ο Τραμπ «έκλεισε» την ανάρτηση της περασμένης Τρίτης στο TruthSocial, δείχνει να στέλνει όντως ένα μήνυμα όχι στήριξης της Ουκρανίας αλλά αποδέσμευσης.
Ωστόσο δεν είναι μόνον ο Τραμπ που στέλνει μηνύματα εκ μέρους των Αμερικανών. Ενδεικτικά των αμερικανικών διαθέσεων είναι, παράλληλα, και όσα είπε ο ανώτατος διοικητής των νατοϊκών συμμαχικών δυνάμεων στην Ευρώπη (SACEUR), Αμερικανός πτέραρχος Α. Γκρίνκεβιτς, σε συνέντευξή του στη γαλλική Le Monde, ειδικά το σημείο στο οποίο αναφέρει: «Αυτήν τη στιγμή είναι σε εξέλιξη μια γενική επανεξέταση της αμερικανικής στρατιωτικής παρουσίας παγκοσμίως. Ως διοικητής στην Ευρώπη, καταθέτω εισηγήσεις, αλλά η τελική απόφαση είναι πολιτική. Οι ΗΠΑ ζητούν από τους Ευρωπαίους συμμάχους να αναλάβουν περισσότερα, καθώς η Κίνα και η περιοχή Ινδο-Ειρηνικού συνιστούν πλέον πραγματική στρατιωτική πρόκληση. Θα υπάρξουν προσαρμογές στην Ευρώπη, αλλά σε συνεννόηση με τους συμμάχους μας. Δεν θα υπάρξουν εκπλήξεις».
