Η φωτιά στην περιοχή Γκιουρσού της Προύσας, τέλη Ιουλίου, ήταν τρομακτική. Τρία χωριά με περίπου 500 σπίτια εκκενώθηκαν, ενώ από 1.800 πυροσβέστες πάλευαν επί δύο ημέρες να ελέγξουν τις φλόγες, οι οποίες κατέκαψαν μια τεράστια έκταση δασικής γης.
Μέσα στον πύρινο όλεθρο, όμως, ένας οπωρώνας έμεινε άθικτος. Οχι τυχαία, θεωρούν οι ειδικοί.
“Orada bir sincap ailesi vardı, onlar da benim tarlaya sığınmışlar”
Bursa’da geçen ay çıkan orman yangınlarında, kül olmuş ağaçların arasında yemyeşil kalan bir meyve bahçesi vardı…
O bahçenin sahibi Halil Kiraz ve Orman Mühendisi Prof. Doğanay Tolunay ile konuştuk. pic.twitter.com/w5xwdXCD8M
— BBC News Türkçe (@bbcturkce) August 27, 2025
«Κάθε χρόνο έχουμε φωτιές. Ομως, σαν τις φετινές δεν έχω ξαναδεί ποτέ. Οταν τελικά πήγαμε εκεί, τα πόδια μου έτρεμαν. Σκεφτόμουν, πάει ο οπωρώνας μας, χάθηκε. Και τότε, είδα πως ήταν εκεί, άθικτος. Δεν είχα ιδέα γιατί, ήταν ένα θαύμα. Εγώ ήμουν σε σοκ», περιγράφει ο Χαλίλ Κιράζ, ο ιδιοκτήτης του χωραφιού.
Δεν έχουν, όμως, όλοι την ίδια άποψη με τον Κιράζ περί «θαύματος», με τους ειδικούς να επικαλούνται μια προληπτική «αντιπυρική» ζώνη που είχε φτιάξει ο αγρότης γύρω από το κτήμα του, καθώς και τη σχολαστική φροντίδα των ροδακινιών του.
Bursa’da yangının ortasında kalan meyve bahçesi yeşil kaldı.
◾️Bahçe sahibi Hamdi Ülgen: Burayı devamlı suladığımız için kurtardı bizi. Yanar diye korktuk, çok büyük alevler vardı. pic.twitter.com/tozdFyDz04
— Abdullah Çiftçi (@abdullahciftcib) July 31, 2025
«Τα δέντρα στον οπωρώνα του Κιράζ είχαν απόσταση μεταξύ τους και κυρίως το έδαφος οργωμένο και δουλεμένο. Αλλο ένα μέτρο που είχε λάβει ο αγρότης ήταν ένα μονοπάτι πλάτους 2-3 μέτρων γύρω από τον οπωρώνα του. Οταν η φωτιά έφτασε εκεί, δεν υπήρχε κάτι να κάψει, οπότε σταμάτησε», εξηγεί ο Ντογκανάι Τολουνάι, καθηγητής δασικής μηχανικής στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης.
«Επιπλέον», όπως λέει ο ίδιος, «ο αγρότης πότιζε με στάγδην άρδευση. Από τη στιγμή που υπάρχει αρκετή υγρασία στους κορμούς και στα φύλλα των δέντρων, παρατηρούμε πως κι όταν ο καυτός αέρας διαπεράσει τις ροδακινιές, αυτές δεν αρπάζουν φωτιά».
Ο Κιράζ, μάλιστα, θεωρεί πως τα προληπτικά μέτρα στο κτήμα του αποδείχτηκαν σωτήρια και για την τοπική πανίδα.
«Ζούσε μια οικογένεια σκίουρων εδώ, όπως έμπαινες στον οπωρώνα. Και επειδή δεν κάηκε το κτήμα, βρήκαν καταφύγιο εκεί», λέει ο ίδιος χαμογελώντας.
