Ο Τζόρτζιο Αρμάνι, ο Ιταλός δημιουργός που ταύτισε το όνομά του με τη διακριτική κομψότητα και την αυστηρή απλότητα, πέθανε σε ηλικία 91 ετών. Με τον θάνατό του κλείνει ένα κεφάλαιο της παγκόσμιας μόδας που ξεπερνά τον μισό αιώνα και αφήνει ανεξίτηλο αποτύπωμα στην αισθητική του 20ού και του 21ου αιώνα.
Γεννημένος το 1934 στην Πιατσέντζα, ο Αρμάνι ξεκίνησε με όνειρο να γίνει γιατρός. Σπούδασε για τρία χρόνια Ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου και υπηρέτησε στον στρατό, εργαζόμενος σε στρατιωτικό νοσοκομείο στη Βερόνα.
Ωστόσο, μια δουλειά ως διακοσμητής βιτρινών σε πολυκατάστημα τον έφερε κοντά στη μόδα. Από εκείνο το σημείο, άρχισε μια πορεία που έμελλε να ανατρέψει την εικόνα της ιταλικής και διεθνούς ένδυσης.
Το 1975, μαζί με τον σύντροφο και συνεργάτη του Σέρτζιο Γκαλεότι, πούλησαν το Volkswagen τους για να ιδρύσουν τον οίκο Armani.
Ο Γκαλεότι πέθανε το 1985, αλλά το brand συνέχισε να επεκτείνεται ασταμάτητα.
Σήμερα συγκαταλέγεται ανάμεσα στα ισχυρότερα στον κόσμο, με κύκλο εργασιών που ξεπερνούσε τα 2,3 δισ. ευρώ ετησίως και παρουσία σε περισσότερες από 600 μπουτίκ διεθνώς.
Το χαρακτηριστικό σακάκι χωρίς φόδρα και η χαλαρή σιλουέτα που λάνσαρε στα τέλη της δεκαετίας του ’70 έγιναν αμέσως αναγνωρίσιμα.
Το power suit για γυναίκες, με βάτες και ανδρική γραμμή, ταυτίστηκε με τη νέα γενιά των δυναμικών επαγγελματιών τη δεκαετία του ’80.
Για τον ίδιο, η μόδα όφειλε να είναι πρακτική: «Σχεδιάζω για πραγματικούς ανθρώπους. Δεν υπάρχει καμία αρετή στο να δημιουργείς ρούχα που δεν είναι χρήσιμα».
Ο Αρμάνι έγραψε ιστορία και στο Χόλιγουντ. Το 1980, το «American Gigolo» με τον Ρίτσαρντ Γκιρ εκτόξευσε το όνομά του στην κορυφή.
Εκτοτε, συμμετείχε ενδυματολογικά σε πάνω από 200 ταινίες, από το κόκκινο χαλί των Οσκαρ έως τη «Walk of Fame» του Rodeo Drive, αποκτώντας αστέρι το 2003.
Από τον Σον Πεν και την Αν Χάθαγουεϊ μέχρι τον Τζορτζ Κλούνεϊ, τη Σοφία Λόρεν και τον Μπραντ Πιτ, οι σταρ του Χόλιγουντ φόρεσαν τις δημιουργίες του.
Η αυτοκρατορία του ξεπέρασε τη μόδα. Εκτός από ρούχα και αξεσουάρ, δημιούργησε αρώματα, καλλυντικά, έπιπλα, ανθοπωλεία, σοκολατοποιία, μπαρ και εστιατόρια.
Από το 1998 μέχρι σήμερα άνοιξε περισσότερα από 20 εστιατόρια, ενώ εγκαινίασε δύο ξενοδοχεία – στο Ντουμπάι το 2009 και στο Μιλάνο το 2010.
Ακόμη, είχε τη δική του ομάδα μπάσκετ, την ΕΑ7 Emporio Armani Milano, γνωστή και ως Ολίμπια Μιλάνο.
Το στιλ του Αρμάνι ξεκινούσε από τον ίδιο. Με τα γαλάζια μάτια, το μόνιμο μαύρισμα και τα λευκά μαλλιά του, φορούσε σχεδόν πάντα τζιν και t-shirt.
Τα σπίτια του, από το Μιλάνο μέχρι το Σεν Τροπέ και την Παντελερία, ήταν μινιμαλιστικά, με γυμνούς τοίχους και ελάχιστα αντικείμενα. Η μεγάλη του αγάπη ήταν η ιστιοπλοΐα, περνώντας πολύ χρόνο στο γιοτ του μήκους 60 μέτρων.
Στην προσωπική του ζωή υπήρξε διακριτικός. Σε συνέντευξή του στο Vanity Fair είχε δηλώσει ότι διατηρούσε σχέσεις με άνδρες και γυναίκες.
Η σημαντικότερη σχέση του ήταν με τον Σέρτζιο Γκαλεότι. Δεν απέκτησε παιδιά· στενός του άνθρωπος υπήρξε η ανιψιά του, Ρομπέρτα, που εγκατέλειψε την υποκριτική για να αναλάβει τις δημόσιες σχέσεις του οίκου.
Παράλληλα, είχε έντονη κοινωνική δράση. Στήριξε οργανισμούς για παιδιά και τον αγώνα κατά του AIDS, ενώ το 2002 ανακηρύχθηκε Πρέσβης Καλής Θέλησης του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες.
Το 2000, το Μουσείο Γκουγκενχάιμ της Νέας Υόρκης παρουσίασε αναδρομική έκθεση για τα πρώτα 25 χρόνια του έργου του, αναγνωρίζοντας τη σημασία του για την ιστορία της μόδας.
Μέχρι και φέτος τον Ιούνιο, όταν πρώτη φορά απουσίασε από την Εβδομάδα Μόδας του Μιλάνου λόγω προβλημάτων υγείας, ο Αρμάνι είχε ο ίδιος τον έλεγχο κάθε λεπτομέρειας, από τις συλλογές μέχρι τις διαφημίσεις.
Ετοίμαζε μάλιστα τον εορτασμό των 50 χρόνων του οίκου του στη φετινή Εβδομάδα Μόδας.
Με τον θάνατό του, η Ιταλία και ο κόσμος της μόδας αποχαιρετούν τον «Re Giorgio» – τον άνθρωπο που δεν υπέγραψε ποτέ συγχώνευση ή πώληση της εταιρείας του, διατηρώντας την ανεξαρτησία και το όραμά του μέχρι το τέλος.
Ενας δημιουργός που μετέτρεψε την απλότητα σε ύψιστη μορφή πολυτέλειας και όρισε για πάντα το τι σημαίνει «made in Italy».
Με πληροφορίες από το AP, Reuters
