Οταν νωρίτερα σήμερα το απόγευμα το ψηφιακό διεθνές τοπίο του Instagram μετατράπηκε σε μια (σχεδόν αποκλειστικά) ασπρόμαυρη παλέτα από φωτογραφίες του Τζόρτζιο Αρμάνι, το διαπεραστικό βλέμμα του μαέστρου του σύγχρονου ιταλικού (και όχι μόνο) μινιμαλισμού ήταν ακόμα μία απόδειξη ότι ο Ιταλός δημιουργός παρέμεινε μέχρι και την τελευταία στιγμή ο απόλυτος κυρίαρχος του δικού του παιχνιδιού.
Η είδηση του θανάτου του, στην ηλικία των 91, προκαλεί τεράστια συγκίνηση στη βιομηχανίας της μόδας, καθώς ο Signor Armani, όπως τον αποκαλούσαν οι συνεργάτες του αλλά και ο ευρύτερος χώρος της μόδας, αφήνει πίσω του μια πολύ προσεκτικά χτισμένη αυτοκρατορία. Μια αυτοκρατορία που ίδρυσε, έχτισε και εξακολούθησε να διοικεί μέχρι και πριν από ελάχιστες μέρες. Γιατί μέσα από αυτήν, εκείνος μοιράστηκε τη δική του οπτική, τη δική του αισθητική, ένα δημιουργικό σύμπαν που δεν στεκόταν ποτέ στις εκάστοτε τάσεις της μόδας, αλλά έθετε τους δικούς του στιλιστικούς κανόνες. Γιατί αφού αποδόμησε το ανδρικό σακάκι -δημιουργώντας μια πιο χαλαρή σιλουέτα που λάτρεψαν οι ανά τον κόσμο άνδρες executives και υιοθέτησαν και οι γυναίκες- στράφηκε στα αξεσουάρ, στο ντιζάιν, στα έπιπλα και στα ξενοδοχεία μεταξύ άλλων. Και μέσα από όλη αυτή τη διαδρομή γεννήθηκε η δική του ταυτότητα, το στιλ Αρμάνι.
Και όλα αυτά διατηρώντας πάντα τη δημιουργική και την οικονομική ανεξαρτησία του, κρατώντας γερά τα ηνία της εταιρείας του, χωρίς να ενδώσει στην τάση της εποχής μας για κάποια κερδοφόρα εξαγορά.
Είναι σίγουρο ότι ο signor Αrmani έχει δώσει τις οδηγίες του για την επόμενη μέρα, ξεκινώντας από την πρόσκληση που ήδη απηύθυνε ο οίκος για λαϊκό προσκύνημα στη σορό του στο Teatro Armani, στην έδρα της εταιρείας στην οδό Μποργκονόβο στο Μιλάνο αυτό το Σαββατοκύριακο.
Στο μεταξύ, τα μηνύματα, τα φωτογραφικά στιγμιότυπα και η παγκόσμια αντίδραση για το κενό που αφήνει θα μας υπενθυμίζουν τη δουλειά και την προσωπικότητα του. Οπως εκείνα τα λίγα λόγια που έγραψε στον λογαριασμό του στο Instagram νωρίτερα σήμερα το κάποτε δημιουργικό του αντίπαλο δέος, ο Βαλεντίνο Γκαραβάνι: «Σήμερα θρηνώ κάποιον που πάντα θεωρούσα φίλο και ποτέ ανταγωνιστή. Και δεν μπορώ πάρα να υποκλιθώ στο τεράστιο ταλέντο του. Τις αλλαγές που έφερε στη μόδα, και πάνω απ’όλα στην ακλόνητη αφοσίωση του σε ένα και μοναδικό στυλ: το δικό του».
